สายฝนโหมชโลมหล้าคืนฟ้าหมอง ไอละอองพรมหญ้าเหมือนผ้าห่ม กิ่งใบสนเสียดส่ายตามสายลม ดังคนตรมวุ่นวายฟายน้ำตา ด้วยหัวใจแหลกยับกับอดีต เหมือนคมมีดเฉือนเชือดเลือดไหลบ่า หาไม่พบความสุขใสแต่ไรมา อนิจจา..!แล้วจะปรับทุกข์กับใคร ก้าวผ่านหนาวผ่านฝนและผ่านร้อน เที่ยวซอกซอนมิรู้แห่งตำแหน่งไหน ทุรนร่างเร่าร้อนดังฟอนไฟ มิเคยได้สงบจิตสักนิดเดียว วอนสายฝนช่วยชะล้างให้ว่างเปล่า เกลื่อนรอยเงาระงับซับทรวงเสียว ให้เบาบางจางหายสลายเกลียว แม้อยู่เดียวคงทนได้ไปวันวัน.
รพี พรรณราย 31 พ.ค. 2547 20:57 น. - ID 54526 
1100
7
0
31 พฤษภาคม 2547 21:07 น. - comment id 277766
กราบกรานทุกท่านที่เรียงรายรจนาในบ้านอันอบอุ่นแห่งนี้ โปรดเมตตาแนะนำสั่งสอนคนอ่อนหัดผู้หนึ่ง ฝัน....อยากเขียนบทกลอนเป็น แค่เป็นก็พอ กรุณาเถิดช่วยแนะนำ สิ่งไหนควรแก้ไข สิ่งไหนควรสังวรณ์ ช่วยชี้นำแก่คนอ่อนหัด ตัวตน เป็นนักสังคมสงเคราะห์ของ รพ.รัฐแห่งหนึ่ง เข้าคลุกคลีกับเพื่อนและพี่ในชมรมวรรณกรรมลุ่มน้ำตาปี ได้รับคำแนะนำ ชักชวนให้มานำเสนอความคิดอ่านที่อ่อนหัดที่นี่ ขอบพระคุณทุกท่านที่เมตตา.
31 พฤษภาคม 2547 21:59 น. - comment id 277799
อยากช่วยคุณนะคะ แต่อัลมิตราก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีความสามารถพอหรือเปล่า เท่าที่อัลมิตราเขียนได้พอจะอ่านรู้เรื่อง (แต่ยังต้องพัฒนาอีกแยะ) อัลมิตราเองก็ต้องเรียนรู้จากครูเช่นกันค่ะ ครูของอัลมิตราใจดี ไม่ทราบว่าคุณจะรังเกียจไหม ที่อัลมิตราแนะนำให้คุณไปขอคำปรึกษาจาก ครูไหวใจร้าย ที่ .. http://www11.brinkster.com/kcpricha/db/forum/default.asp หมวดทำได้ตามใจคือไทยแท้ .. ค่ะ อัลมิตราทำได้แต่เพียงแนะนำเท่าที่อัลมิตราเคยอาศัยเวปนั้นหัดเขียนร้อยกรองมา .. ขอบคุณค่ะ
31 พฤษภาคม 2547 23:12 น. - comment id 277830
วอนพระพายช่วยพัดสบัดหน่อย ให้ค่อยค่อยแล้วจางหายสลายฝัน ความเจ็บปวดรวดร้าวในชีวัน ของพระพายช่วยฉันหน่อยเป็นไร *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ส่วนเรื่องคำแนะนำ ผู้หญิงไร้เงาไม่เก่งเลยไม่ขอแนะนำแต่ประการใดนะค่ะ*-*
1 มิถุนายน 2547 00:44 น. - comment id 277886
แหะๆๆ เพิ่งหัดเหมือนกันค่ะ... ก็มาอาศัยเรียนรู้ และขอคำแนะนำจากที่นี่เหมือนกันค่ะ แต่ความจริงงานของคุณรพี เขียนได้ไพเราะฟังรื่นหูมากนะคะ ยังคิดว่าจะแอบเรียนจากคุณรพีเหมือนกันเลย อิอิ.. .............................................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
1 มิถุนายน 2547 05:02 น. - comment id 277934
โห..เขียนขนาดนี้ โห..เพราะมากค่ะ จะคอยอ่านค่ะ
1 มิถุนายน 2547 08:14 น. - comment id 277987
วอนพิรุณพัดไอเศร้าเร้าใจข้าฯ วอนวสันต์พัดพาหัวใจหงอย วอนฝนแก้วฝนรักมาพรมปรอย ให้ชื่นใจกนิษฐ์น้อยที่คอยเธอ
1 มิถุนายน 2547 21:13 น. - comment id 278453
คุณอัลมิตรา ขอบคุณครับที่เมตตา ผมพยายามไปตามURL ที่คุณให้ไว้ แต่ยังเข้าไม่ได้ ที่ชุมพรช่วงนี้การจราจรทาง Cyber สับสนวุ่นวายมาก คุณอัลมิตราใจดีสมคำร่ำลือ พี่พรระวีแจ้งว่าคุณอัลมิตรามากด้วยความสามารถจนน่าทึ่ง เป็นอะไรหลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน รวมทั้งจริงใจต่อมิตรสหายเสมอ คุณลี่ ขอบคุณนะครับ คนอ่อนหัดดีใจที่ได้รับคำชมเชย อย่าเอาแต่ชม ติมั่งนา คุณอาภาภัส ขอบคุณครับ อ่านงานของคุณเสมอ คุณกาพย์นภาลัย ขอบคุณนะครับที่ให้กำลังใจ คุณผู้หญิงไร้เงา รายนี้พี่พรระวีเคยการันตีในน้ำใจไมตรีต่อผองเพื่อน เห็นจะจริง.
4 มิถุนายน 2547 21:43 น. - comment id 280112
หน้าส่วนตัว
เรน..มีความเห็น ..เหมือนพี่ลี่เลยนะคะ..
ไพเราะ ..มากเลยคะ..
เรน..แอบปริ้นคำ ..สัมผัสไว้ด้วย ..ดิคะ..
...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
