ทุ่มเทเท่าไร.. ไม่ทำให้เธอรักได้ซักที

*พู่กัน_ กับ _จานสี*

ได้ยินคำลาหัวใจเจ็บชาร้าวไหว
ถามตัวเองว่าทำไม ถึงถูกทำร้ายอย่างนี้
ทุ่มเทเท่าไร ไม่ทำให้เธอรักได้ซักที
คำตอบที่มี คือ..เราคงไม่ดี ไม่มากพอ
     นานแล้วที่เธอจากไป
แต่เพราะอะไร หัวใจยังลืมไม่ได้ซะที
เวลาเปลี่ยนทุกอย่าง เว้นแต่หัวใจอ้างว้างยัง..เฝ้ารอ
ยังติดตามงอนง้อ ร้องขอให้เธอคืนมา
     เพิ่งฉุกคิดได้ก็วันนี้
ว่าทำตัวไร้ศักดิ์ศรี ไม่มีค่า
ทั้งที่โลกกว้างยังมีสิ่งต่างๆ ให้ไขว่คว้ามา
ไม่จำเป็นต้องเสียเวลา มางมงาย
     หยุดร้องให้เพื่อใช้สมองคิด
เลิกหลงผิด..ยึดติดกับผู้ชายใจร้าย
ให้โอกาสหัวใจ เปิดรับสิ่งใหม่ๆ รอบกาย
ก่อนที่จะถูกความรู้สึกเลวร้าย
กัดกร่อนทำลาย..จนสายเกิน

 คนเราบางคนนี่แปลกดีนะ ตอนเกิดก็เกิดมาคนเดียว แต่กลับเหมือนว่าจะมีชีวิตอยู่ด้วยตนเองไม่ได้ หากต้องสูญเสียใครคนหนึ่งไป ทั่งๆที่ไม่ได้เกิดมาพร้อมกัน				
comments powered by Disqus
  • แก้ม .. ป่อง

    19 มิถุนายน 2547 20:02 น. - comment id 286928

    เอ่อ .. คือ .. ว่า .. คือ
    
    กลอนนี้ .. แบบว่า ..
    
    
  • ..ยาสีฟัน..

    20 มิถุนายน 2547 01:50 น. - comment id 287045

    แวะมาทักครับ...
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    20 มิถุนายน 2547 07:18 น. - comment id 287065

    รูปสวยนะครับ  หวัดดีครับ
    
    ความรู้สึกคิดถึงกำลังจะกลับมา
    ความห่วงหาเอื้ออาทร
    จากเคยลับนับจากจร
    กลับคืนคอนที่นอนฝัน
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน