จำได้ไหมวันแรกที่พบกัน เธอนั้นตามเอาจัยฉันทุกอย่าง พอเวลาผันเปลี่ยนจัยเธอเปลี่ยน ไม่เหมือนกับครั้งก่อนที่พบกัน ฉันคนนี้อยากรู้นักว่าทำไม มีอะไรมาเปลี่ยนเธอได้อย่างนี้ หรือว่าเธอมีใหม่ช่วยบอกที อย่างหั้ยฉันนั่งคิดอย่างนี้เลย จัยมันปวดยังงัยบอกไม่ถูก ถ้าเธอนั้นจะมีใหม่ก็ช่วยบอก ฉันจะได้ทำจัยเข้าจัยไหม อย่าปล่อยเรื่องทิ้งไว้เป็นแบบนี้ เพราะมันทำให้ใครทรมาน คิดไม่ตกว่าทำไมเธอเปลี่ยนไป
5 มิถุนายน 2547 10:36 น. - comment id 280334
ไม่ได้แต่งนานถ้าอ่านแล้ว ไม่ดีขอโทษด้วยนะจ๊ะทุกคน ใครหนอจะเป็นคนแวะมาทักทายคนแรก
5 มิถุนายน 2547 20:50 น. - comment id 280629
ทำไมต้องเมินหน้าหนี หรือจะหลีกหลี้ไม่ยอมพบหน้า แล้วบ่อยให้ความเข้าใจผิดมาบอกลา และสิ่งที่ตามมาคือปัญหาของหัวใจ *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
6 มิถุนายน 2547 13:26 น. - comment id 280962
มาแอบเยี่ยมบ้าน... บ่ายวันอาทิตย์... หิวจัง... ยิ่งอ่านกลอนแล้วยิ่งหิวข้าว.. เกี่ยวกันไหมนี่..!!! แวะมาทายทัก....จ้า
6 มิถุนายน 2547 14:10 น. - comment id 280976
มีเพียงช่วงเวลาไม่นานนัก ที่มีเธอมาคอยรักอยู่เสมอ เป็นเวลาที่อุ่นใจอย่างไม่เคยเจอ ที่มีเธอติดต่อไม่ขาดเลย..เรื่องหัวใจ ไม่มากก็น้อยที่เธอคอยแคร์ แม้เพียงเสี้ยวที่เหลียวแลก็มีความหมาย บางทีมีรู้สึกซึ้งปลื้มมากมาย จนเก็บใจไว้ไม่ไหวซึมน้ำตา เป็นอย่างนี้ตลอดไป..ได้ไหม เชื่ออนุภาพของหัวใจทอความฝัน เก็บความรู้สึกดีอย่างนี้ไว้ให้กัน เก็บไว้ตราบเวลาผ่านไม่ลืมเลือน อย่าเศร้านักนะครับน้องเบส พี่เมกแวะมาหั้ยกำลังใจนะ ยังมีพี่ชายอีกคนนั่งอยู่ตรงนี้นะครับ สนุก ร่าเริง แจ่มใสทั้งวันครับ
7 มิถุนายน 2547 09:44 น. - comment id 281334
ขอบคุณทุกคนที่แวะมานะค่ะ