สุขเอยโอล่ะเห่... คืนนี้เจ้าร่อนเร่ไปนอนไหน หยาดน้ำตาที่แท้จริง มักหล่นร่วง ลำพัง ..หรืออย่างไร ...ปราย พันแสง... เปล่าหรอกใจ ใช่งอแง ก็แค่เหงา รู้ดี ..ชีวี ของคนเรา ย่อมมีสุข มีเศร้า เคล้ากันไป แต่น้ำตา มักหาใจ ให้หายโศก ช่วยล้างรอย วิโยค ดับทุกข์เข็ญ หากโลกนี้ จะเป็น เช่นมันเป็น ขอร้องไห้ ให้โลกเห็น จะเป็นไร
26 พฤษภาคม 2547 10:02 น. - comment id 274652
แม้นไม่มีน้ำตา เธออาจเห็นฉันสดชื่นคืนสุขสันต์ โดยไม่รู้ในใจฉันนั้นหวั่นไหว ไม่มีสุขมีแต่เศร้าเหงาหัวใจ แม้นน้ำตาจะไม่ไหลในสายตา แต่รู้ไหมมันเจ็บลึกผนึกแน่น ตั้งแต่วันฟอแฟนแสนห่วงหา กับมาจากพรากไปให้ไกลตา แถมยังมีคนใหม่มาคอยเคล้าคลอ จึงเหลือฉันเดียวดายภายใต้โศก มองดูโลกเปลี่ยนไปในใจท้อ แต่ภายนอกสิ่งที่เห็นเด่นเพียงพอ คือภาพสอแสนสุขไม่ทุกข์ตรม *-*เห็นด้วยค่ะ บางครั้งการร้องไห้ก็คลายทุกข์ใจ ผู้หญิงไร้เงาเลยขอแจมกลอนเก่าที่แต่งไว้ ซึ่ง ซึ่งเป็นการไม่ร้องไห้ แต่ความทุกข์ใจกลับหนักหนาสาหัสกว่ากันนะค่ะ (กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง)*-*
26 พฤษภาคม 2547 10:03 น. - comment id 274655
แม้นไม่มีน้ำตา เธออาจเห็นฉันสดชื่นคืนสุขสันต์ โดยไม่รู้ในใจฉันนั้นหวั่นไหว ไม่มีสุขมีแต่เศร้าเหงาหัวใจ แม้นน้ำตาจะไม่ไหลในสายตา แต่รู้ไหมมันเจ็บลึกผนึกแน่น ตั้งแต่วันฟอแฟนแสนห่วงหา กับมาจากพรากไปให้ไกลตา แถมยังมีคนใหม่มาคอยเคล้าคลอ จึงเหลือฉันเดียวดายภายใต้โศก มองดูโลกเปลี่ยนไปในใจท้อ แต่ภายนอกสิ่งที่เห็นเด่นเพียงพอ คือภาพสอแสนสุขไม่ทุกข์ตรม *-*เห็นด้วยค่ะ บางครั้งการร้องไห้ก็คลายทุกข์ใจ ผู้หญิงไร้เงาเลยขอแจมกลอนเก่าที่แต่งไว้ ซึ่ง ซึ่งเป็นการไม่ร้องไห้ แต่ความทุกข์ใจกลับหนักหนาสาหัสกว่ากันนะค่ะ (กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง)*-*
26 พฤษภาคม 2547 12:42 น. - comment id 274756
ใบไม้ ปลิดปลิว ร่วงหล่น หมุนวน ตามลม โถมใส่ ละลิ่วล่อง ลอยไป ลอยไกล ลอยไล้ เคว้งคว้าง วังเวง ...เร่ร่อนเพราะฉะนี้