# ผิด...ที่ฉัน #

@ซุกซน@

เมื่อแรกพบประสบเจอหน้าน้อง
		หัวใจพี่ทั้งสี่ห้องมันเบิกกว้าง
		ความขมขื่นในใจฉันเริ่มอ่อนบาง
		มีความรักมาแนบข้างตรงกลางใจ
		ในความรักมักพบทุกข์และสุข
		อาจจะเจออุปสรรคและขวากหนาม
		แม้ผ่านทุกข์ไปแล้วแคล้วสุขตาม
		เพราะมีความเชื่อมั่นฉันและเธอ
		
		ใยนวลน้องเริ่มหมดรักและห่วงหา
		เนื่องจากฉันต้องไกลมาพาสงสัย
		แต่ความรักที่ฉันนั้นมีให้
		ยังคงติดอยู่ในใจมิลางเลือน
			
		แล้วทำไมทรามเชยจึงคิดมาก
		ว่าใจฉันนั้นได้พรากจากใจเธอ
		น้องรู้ไหมว่าใจพี่ยังฝันเสมอ
		ว่าในใจยังมีเกลอตลอดมา
		หรือว่าน้องเจอบุคคลที่ดีกว่า
		ซึ่งสิ่งนั้นไม่รู้ว่าจริงหรือไม่
		พี่ไม่โกรธถ้าตัวน้องนั้นต้องใจ
		คิดลาไกลจากใจพี่ที่มลาย
		ต่อจากนี้พี่ต้องขอให้ใจพัก
		หยุดสมัครคนรักที่ตามหา
		เพราะดวงใจพี่คนนี้มันเหนื่อยล้า
		ขอร่ำลาจากดวงจิตที่ชิดใกล้
	
		ต่อไปนี้ขอให้น้องมีความสุข
		ไร้ความทุกข์อุปสรรคที่กีดขวาง
		ขอให้เจอคนชี้แนะแห่งแนวทาง
		ให้ความรักนั้นเลือนลางความทุกข์ระทม
		ส่วนตัวพี่นี้ก็คงทำใจอยู่
		ต้องคอยบอกว่าให้สู้อย่าหนีถอย
		อยากได้รักประจักษ์แท้นั้นต้องคอย
		อย่าไปสอยดอกฟ้าดังคราก่อน
		แม้จะเนิ่นจะนานสักเพียงไหน
		ให้รู้ไว้พี่คนนี้ยังรออยู่
		ในห้องใจยังเปิดไว้ให้รับรู้
		รอคนที่มาเป็นคู่ผูกพันใจ