ดวงดาวน้อยเจ้าใยหงอยเหงานัก คงเพราะรักดวงตะวันที่เฝ้าฝัน แต่ว่าเจ้าคงไม่เคยได้พบกัน ตัวเจ้านั้นต่างกันที่วันคืน ดวงตะวันฉาดฉายยามรุ่งเช้า แต่ตัวเจ้าพร่างพรายในค่ำคืน ไม่มีวันได้พบกันสุดจะฝืน เพราะวันคืนไม่เคยพบกันได้ พอตะวันลาลับจากฟากฟ้า มันก็ถึงเวลาเจ้าเฉิดฉาย เปลี่ยนสลับอย่างนี้ทุกเมื่อไป โธ่ฟ้าใยไม่ให้เขาได้พบกัน มันเป็นสิ่งที่ทุกอย่างได้กำหนด มาเป็นกฎเป็นเกณฑ์คอยขวางกั้น ถึงแม้ไม่เคยเจอเลยสักวัน ดวงดาวนั้นจะคงรักดวงตะวัน.....ไม่ผันแปร
13 มิถุนายน 2547 12:19 น. - comment id 284601
แต่งมั่วๆไปหน่อยนะ ทนอ่านหน่อยละกันน
13 มิถุนายน 2547 13:19 น. - comment id 284607
ความห่างไกลอาจทำให้เราได้คิดถึง และได้ซึ้งถึงความรักยามห่างหาย แต่เราสองจะจากกันเพียงร่างกาย ทดสอบใจว่ารักนั้นยังมั่นคง ความห่างไกลมิอาจเป็นอุปสรรค เพราะความรักมิใช่เป็นความลุ่มหลง รักจริง...จริงจากใจ...จึงมั่นคง จะซื่อตรงตลอดไป...นิจนิรันดร์
13 มิถุนายน 2547 14:32 น. - comment id 284640
ธรรมดาให้ใครแ่ต่้งให้หรือ
13 มิถุนายน 2547 15:58 น. - comment id 284705
กลอนน่ารักดีค่ะ
13 มิถุนายน 2547 21:35 น. - comment id 284884
โอ้ความรักพัดพามาคำคืน หลับหรือตื่นรอเธอในฟากฝัน สิทธิ์แห่งใจให้รักนานนิรันดร์ มิพบกันใช่ว่าจะล้าเลือน ด้วยรัก..เป็นรัก
13 มิถุนายน 2547 21:50 น. - comment id 284887
โอ้ความรักพัดพามาคำคืน หลับหรือตื่นรอเธอในฟากฝัน สิทธิ์แห่งใจให้รักนานนิรันดร์ มิพบกันใช่ว่าจะล้าเลือน ด้วยรัก..เป็นรัก
14 มิถุนายน 2547 07:30 น. - comment id 285006
http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=1200 แวะเอาเพลงมาผฝากครับ อิอิ ยังม่ะได้นอนเยยอ่ะ ตื่นแย้วจะเข้ามาคอมเม้นท์ครับ...โชคดีครับ ^_________________________^