โดดเดี่ยว..เมื่อหน้าหนาว

เด็กเมืองยศ

เดินทางเปลี่ยวเดียวดายไม่มีเพื่อน
ก็ไม่เหมือนไร้คู่มาสู่สม
ทางเถื่อนถ้ำพรรณไม้พอได้ชม
เปลี่ยวอารมณ์โดดเดี่ยวแสนเปลี่ยวใจ
หนาวลมพัดพอสมจะห่มเสื้อ
แต่หนาวเนื้อไร้คู่ชิดพิสมัย
หนาวน้ำค้างหนาวยิ่งจะผิงไฟ
แต่หนาวใจไม่คลายหนาวร้าวระบม
                         ...........เด็กเมืองยศ.........				
comments powered by Disqus
  • คนเมืองยศ

    11 พฤศจิกายน 2544 07:55 น. - comment id 18844

    เราชอบกลอน ที่นายเขียน  เพราะเราคนบ้านเดียวกัน   เราก็คนเมืองยศ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    11 พฤศจิกายน 2544 15:17 น. - comment id 18904

    เราไม่ใช่คนเมืองยศ... ก็ชอบจ้า... เพราะเราคนละบ้านกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน