ใต้ร่มฝน

milkkyway

เสียงฝนซาฟ้าโรยรามาแผ่ว ๆ 
ยินเสียงแว่วจากฟ้าน้ำตาไหล 
นั่งมองฟ้าดูฝนจากแดนไกล 
ให้ปวดใจร้าวรานสะท้านสะเทือน 
นั่งอยู่เพียงคนเดียวใต้หลังคา 
ซบหน้าลงกอดเข่ามองเงาฝัน 
คิดถึงใครคนหนึ่งเคยมีกัน 
เค้าคนนั้นเป็นเช่นไรในค่ำคืน 
จะเหมือนเราไหมหนอที่เศร้าจิต 
เค้าจะคิดถึงเราอยู่บ้างไหม 
ป่านฉะนี้เค้าคงมีคนคอยรอที่อยู่ไกล 
เคล้าคลออยู่ไม่ไกลจากข้างกาย.. 
คงเฝ้าร่ำรำพันคำแสนหวาน 
ที่เนิ่นนานแผ่วซ่านไม่รู้หาย 
ส่วนตัวเราก็คงอยู่แค่เดียวดาย 
ใครหรือเค้าจะหมายมาใฝ่ปอง.. 
ก้มลงเก็บกระดาษกับปากกา 
ลากอักษรเป็นกลอนวาดในความฝัน 
คิดถึงคนที่อาจมิได้คิดถึงกัน 
ไม่รู้เมื่อไหร่ฝันของฉันจะเป็นจริง 
เฝ้ารอแล้วรอเล่าวันเวลา 
รอจนกว่าน้ำตาฟ้าจะหยุด 
มองแสนไกลจนสุดที่ปลายฟ้า 
ใครบ้างหนาจะฝันถึงในค่ำคืน....				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    18 มิถุนายน 2547 00:03 น. - comment id 286476

    เฝ้ารอแล้วรอเล่าเขาคนนั้น
    คนที่ฉันพบในฝันไม่หวั่นไหว
    เมื่อไหร่นะจะได้เจอเพ้อเหลือใจ
    ด้วยฝันเห็นเธอสดใสในทุกคืน
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
  • tiki

    4 กรกฎาคม 2547 00:29 น. - comment id 292808

    เขียนไพเราะมากค่ะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน