.. เมื่อเธอเกิดสับสน .. ในคำว่าเพื่อนกับคนรัก .. ฉันจะให้เวลาหยุดพัก .. ทบทวน .. พอใจไหม ไม่ได้อยากให้เพื่อนที่ฉันรัก .. ต้องเสียใจ แต่ถึงเธอจะดีสักแค่ไหน .. ฉันก็ให้เธอได้ .. แค่คำว่าเพื่อนกัน ทั้งๆที่บอกกับตัวเองว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีกเป็นครั้งที่สอง แต่วันนี้กลับกลายเป็นการมองหน้ากันไม่ติด ทั้งเธอและฉัน เริ่มอีกแล้วสินะ .. ความเจ็บปวดรวดร้าว .. ที่เพิ่มขึ้นทุกวัน เมื่อเธอเอ่ยขึ้นมาว่า .. ขอโทษแล้วกันถ้ามันทำให้ฉันลำบากใจ .. ไม่ใช่นะ ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น เธอน่ะเป็นคนสำคัญเสมอ รู้ตัวไหม สำหรับฉันแล้ว เพื่อนจะมาก่อนคนของใจ ก็ขอโทษถ้าสิ่งที่ทำลงไป .. เธอคิดว่าเป็นการให้ความหวังเธอ .. ที่ฉันบอกออกไปว่าห่วงใย มันก็เป็นความรู้สึกจากใจ ที่มาจากข้างในเสมอ ขอโทษถ้ามันทำให้ต้องเจ็บปวด .. กับคำพูดที่บอกว่าคิดถึงนะ .. เธอ ฉันมันโง่.. ที่ไม่เคยรู้เลย .. ว่าเวลาตลอดที่พบเจอ เธอรู้สึกกับฉันอย่างไร ไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว .. ไม่อยากให้เธอมามัวหวังอะไร .. กับคนไม่เอาไหน ทั้งอดีต .. ปัจจุบัน .. ฉันก็ยังมีเขาคนนั้นอยู่ในใจ ก็เลยไม่อยากเปิดรับใคร .. ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นคนหลายใจ .. จริงๆ .. นับตั้งแต่วันที่เราเริ่มรู้จัก . 3 ปีแล้วสินะ .. ที่เธอมักจะเป็นคนที่ยืนอยู่ข้างๆ .. ให้พักพิง อยากเอ่ยปาก .. ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง แต่มันก็คงยิ่งทำให้เธอเสียใจ เธอบอกออกมา .. ว่าพอได้แล้ว .. แตง ฉันเข้าใจนะ .. ว่าตอนนี้เธอคงไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไรได้ ต่อจากนี้ .. ฉันจะหยุด .. จะพอ .. ไม่สายต่อเยื่อใย จะปล่อยให้เรื่องราวของเราจบลงไป .. แล้วเก็บไว้ในกล่องของความทรงจำ ..
2 มิถุนายน 2547 23:53 น. - comment id 279131
แตง..... เขียนได้ยาว..... เล่าได้ยาว...จังเลย.. เฮ้อ....เหตุการณ์นี้เคยเจอ... ไม่อยาก..บรรยาย... มาเป็นกำลังใจให้...พร้อมความคิดถึง..
3 มิถุนายน 2547 00:11 น. - comment id 279133
เห็นใจนะ แต่บางครั้งคนเราก็ต้องจำใจเลือก ถึงแม้การเลือกนั้นจะทำให้ใครบางคน หรือแม้แต่ตัวเราเองต้องเจ็บปวด ...เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ...
3 มิถุนายน 2547 02:43 น. - comment id 279150
รักแท้ไม่ได้หากันง่ายดาย เพื่อนแท้ก็ไม่หาได้ทั่วไป แวะมาชื่นชมผลงาน p ชมรมคนนอนดึก
3 มิถุนายน 2547 03:40 น. - comment id 279160
ฉันคงเหมือนดาวบนฟ้า เพียงเธอมองมาแทบไม่เห็น ไม่เหมือนดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ลอยสวยเด่นให้เธอเห็นเต็มตา ฉันเป็นแค่ดาวดวงหนึ่ง ในหมู่ซึ่งอยู่บนฟ้า ไม่เหมือนหนึ่งดวงจันทรา หากเธอมองมาคงไม่รู้ว่าฉันคือดาวดวงใด. แวะมาให้กำลังใจยามดึกคร๊าบบบบบบ ยังเช่นเดิมครับ เพราะจับจิต นอนหลับฝันหวานคร๊าบบบ บาย
3 มิถุนายน 2547 11:11 น. - comment id 279258
กระดาษกาว... เป็นอะไรที่ตรงใจสุดๆๆๆๆๆๆ คล้ายกับเรื่องราวของเราที่ผ่านมา... แต่งได้ดีมากๆ ตอนอ่านกลอนนี้ขอบอกว่า... อึ้ง.. รู้สึกดีที่ได้อ่านกลอนนี้จริงๆ ขอเก็บกลอนนี้น่ะ ชอบมาก... -- จะปล่อยให้เรื่องราวของเราจบลงไป .. แล้วเก็บไว้ในกล่องของความทรงจำ ..
3 มิถุนายน 2547 11:22 น. - comment id 279264
เข้าใจความรู้สึกนะค่ะ เคยผ่านมาเหมือนกัน เอาเป็นว่ามาเป็นกำลังใจให้แล้วกันนะค่ะ
3 มิถุนายน 2547 13:31 น. - comment id 279331
.......เฮ้อ........มันลำบากใจนะ ...............ก็มันชอบจริงๆ...จะให้ทำไง
3 มิถุนายน 2547 13:51 น. - comment id 279354
ปากว่าพอมือเป็นตะขอเกี่ยวเอาไว้ จะหยุดจะไปก็ไม่ได้เพราะถูกฉุด การกระทำคนละอย่างกับการพูด ฉันก็เลยไม่หลุดวงโคจร...... ปากว่าตาขยิบ
3 มิถุนายน 2547 15:09 น. - comment id 279409
โดนใจวัยมัน! มาเป็นกำลังใจให้นะคะ คิดถึงเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือความห่วงใย
3 มิถุนายน 2547 19:22 น. - comment id 279513
โอ้โห โดนใจมากเลยค่ะ เพราะมาก
3 มิถุนายน 2547 22:07 น. - comment id 279586
เฮ้อ แตงจ๋าแตง พี่น้องนางมาให้กำลังใจนะ น่า เพื่อนกันตัดไม่ขาดหรอก ให้เวลาเขาหน่อยนะ เป็นห่วงหนูเสมอนะจ๊ะ
4 มิถุนายน 2547 22:34 น. - comment id 280169
แตง..เขียนความรู้สึก . .ได้ไพเราะมากเลยคะ.. ..พี่เรน..แวะมา ..ขอบคุณ ..นะคะ..
5 มิถุนายน 2547 21:58 น. - comment id 280701
ไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว .. ไม่อยากให้เธอมามัวหวังอะไร .. กับคนไม่เอาไหน ทั้งอดีต .. ปัจจุบัน .. ฉันก็ยังมีเขาคนนั้นอยู่ในใจ ก็เลยไม่อยากเปิดรับใคร .. ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นคนหลายใจ .. จริงๆ โดนใจพี่นางฟ้าจังเลยจ๊ะ เข้มแข็งไว้น้องรัก พี่นางฟ้าจะเป็นกำลังใจให้เสมอ รักและคิดถึงหนูแตงมากๆเลยจ้ะ++
5 มิถุนายน 2547 23:07 น. - comment id 280760
อ่านะ..ทำไมน้อ..มันต้องเป็นแบบนี้ด้วย ยังกะนิยาย ชีวิตหนอชีวิต..ไม่มีอารายเที่ยงเเท้ ปล..หวังว่าเวลาจะช่วยได้เน้อ
5 มิถุนายน 2547 23:17 น. - comment id 280769
เออ..มันบอกว่า พอ จิงๆเหลอ...ดูท่าทางมันยังไม่เหนจะหยุดเลยอ่ะ...เเต่ยังไงก้อขึ้นอยู่กะทั้ง2คนนั้นเเหละ ปล..ตูเจือกไปเป่า ปล2..ถึงจะเจือกเเต่หน้าตาดี ปล3..เรายังเปนเพื่อนทั้ง2คนนะ ปล4..พวก เเกอย่าทำให้ตูลำบากใจดิ๊ ปล5..สงสารตูหน่อย ปล6..ตกลงตูผิดใช่มั้ย ปล7..ที่พูดมาไร้สาระ ปล8..บอกว่าไร้สาระไงอย่าอ่าน ปล9...เอ๊ะ บอกว่าอย่าอ่านไง ปล10..เเหนะยังไม่หยุดอีก ปล11..กุไร้สาระจิงๆ
5 มิถุนายน 2547 23:39 น. - comment id 280792
เขียนได้อารมณ์จิงๆเลยแตงจ๋า ก็นะ...เจอมานี่เนอะ สู้เขานะ คิดถึงจางเลยจ้า ยังไงก้อเพื่อนกานเนอะ
19 มิถุนายน 2547 22:11 น. - comment id 282829
สักวัน...เพื่อนคงเข้าใจ ที่ห่วงใย..มิใช่หมายมั่น มิใช่คู่รัก..ที่จะมาผูกพัน แค่เพื่อนเท่านั้น..เท่านั้นจริงๆ ..............................................
28 มิถุนายน 2547 23:33 น. - comment id 283065
งานเขียนดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลย อ่านแล้วกินใจสุดๆ น่านำงานเขียนนี้ไปออกสารคดี
2 กรกฎาคม 2547 21:50 น. - comment id 283092
*** .... ขอบคุณทุกๆคนมากเลย ที่เข้ามาคอมเมนต์งานแตง *** ... ตอนนี้ไม่ว่างเลยค่ะ การบ้านเยอะมากๆๆๆ .. .. ยังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะค๊าา ลืมแตงกันรึยังเนี่ยยย ฮือๆๆ ... ^_____________^
3 กรกฎาคม 2547 10:45 น. - comment id 283109
^*^ในวันนี้...วันที่เธอไม่อยู่ เธอจะรับรู้บ้างหรือไม่ ว่าหัวใจใครบางคนเริ่มท้อใจ คิดถึงคนที่อยู่แสนไกลไม่อาจหวนคืน ^*^อยากจะหลับตาลงเพื่อให้ฝัน ถึงคืนวันที่สองเราสุขสดชื่น แม้วันคืนไม่อาจย้อนหวนกลับคืน แม้สะอื้นในหัวใจ..ก้อขอยอม ฯ เพ่เมกแวะมาบอกนะ คิดถึง คิดถึงนะ คิดถึงน้องสาวคนนี้จริง ๆ