อยู่อย่างนี้ก็ไม่เห็นเป็นไร ไม่จำเป็นต้องคว้าไขว่ใครมาข้างกายให้วุ่นวายอย่างนั้น นั่งยิ้มให้กับท้องฟ้าพูดกับต้นหญ้าบอกเรื่องราวของคนเคยผูกพัน หลับตานึกถึงวันเวลาแห่งความสุขเหล่านั้นที่กำลังจะหายไป นี่คือทางเดินที่ฉันเลือกเอง ถึงแม้ว่าจะรู้สึกเคว้งแต่ก็ไม่ได้อยู่ในฐานะอุปสรรคของคนไหนๆ ยอมเปิดทางให้เขาปิดเรื่องราวของเราที่ยากเกินเข้าใจ แล้วโบกมือลาเธอพร้อมกับยิ้มให้ทั้งน้ำตา อย่ามองกลับมาอีกนะ ไม่งั้นฉันอาจจะเปลี่ยนใจกลับไปไขว่คว้า หันหลังให้อย่างนี้แหละฉันจะได้ทำใจอีกหน่อยคงหายไปน้ำตา ไปสร้างต้นรักของเธอดีกว่าอย่าเสียเวลากับคนเลื่อนลอยอย่างฉันเลย เขาเป็นคนหนึ่งที่รักเธอมากกว่าใคร ่คงดีกว่าอยู่กับฉันที่ไม่เคยมีเวลาให้ไม่หวานซึ้งเจอกันทำเมินเฉย แม้รักที่มีไม่เคยลดน้อยลงยังคงที่เหมือนเคย แต่อย่าอยู่กับคนที่ทำเธอเศร้าใจเลยฉันยินดีถอยมาเอง
16 มิถุนายน 2547 20:03 น. - comment id 285852
ช็อกคร่า กลอนเพราะมากมายเลยค่ะ ปลาวาฬไม่ได้อ่านกลอนช็อกหลายวัน คิดถึ๊ง..คิดถึง หุหุ ปลาวาฬแอบมาทักทายนะคะ
16 มิถุนายน 2547 22:42 น. - comment id 285900
อย่ามองกลับมาที่ฉัน เดินจากกันจะดีกว่าไหม เพราะเขารักเธอกว่าฉันฉันเข้าใจ จึงขอเลือกเป็นฝ่ายไปให้เธอเจอคนจริงใจตัวจริง *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ คิดถึงจัง*-*
17 มิถุนายน 2547 01:54 น. - comment id 286012
เพลงนี้ซึ้งกินใจ ร้องตามได้ไพเราะมาก
17 มิถุนายน 2547 06:06 น. - comment id 286033
จะไปไหนกันจ๊ะ ถึงคราเวลาแล้ว จำต้องแจวจากลาหนี สับสนนะคนดี แต่ฉันนี้ทำเพื่อเธอ
17 มิถุนายน 2547 09:02 น. - comment id 286056
กลอนยังไพเราะเหมือนเดิมนะครับ น้องช็อคที่รัก...คิดถึงนะครับ
17 มิถุนายน 2547 10:25 น. - comment id 286095
ช๊อก แต่งกลอนได้เพราะจริงๆ... ชอบมาก แต่เศร้าจังเลย...
17 มิถุนายน 2547 10:37 น. - comment id 286096
หัวใจอาจต่างจากดอกไม้ แต่มันก็คล้ายตรงที่ง่ายต่อความบอบช้ำ เธอกำลังทำลายหัวใจ เหยียบย่ำดอกไม้ที่เคยงดงาม และสร้างความทรงจำของชั่วโมงยามแห่งรอยน้ำตา แวะมาทักทาย .. ตอนสายๆ จ้า
17 มิถุนายน 2547 10:38 น. - comment id 286097
ขอพี่นางฟ้ามาเศร้าด้วยคน คิดถึงน้องโดนัสของพี่นางฟ้าจังเลยจ้ะ สงสัยน้องสาวจะเรียนหนักเนอะ รักษาสุขภาพด้วยน้า เรียนก็หนักฝนก็ตกอีก เป็นห่วงหนูจังเลยจ้ะ แล้วก็ยังคิดถึงมากๆเหมือนเดิมเลยนะ
17 มิถุนายน 2547 15:57 น. - comment id 286217
แวะมาอ่านบทกวีอันมีค่า ถ้อยภาษาลึกซึ้งมีความหมาย อ่านทบทวนกี่ครั้งยังกินใจ แต่อ่านดูทีไรร้องไห้ทุกที............เศร้า แวะมาให้กำลังใจนะครับ
17 มิถุนายน 2547 15:59 น. - comment id 286220
แวะมาอ่านบทกวีอันมีค่า ถ้อยภาษาลึกซึ้งมีความหมาย อ่านทบทวนกี่ครั้งยังกินใจ แต่อ่านดูทีไรร้องไห้ทุกที............เศร้า แวะมาให้กำลังใจนะครับ
17 มิถุนายน 2547 16:02 น. - comment id 286223
แวะมาอ่านบทกวีอันมีค่า ถ้อยภาษาลึกซึ้งมีความหมาย อ่านทบทวนกี่ครั้งยังกินใจ แต่อ่านดูทีไรร้องไห้ทุกที............เศร้า แวะมาให้กำลังใจนะครับ
17 มิถุนายน 2547 16:39 น. - comment id 286243
ปล่อยใจว่าง ถึงแม้ทุกอย่างมันเจ็บจนแทบร้องไห้ เธอคือที่รักที่ฉันให้หมดใจ ยอมให้เธอไปตามใจที่ต้องการ ยอมถอยออกมาอย่างผุ้แพ้ ปล่อยเอไม่อยากแย่งกับใครที่เธอปราถนา ถึงแม้ที่ทำไปมันจะเจ็บปวดเกินเอ่ยพุดมา แต่เพื่อคนที่รักหนักหนาแค่นี้ไม่เป็นไร
17 มิถุนายน 2547 16:40 น. - comment id 286244
ปล่อยใจว่าง ถึงแม้ทุกอย่างมันเจ็บจนแทบร้องไห้ เธอคือที่รักที่ฉันให้หมดใจ ยอมให้เธอไปตามใจที่ต้องการ ยอมถอยออกมาอย่างผุ้แพ้ ปล่อยเธอไม่อยากแย่งกับใครที่เธอปราถนา ถึงแม้ที่ทำไปมันจะเจ็บปวดเกินเอ่ยพุดมา แต่เพื่อคนที่รักหนักหนาแค่นี้ไม่เป็นไร
17 มิถุนายน 2547 16:41 น. - comment id 286245
ปล่อยใจว่าง ถึงแม้ทุกอย่างมันเจ็บจนแทบร้องไห้ เธอคือที่รักที่ฉันให้หมดใจ ยอมให้เธอไปตามใจที่ต้องการ ยอมถอยออกมาอย่างผุ้แพ้ ปล่อยเธอไม่อยากแย่งกับใครที่เธอปราถนา ถึงแม้ที่ทำไปมันจะเจ็บปวดเกินเอ่ยพุดมา แต่เพื่อคนที่รักหนักหนาแค่นี้ไม่เป็นไร
17 มิถุนายน 2547 21:52 น. - comment id 286350
มาเยี่ยมชมความงดงามของกลอน.. อิอิ..คิดถึงน้องนัสคร๊าบ..^_^
17 มิถุนายน 2547 21:52 น. - comment id 286351
เศร้าจังเรยค๊าช๊อค ... แบบว่าช๊อคมาก อ่านแล้วเศร้า ๆ ไงไม่รู้รู้สึกไม่ค่อยดีเลย ตูนแวะมาทักทายค่ะ ไม่ได้มาเสียนาน คิดถึงจัง