แม้เมื่อแรกมิได้รักสมัครมั่น ยามใกล้กันพบหน้าพูดปราศัย ครั้งเมื่อเห็น...เมื่อรู้...เมื่อดูใจ เนิ่นนานไปกลับมีจิตคิดผูกพัน คนรักแท้..แต่อยู่ไกล...ไร้โอกาส เพราะมิอาจเตียงคู่อยู่เคียงขวัญ มิได้คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ความรักนั้นจึงแห้งโหยค่อยโรยรา คนอยู่ห่างสร้างรักแท้แพ้ใหล้ชิด มีเพียงจิตหนึ่งซึ่งคนึงหา คนอยู่ใกล้ได้เห็นความเป็นมา คนห่างตาห่างตัวเศร้าหัวใจ เมื่อห่างตาห่างตัวพาจิตห่าง จะเสริมสร้างสัมพันธ์มั่นไฉน พอนานหน่อยก็จืดจางล้างลาไป เพราะคนใกล้คอยเฝ้าอยู่เคล้าคลอ เมื่อใกล้กันพันสร้างหนทางรัก เพราะประจักษ์ดวงจิตสานติดต่อ คนอยู่ไกลได้แต่แค่เฝ้ารอ เมื่อไหร่หนอจะได้พบประสบกัน
30 พฤษภาคม 2547 16:56 น. - comment id 276975
เป็นเรืองจริงยิ่งแท้แฝงแต่เศร้า ใกล้เหมือนเงาย่อมสนิทชิดมากมั่น ไกลเป็นหมอกควันจางออกอย่างนั้น เลือนเป็นฝันเพียงแผ่วพรางที่ทางไกล.... ทิกิ_tiki เขียนดีจริงค่ะ
30 พฤษภาคม 2547 18:21 น. - comment id 277031
รักแท้ไม่เคยแพ้ความใกล้ชิด ในความคิดของฉันนั้นรู้ไหม เพราะถึงไกลเพียงตัวใช่หัวใจ เพราะยังให้ความห่วงใยส่งถึงกัน นั่นก็คือยังใกล้ชิดสนิทอยู่ ที่ฉันรู้มิจากไปให้แปรผัน แต่ถ้ารักไม่แท้แน่ชีวัน คงไกลกันแม้อยู่ใกล้ในสายตา *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
30 พฤษภาคม 2547 19:25 น. - comment id 277064
ต่าย แต่งเก่งนี่หว่า..ยอมแพ้ๆๆๆ 5555 เอาเดะบ.ช.ไปแต่งเลย ช้านขี้เกียจแว้วววว อิอิ แวะมาทักทายนะ แกคงรู้ว่าช่วงนี้วุ่นวาย ยางไม่มีfeeling จะแต่ง รอให้งานเสร็จก่อนแล้วจะแวะเข้ามาทุกวันเลย อิอิ *-*กลอนเพราะดีอ่ะ*-* วีนัสก่ะเจ้า (แบว)
30 พฤษภาคม 2547 19:31 น. - comment id 277070
++แต่งได้มีมั่กๆครับ++
30 พฤษภาคม 2547 21:14 น. - comment id 277138
เนื้อหาตรงใจเป๊ะเลย
31 พฤษภาคม 2547 00:22 น. - comment id 277272
รักแท้แพ้ใกล้ชิด คงคิดผิดเพราะมิใช่ รักร้างไม่ใช่เพราะห่างไกล เพราะจิตเพราะใจ...ต่างกลัวไปเอง ใช่รึป่าวไม่รุ้นะคะนี่...อิอิ
31 พฤษภาคม 2547 09:49 น. - comment id 277375
... เห็นด้วยกับคุณ ผู้หญิงไร้เงาและคุณ เอทีเอ็ม 1000 % ครับ