เทือกทิวป่ากว้างใหญ่ท้ายบ้านนอก ริ้วไอหมอกซ่านหนาวเคล้าเคลียขวัญ วิหคไพรขับขานประสานกัน คล้ายเพลงอันเศร้าซึ้งถึงบางคน ม่านฟ้าฝอยปลิวฟ่องละอองชื้น ยามฟ้าตื่นจากฝันอันหมองหม่น อรุณคลี่สีทองคล้องกมล ประโลมคนโดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวใจ ปาดไอหมอกชโลมร่างอย่างเงียบเงียบ ยะเยือกเยียบเย็นชาอารมณ์ไหว ในสำนึกลึกเร้นไม่เห็นใคร คล้ายควันไฟเลือนหายลับสายตา สายสัมพันธ์วันนี้ไม่มีแล้ว หมดสิ้นแววลายเล่ห์เสน่หา เหลือแค่กายระทมท้อทรมา ธารน้ำตาเป็นเพื่อนในเรือนเนาว์.
29 พฤษภาคม 2547 15:22 น. - comment id 276342
หากวันนี้มีน้ำตามาเป็นเพื่อน ไม่ลืมเลือนความหวานวันของเขา จงหักใจห้ามจิตความคิดเรา หยุดมัวเมาอดีตาน่าระทม
29 พฤษภาคม 2547 16:42 น. - comment id 276370
สายฝนที่บาดใจ เธอรู้ไหมยามใดที่ฝนพรำ เมฆจะนำความเหงามาให้ฉัน ลมที่พัดกรรโชกโกรกแรงนั้น ทำให้ฉันหนาวสั่นหวั่นในใจ สายน้ำเย็นที่หลั่งหยดจาาฟากฟ้า ไหงซึมผ่านซ่านอะราที่หวั่นไหว เย็นยะเยือกไหลละเลียดเสียดหัวใจ เธอรู้ไหมฉันปวดใจเมื่อฝนมา แวะมาทักทายครับ
29 พฤษภาคม 2547 16:53 น. - comment id 276375
นั่งกอดเข่ามองทุ่งใจฟุ้งซ่าน ทรมานนักหนาน้ำตาไหล ละอองฝนเปียกปอนยังร้อนใจ ธารน้ำตาหลากไหลท่วมใจตรม
29 พฤษภาคม 2547 17:09 น. - comment id 276387
ร่ำร้องไห้ น้ำตา เป็นสายธาร อดสงสาร ยามใด ให้ห่วงหา ซับด้วยผ้า ผืนน้อย ของพี่ยา ปลอบขวัญตา อย่าไป เสียใจเลย **มาซับน้ำตาครับ**
29 พฤษภาคม 2547 18:03 น. - comment id 276417
โอ้ โอ คุณ รพีคะ ก้าวเข้ามาเจอคนร้องไห้กลอนคุณตรึมเลยคะ แสดงว่าเขียนได้ซึ้งอารมณ์มากมากเลยค่ะ นับถือจริงๆๆ ทิกิ_tiki
29 พฤษภาคม 2547 18:25 น. - comment id 276440
สายสัมพันธ์วันนี้ไม่มีแล้ว ไม่มีแววพบเห็นเช่นวันเก่า เธอจากไปไม่เหลือแม้เยื่อเงา จึงเป็นเราที่ไร้เงาอยู่เดียวดาย *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
29 พฤษภาคม 2547 18:35 น. - comment id 276451
สายสัมพันธ์ครั้นมลายสลายลับ ใจพลันดับแดดิ้นสิ้นเสน่หา คล้ายดั่งปราณขาดห้วงล่วงมรณา เกินเยียวยารักษา..ณ..ดวงใจ
29 พฤษภาคม 2547 19:06 น. - comment id 276460
..ฝันวันวานเงาฝันมิจางหาย ตราบชีพวายมิคลายทรมา ความจริงจมอยู่ในคราบน้ำตา ทุกคราถอนสะอื้นฝืนข่มใจ แม้โลกนี้กว้างใหญ่แสนไพศาล แต่ความท้อทรมานมิเทียบได้ แค่ความฝันบันดาลเผาผลาญใจ ทนเก็บไว้ภายใน...ใจเจ้าเมิน..
29 พฤษภาคม 2547 20:40 น. - comment id 276488
คุณปลากัดจีนครีบแก้ว ขอบพระคุณครับคำชี้แนะในบทกลอนดีมากครับ คุณเมกะ น้ำใจไมตรีขอจารึกซึ้งใจ คุณชูรส บทกลอนยอดเยี่ยมครับ คุณยโส ขอบคุณครับ คุณพี่ทิกิ เคารพพี่เสมอแหละ ให้กำลังใจต่อผมมิได้ขาดสาย คุณผู้หญิงไร้เงา เงาร่างของความเอื้ออารีย์ อยู่ในความทรงจำผมเสมอ คุณกาพย์นภาลัย ชื่อแปลกดี ขอบคุณนะครับ คุณดาวบนพื้นน้ำ ขอเอาแสงดาวมาประดับความรู้สึกที่ดีงามตลอดไปนะครับ.
30 พฤษภาคม 2547 01:11 น. - comment id 276664
ชอบกลอนของคุณจัง cheerๆๆ
30 พฤษภาคม 2547 04:09 น. - comment id 276733
มาอ่านรอบดึกอีกรอบค่ะ
30 พฤษภาคม 2547 11:19 น. - comment id 276818
เยี่ยมมากครับ ภาษาพริ้วไหว งดงาม @@@@@@@@@
30 พฤษภาคม 2547 11:32 น. - comment id 276832
คำแสนเศร้าเคล้าจารเธอจรด หลั่งรินรดคล้ายกรดที่หยดเฉือน บาดอารมณ์ระทมหมองดั่งครองเรือน ใช่เพียงเยือนแย้มฉากแล้วจากไป กลอนเศร้ามากค่ะ.... ....................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
30 พฤษภาคม 2547 16:01 น. - comment id 276951
ขอบคุณพี่ทิกิ ขอบคุณคุณเรไร(ชื่อนี้ดีจัง),ขอบคุณคุณ poet_P,ขอบคุณคุณลี่ ....ชวนมาเยือน
30 พฤษภาคม 2547 21:43 น. - comment id 277160
ไพเราะ..มากเลย นะคะ.. บทกวี ..มัย? .. เศร้าจังคะ.. ...
31 พฤษภาคม 2547 00:13 น. - comment id 277266
เพราะและพริ้วไหว อุ่นไอละมุนเศร้า ธารน้ำตา ... ท่วมใจเรา โอ้ใยข้า ... เศร้าเช่นนี้ เพราะมากค่ะ ... Completely ขอคารวะ 1 จอก