ใครสักคน

ฉันเอง

อยากมีใครสักคนที่เดินเข้ามาให้ความหวังและให้ไออุ่น
ฉันก็อยากมีใครสักคนนึงนะที่เป็นเหมือนเพลงเพลงนั้น
และฉันก็มีโอกาสได้เจอสิ่งที่ฉันโหยหามานานแต่ทว่า
มันเป็นเหมือนสายลมที่พัดผ่านไม่จีรังยั่งยืนเหมือนที่ฉันหวัง
มันเป็นเพียงแค่ช่วงเวลาระยะสั้นๆเท่านั้นเองนะ
ทั้งที่รู้และก็เตรียมใจไว้แล้วแต่เมื่อถึงเวลานั้นฉันแทบขาดใจ
เมื่อคนที่เป็นเจ้าของตัวจริงของเขามาฉันต้องเป็นฝ่ายเจ็บช้ำ
ฉันพยายามที่จะปลีกตัวออกมาทั้งๆที่ฉันเจ็บมากมายเหลือเกิน
ฉันรู้ดีว่าตอนนี้เธอเปลี่ยนไปแล้วนะไม่เหมือนคนก่อนที่ฉันเคยรัก
เราห่างกัน ห่างกัน และห่างกัน และฉันก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นอีกนานแค่ไหน
เธอมีคนของเธอและฉันก็มีคนก้าวเข้ามาในชีวิตแต่...ฉันยังสับสน
สำหรับฉันแล้วมันไม่ใช่ความรักเลยนะฉันพยายามทำหลายครั้งแล้ว
ที่ฉันจะรักเขาเหมือนที่เคยรักเธอแต่ฉันก็ทำไม่ได้เสียทีนึงนะ
ฉันไม่สามารถบังคับหรือห้ามหัวใจของตัวเองไม่ให้รักเธอไม่ได้
บ่อยครั้งเสียงหัวเราะที่ไปตามสายเธอคงคิดว่าฉันมีความสุข
แต่มันไม่ใช่หรอกนะ มันไม่ใช่เลยถึงฉันจะพยายามฝืนสักแค่ไหน
ฉันไม่อยากหลอกตัวฉันเองเลยนะว่าฉันยังรักเธอไม่เสื่อมคลาย
สำหรับเธอมันคงไม่มีความหมายหรอกนะเธอยังมีคนอื่นอีกมากมาย
เกินกว่าที่จะคิดถึงฉันแต่สำหรับฉันซึ่งโดดเดี่ยวอ้างว้างหันไปทางไหน
ก็ไม่มีใครเลยที่ฉันจะพูดความในใจทุกอย่างได้นอกจากเธอเท่านั้น
น้ำตาจากไหนมันไหลรินออกมาไม่รู้จักหมดฉันห้ามมันแล้วนะแต่ทำไม่ได้
ฉันอาจจะหลอกคนอื่นได้แต่ฉันไม่เคยหลอกตัวได้สำเร็จเลยว่าฉันยังรักเธอ
รัก  รัก  รัก ไม่เคยเสื่อมคลายไปจากใจฉันบ่อยครั้งที่ฉันเหนื่อยหล้ากับใจตัวเอง
เธอช่วยบอกฉันหน่อยสิว่าฉันต้องทำอย่างไรดีถึงจะเลิกรักและคิดถึงเธอได้