เพียงข้อความหนึ่งข้อความจากคนอื่น แต่ทรามชื่นใยไม่ฟังพี่บ้างหนอ เธอรู้ไหมว่าใจพี่มันยังรอ อยากจะขอแค่ให้เธอนั้นมองมา น้ำในตามันล้นเอ่อเมื่อหมดรัก ยากจะหักห้ามใจให้โหยหา ใจหยุดเต้นครั้นเมื่อเห็นเธอเดินมา และบอกว่าเราเลิกกันฉันไม่รักเธอ เมื่อได้ยินคำคำนี้ที่มาบอก หัวใจฉันมันช้ำชอกเกินรับไหว อยากให้รู้ว่าวันนี้ในหัวใจ มันตายไปเพราะคำว่าเราเลิกกัน ร่างกายฉันนั้นทรุดลงกับพื้น ไม่มีแรงที่จะยืนหยัดอยู่ได้ แม้ความรักที่ฉันมอบมันน้อยไป ขอให้ใจมันลบไปว่ารักเธอ
29 พฤษภาคม 2547 22:40 น. - comment id 276549
หัวใจฉันนั้นมันช่างเต้นช้า ในเวลาที่เธอมาหาฉัน แล้วบอกว่าเราจบไม่พบกัน ลืมให้หมดเรื่องเหล่านั้นระหว่างเรา รู้บ้างไหมคำนี้ที่เธอเอ่ย เธอเฉลยทำให้ใจอับเฉา แสนเจ็บช้ำเกินจะกล่าวเล่าทำเนาว์ ด้วยตัวเราเจ็บยิ่งกว่าสิ่งใด *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
29 พฤษภาคม 2547 23:01 น. - comment id 276559
ขอขอบคุณสิ่งที่แนะนำผมนะครับ พี่ผู้หญิงไร้เงา กลอนของพี่ก็เพราะมั่กๆครับ ทุกกลอนเลยครับผมติดตามกลอนของพี่มานานแล้วครับ ผมก็เลยอยากลองแต่งมาให้พี่ทุกๆคนดูด้วยครับ ****ขอบคุณคร้าบบบบ****
30 พฤษภาคม 2547 00:44 น. - comment id 276637
กลอนเพราะมากคับ... แวะมาทักคับ...
30 พฤษภาคม 2547 10:20 น. - comment id 276781
ที่ใดมีรัก...ย่อมมีทุกข์ หรือมีสุข..สุขใจเมื่อใกล้รัก รักเป็นได้ทั้งไฟที่ร้อนรนแผดเผา และเป็นน้ำเย็นใสชื่นฉ่ำใจในเวลาเดียวกัน แต่จะมีใครบ้างเนอะ...ที่อยากให้รักเป็นไฟ แวะมาให้กำลังใจค่ะ
30 พฤษภาคม 2547 19:07 น. - comment id 277047
ถึง คุณยาสีฟันครับ ขอขอบคุณที่มาทักทายกันนะครับ ขอขอบคุณสำหรับคำติชมทุกรูปแบบครับ เมื่ออ่านแล้วรู้สึกให้กำลังมากๆคัรบ ถึง คุณธาราธาร ขอขอบคุณบทความสั้นๆที่มีความหมายนะครับ ขอขอบคุณที่มาให้กำลังใจกับผมนะครับ ขอบคุณมากจริงๆ