จันทร์เจ้า...

ผืนดิน

ก็ความเงียบเหงาในคืนนี้......
ทำให้ใจว้าวุ่นเต็มทีมันเหงา
คงเพราะจันทร์ดวงเดิมไร้แสง- - เงา
เลยเหมือนกับว่าเศร้าจึงหลบไกล
แต่จันทร์เจ้าช่วยอย่าหลบหน้า
รู้ไหมฉันรู้สึกเหมือนว่าเค้าหลีกหาย
เหมือนเค้าเป็นจันทร์ที่ไม่อยากทักทาย
เพราะถ้าหากเลือกได้...
..ฉันก็อยากเป็นดาวน้อย
ที่ส่องประกาย
คู่ดาวเหมือนกัน... 				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    1 มิถุนายน 2547 15:21 น. - comment id 278210

    อยากเคียงกับจันทรา
    เหมือนดั่งดาริกาที่ชิดใกล้
    อยากเคียงกับเธอไง
    เพราะหทัยฉันให้เธอ
    
    *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
  • วามๆ

    3 มิถุนายน 2547 01:42 น. - comment id 279144

    แม้มองฟ้าคืนนี้จะไม่มีจันทร์เจ้า
    ก็ให้รู้ว่าจันทร์ยังเฝ้าส่องแสง
    แต่ด้วยเมฆดำที่ร้อนแรง
    จันจึงไม่อาจส่องแสงลงไปที่ใจเธอ
    
    *อย่าหัวเราะนะ  แต่ครั้งแรกง่า
  • ผืนดิน

    8 มิถุนายน 2547 10:13 น. - comment id 281826

    ถึงแสงจันทร์ไม่อาจสาดส่อง
    ฉันก็ยังเฝ้ามองอยู่แบบนี้
    คงเพราะหวังว่าสักวัน...คงพอมี
    แสงของจันทร์ดวงนี้ที่กลางใจ
  • วามๆ

    9 มิถุนายน 2547 22:58 น. - comment id 282509

    O_O   
    หวาว
    เจ้าของบทกลอนมาตอบเองเลย
    สวัสดีค้าบ ^_^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน