ของที่เธอหวง

ฉันเอง

ฉันนั่งมองแก้วเหล้าของเธอที่ฉันขอเป็นที่ระลึก
เธอบอกว่ามีคนขอเธอหลายคนแล้วแต่เธอไม่ให้
แต่เธอให้ฉันมาและฉันก็รักษามันอย่างดี
คนอื่นอาจจะไม่เห็นค่าของมันแต่สำหรับฉันแล้ว
มันมีความหมายสำหรับฉันอย่างมากเลยนะ
ฉันนำมาใส่ผลไม้อย่างสวยงามและตั้งที่เด่นที่สุด
สิ่งที่เธอขอจากฉันก็คือโซฟาตัวนั้นที่มันมีความหลัง
เราเคยนั่งดื่มด้วยกันกินข้าวด้วยกันและฉันก็นอนหนุนตักเธอ
ถ้าเป็นคนอื่นฉันคงไม่ให้หรอกนะแต่นี่เป็นเธอ
เวลาที่เธอนั่งเธอจะคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่าหนอ
คนที่เคยคอยชงเหล้าให้เธอที่เคยใกล้ชิดเธอ
แม้แต่เตียงนอนที่เขานอนคนเดียวแต่เราสองคน
ก็นอนได้และยังมีที่ว่างเพราะเราไม่เคยห่างกัน
มันเป็นช่วงความสุขระยะสั้นๆแต่ฉันไม่เคยลืม
แม้แต่ตอนที่ฉันต้องกลับมาอยู่ที่บ้านของฉัน
เธอก็ขอยืมคอมเอาไว้ถ้าเป็นคนอื่นฉันไม่ยอมเด็ดขาด
แต่นี่เป็นเธอฉันยอมให้แม้ว่าเธอจะทำของของฉันแตก
ถ้าเป็นคนอื่นฉันคงต้องโวยวายเพราะว่าฉันถนอมมัน
มันอาจจะเป็นลางสังหรณ์ตั้งแต่แรกแล้วก็ได้นะ
แต่ฉันไม่ได้คิดถึงมันเพียงแค่ไม่เป็นไรเพราะรักเธอ
ตอนนี้ฉันได้ข่าวว่าเธอยำคอมฉันเสียเละแล้ว
ฉันยังไม่รู้เลยว่าถ้ากลับมามันจะมีสภาพอย่างไร
เพราะตอนที่ฉันซื้อตอนนั้นยังโง่อยู่ยังไม่รู้จักคอมดี
แต่ตอนนี้ฉันพอจะรู้เรื่องมันบ้างแล้วหละ
ช่างมันเถอะนะเธอมีค่ามากกว่าของของฉัน
แล้วเธอหละเวลาใช้เคยคิดถึงเจ้าของบ้างหรือเปล่า
มันรู้สึกว่านานเหลือเกินนะที่เราไม่ได้เจอกันเลย
ฉันไม่อยากไปหาเธอเพราะว่าฉันรู้ดีว่าเธอลำบากใจ
และเธอก็ไม่มาหาฉันเพราะว่าเธอก็ลำบากใจเหมือนกัน
รอให้ทุกอย่างมันเข้าที่เสียก่อนนะฉันคงจะได้เจอเธอ				
comments powered by Disqus
  • ผลิใบสู่วัยกล้า

    21 มิถุนายน 2547 16:16 น. - comment id 287696

    แวะมาอ่านบทกลอน  ไพเราะดีครับ
    ความหมายดี จะคอยเป็นกำลังใจนะครับ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน