@ซุกซน@ อันความรักมิเข้าใครออกใคร เนื่องจากใจคนเราเป่าไม่ได้ ความรักที่ฉันให้ไม่เหมือนใคร ความจริงใจ ความห่วงหา ความผูกพัน สิ่งที่ให้เธอไปนั้นมันเต็มเปี่ยม เพราะฉันนั้นได้เตรียมตัวอยากพัวพัน มอบทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อคำนั้น คือคำว่า รักนะ จะอิ่มเอิบ แต่เมื่อฉันได้มอบความรักไป เธอทำให้โรคหัวใจฉันกำเริบ และทำเอาสติฉันเริ่มเตลิด เมื่อเธอเดินมากบอกกันว่า ขอบคุณ เมื่อเวลาพาไปใครเล่ารู้ ว่าทั้งคู่มิคบกันอย่างที่เห็น เหมือนเธอเชือดใจฉันอย่างเลือดเย็น เนื่องจากเธอไม่ได้เห็นคุณทางใจ เธอไม่เคยให้ความรักความห่วงหา ได้แต่ให้เวลาพาผ่านไป เธอยังถามว่าความรักเป็นไฉน แล้วตอนนั้นเป็นใครบอก ขอบคุณ หรือว่าเรานั้นผิดเองที่ไปชอบ ได้แต่หอบความรักจักหมกมุ่น นั่งเหม่อลอยเพราะคอยคิดแต่เรื่องคุณ ทำเอาฉุนทุกครั้งเมื่อพบเจอ มาวันหนึ่งฉันนั้นได้รับรู้ ว่ามีตาอีกหนึ่งคู่แลดูเธอ คนคนนั้นที่ทำเกลอจนใจเพ้อ ที่น้องนั้นเผลอไผลไปหมดใจ เมื่อเห็นเธอเป็นเช่นนั้นฉันจึงรู้ ว่าความรักของทั้งคู่คงสดใส และเธอทิ้งความรักของฉันไป หมดเยื้อใยที่หัวใจมีให้กัน The Origin เธอรู้ไหมว่ามีใครอยู่ตรงนี้ ฉันยังรอเธอคนดีที่หมดหวัง แม้ความรักที่ผ่านมานั้นจะพัง แต่ฉันยังมีแต่เธอเกลอผู้เดียว แม้ว่าเธอหลงในที่มืดของใจ ฉันจะทำให้เธอไม่เปล่าเปลี่ยว แค่ให้เธอปันใจให้สักเสี้ยว ไม่มาเหลียวแลดูแม้ผู้ใด อยากให้รู้ฉันยังรักยังรออยู่ รอเธอมาเป็นคู่สู่ประตูใจ ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันคงจะสดใส เพราะมีเธออยู่ในใจฉันเรื่อยมา ฉันจะคอยเติมรักสมัครจิต จะคอยคิดคนึงถึงแก้วตา แม้ว่าใจของเธอจะไม่ครวญหา ไม่เป็นไรหรอกกานดาฉันเข้าใจ เธอรักใครฉันรับรู้อยู่เสมอ แค่มีเธออยู่ในใจของตัวพี่ เพียงได้รักปักจิตชิดคนนี้ เป็นคนที่มิทำให้ใจหลงทาง
11 มิถุนายน 2547 22:56 น. - comment id 284158
ง่า!! -_- โพสผิดอันนึง
13 มิถุนายน 2547 22:47 น. - comment id 284902
เข้าไปแก้ไขได้นะคะ โดยที่คุณ login แล้ว ไปที่หัวข้อกลอนอันนั้น ด้านหลังชื่อกลอนจะเห็นเครื่องหมาย > คลิ๊กเข้าไปและแก้ไข จากนั้น ก็ submit ใหม่ ค่ะ :) ยินดีที่ได้รู้จัก ค่ะ