เดินทางเปลี่ยวเดียวดายไม่มีเพื่อน ก็ไม่เหมือนไร้คู่มาสู่สม ทางเถื่อนถ้ำพรรณไม้พอได้ชม เปลี่ยวอารมณ์โดดเดี่ยวแสนเปลี่ยวใจ หนาวลมพัดพอสมจะห่มเสื้อ แต่หนาวเนื้อไร้คู่ชิดพิสมัย หนาวน้ำค้างหนาวยิ่งจะผิงไฟ แต่หนาวใจไม่คลายหนาวร้าวระบม ...........เด็กเมืองยศ.........