... อดีตแม้ มิอาจย้อน มิอาจคืน.... แต่ทุกข์ความ ข่มขื่น ยังเพรียกหา ยังเร้าใกล้ ให้ดวง ใจทรมา ท่ามกลางความ ปรารถนา ที่ป่นพัง ท่ามกลางความ รู้สึก ที่เปล่าแปลก บนทางแยก ทางใจ เหมือนไร้หวัง เสี้ยวอดีต ที่ยัง หวีดหวิวดัง เหมือนสายลม ที่พรมสั่ง รอยอาลัย แม้อดีต มิอาจคืน มิอาจย้อน แต่ยากถอด ยากถอน ความหมองไหม้ ที่เจ็บร้าว หนาวทั่ว ทั้งหัวใจ อยู่กับความ เป็นไป ที่เคยมี กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ พระอังคราที่ ๒๕ พฤษภ์ ๔๗/๑๓.๓๖ น.
9 มีนาคม 2550 12:26 น. - comment id 167952
I คำแรกแจกให้สุดที่รัก You ประจักร์รักแท้ไม่แปลผัน Love คำนี้มีค่าเกินอนันต์ I Love You รวมกันฉันเธอ
24 ธันวาคม 2551 04:59 น. - comment id 264173
25 พฤษภาคม 2547 14:21 น. - comment id 274194
ใจเอย เจ้าใจเอ๋ย เคยงามเงียบ มาเย็นเยียบ เฉียบเย็นเหมือนเป็นใบ้ ไม่กล้าพอแม้จะเอ่ยเผยความใน ทั้งแท้ที่ดวงใจมันเจ็บเจียน
25 พฤษภาคม 2547 14:22 น. - comment id 274195
เพื่อนคนไหนแวะมาอ่านบอกหน่อยครับทำไมไม่เข้าหน้าส่วนตัว
25 พฤษภาคม 2547 14:41 น. - comment id 274209
กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ (รดาต่อนะ ..) แต่กาลนี้ ฉันเพียร เขียนกลอนเศร้า มองดูเขา หวานชื่น คืนสดใส ต่างกับฉัน ต้องทนเหงา ไม่มีใคร ไม่มีให้ แม้แต่ใจ ที่เจ็บเจียน
25 พฤษภาคม 2547 14:42 น. - comment id 274211
..ในแววตาของความคิดถึง... ...ภาพของใครคนหนึ่ง ฉายอยู่อย่างอ่อนไหว... ...มีเสียงแผ่วเบา ผ่านฟากฟ้าถึงคนไกล... ...ว่าคิดถึงเธอ ทุกลมหายใจ... ...จากคนทางนี้เธอได้ยินไหม?... ...หนึ่งความรู้สึกที่ส่งไป ยังคงเต็มจนล้นปรี่... ...คือหนึ่งความห่วงหาและอาทรเธอคนดี... ...ที่ทุก - ทุกวินาที คนเหงาคนนี้มีให้เธอ... *** เขียนได้ดีมากตครับ*** *** เมกแวะมาทักทาย***
25 พฤษภาคม 2547 14:48 น. - comment id 274216
กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ 6077 - แทนคุณแทนไท แต่กาลนี้ ฉันเพียร เขียนกลอนเศร้า มองดูเขา หวานชื่น คืนสดใส ต่างกับฉัน ต้องทนเหงา ไม่มีใคร ไม่มีให้ แม้แต่ใจ ที่เจ็บเจียน ....จาก : รดา อย่ากระนั้นว่าเราสองจะสองคู่ แค่ตามดูอ่านกลอนมิเสถียร จะหาใยใจยากจะพากเพียร จะร่ำเรียนรักที่ไห้ให้สมกมล ? แจมด้วย ทิกิ
25 พฤษภาคม 2547 14:50 น. - comment id 274217
กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ 6077 - แทนคุณแทนไท แต่กาลนี้ ฉันเพียร เขียนกลอนเศร้า มองดูเขา หวานชื่น คืนสดใส ต่างกับฉัน ต้องทนเหงา ไม่มีใคร ไม่มีให้ แม้แต่ใจ ที่เจ็บเจียน ....จาก : รดา อย่ากระนั้นว่าเราสองจะครองคู่ แค่ตามดูอ่านกลอนมิเสถียร จะหาใยใจยากจะพากเพียร จะร่ำเรียนรักที่ไหนให้สมกมล ? อันนี้จ้ะ ทิกิ
25 พฤษภาคม 2547 14:50 น. - comment id 274218
(ต่ออีกนะ 5 5 5 มะว่ากันนะ ) นับแต่นี้ กาลไหนไหน ไร้คนรัก คนเคยภักดิ์ รักร้อน จรแปรแปลี่ยน ไม่มีแล้ว แม้มือเย็น ใต้แสงเทียน เธอหมุนเวียน เปลี่ยนคน ทนเจ็บจำ
25 พฤษภาคม 2547 14:52 น. - comment id 274220
its hard if im gonna express in english but what can i do, my comp.s suck. anyway its doesnt matter Dear brother, nothing remains the same nothings complicated nothings always turn out that way nothings heartless shout out loud brother dont want you to be quiet -^_____________^- love you my brother
25 พฤษภาคม 2547 14:53 น. - comment id 274222
เอ้า งั้นเปลี่ยนให้ กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ 6077 - แทนคุณแทนไท แต่กาลนี้ ฉันเพียร เขียนกลอนเศร้า มองดูเขา หวานชื่น คืนสดใส ต่างกับฉัน ต้องทนเหงา ไม่มีใคร ไม่มีให้ แม้แต่ใจ ที่เจ็บเจียน ....จาก : รดา นับแต่นี้ กาลไหนไหน ไร้คนรัก คนเคยภักดิ์ รักร้อน จรแปรแปลี่ยน ไม่มีแล้ว แม้มือเย็น ใต้แสงเทียน เธอหมุนเวียน เปลี่ยนคน ทนเจ็บจำ จาก : รดา อย่ากระนั้นว่าเราสองจะครองคู่ แค่ตามดูอ่านกลอนอ้อนให้ช้ำ จะหาใยใจยากจะฝากคำ จะเรียนร่ำรักที่ไหนให้สมกมล ? เอ้าเปลี่ยนเป็นอันนี้จ้ะ ทิกิ
25 พฤษภาคม 2547 15:04 น. - comment id 274236
กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ (แทนคุณแทนไท ) มาเห็นห้องเก่าในอดีต ชวนให้คิดถึงภาพเคยสดใส บทเรียนรักมันคอยสอนบทเรียนใจ จึงทำให้ต้องทุกข์ทนอย่างทุกวัน อยากกลับไปได้ในทวิภพ จะไม่คบกับเธอให้โศกศัลย์ จะลืมคนที่พาทุกข์ให้จาบรร หยุดความฝันในครั้งแรกที่พบเจอ ถ้าหากรู้ว่ารักจะเป็นดังเช่นนี้ คงไม่มีอดีตให้รักเธอ ถ้อยคำที่เอ๋ยอ้างเสมอ บอกว่าอยากเจอรักเธอคงไม่มี แวะมาเยี่ยมครับ
25 พฤษภาคม 2547 15:10 น. - comment id 274240
คนแทนใจ ไม่มี บ้างหรอกหรือ จึงได้ถือ ความเจ็บ เจียนบ้าคลั่ง คนเก่าไป หาใหม่ มาคลอบ้าง มาอ้างว้าง ทำไม หนอพี่ชาย ขอได้โปรด อย่าเหงา เศร้าซิน่า หัวเราะร่า ได้ป่าว ให้หน้าหงาย ประเดี๋ยวมัท หาคน มาแทนกาย ให้พี่ชาย สุขสม อารมณ์ดี มัทไม่อยาก ให้ใคร ๆ ในโลกนี้ รวมทั้งพี่ เศร้าหมอง หม่นหมองศรี อยากเห็นโลก ทั้งโลก เขียวขจี เหมือนดั่งมี เทพไท้ อวยชัยมา หยุดเถอะนะ พี่แทน หยุดความเศร้า ตัวของเรา เศร้าไป ให้ไร้ค่า คืนความสุข ให้ตัว คืนกลับมา นั่นแหละน่า ยิ้มรับ กับมัทเอย ไม่มีใด ไม่เลิกรา ความเศร้าอีกซักวันก็จะบินจากไป อีกหน่อยพี่แทนก็จะกลับไปเขียนกลอนรักหวาน ๆ ให้มัทอ่านแล้วดิ เป็นห่วงนะคะ พี่ชายสุดหล่อ อิอิ
25 พฤษภาคม 2547 15:25 น. - comment id 274250
อดีตมันก็คงเรียกให้คืนมาไม่ได้จริง ๆ นะคะ คุงแทนไท แต่มันก็อาจจะลบเลือนไปกับกาลเวลา อดีตที่ไม่น่าจดจำ ก็อย่าไปจำมันนานเลยนะคะ
25 พฤษภาคม 2547 15:50 น. - comment id 274256
พี่แทนคะ ซึ้งเชียวนะ น่ารักจัง! แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจจ้า
25 พฤษภาคม 2547 15:56 น. - comment id 274261
อดีตแม้ มิอาจย้อน มิอาจคืน.... แต่ทุกข์ความ ข่มขื่น ยังเพรียกหา ยังเร้าใกล้ ให้ดวง ใจทรมา ท่ามกลางความ ปรารถนา ที่ป่นพัง ท่ามกลางความ รู้สึก ที่เปล่าแปลก บนทางแยก ทางใจ เหมือนไร้หวัง เสี้ยวอดีต ที่ยัง หวีดหวิวดัง เหมือนสายลม ที่พรมสั่ง รอยอาลัย แม้อดีต มิอาจคืน มิอาจย้อน แต่ยากถอด ยากถอน ความหมองไหม้ ที่เจ็บร้าว หนาวทั่ว ทั้งหัวใจ อยู่กับความ เป็นไป ที่เคยมี กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ แทนคุณแทนไท แต่กาลนี้ ฉันเพียร เขียนกลอนเศร้า มองดูเขา หวานชื่น คืนสดใส ต่างกับฉัน ต้องทนเหงา ไม่มีใคร ไม่มีให้ แม้แต่ใจ ที่เจ็บเจียน ....รดา นับแต่นี้ กาลไหนไหน ไร้คนรัก คนเคยภักดิ์ รักร้อน จรแปรแปลี่ยน ไม่มีแล้ว แม้มือเย็น ใต้แสงเทียน เธอหมุนเวียน เปลี่ยนคน ทนเจ็บจำ...รดา อย่ากระนั้นว่าเราสองจะครองคู่ แค่ตามดูอ่านกลอนอ้อนให้ช้ำ จะหาใยใจยากจะฝากคำ จะเรียนร่ำรักที่ไหนให้สมกมล ?...พี่ทิกิ
25 พฤษภาคม 2547 16:02 น. - comment id 274265
อดีตแม้ มิอาจย้อน มิอาจคืน.... แต่ทุกข์ความ ข่มขื่น ยังเพรียกหา ยังเร้าใกล้ ให้ดวง ใจทรมา ท่ามกลางความ ปรารถนา ที่ป่นพัง ท่ามกลางความ รู้สึก ที่เปล่าแปลก บนทางแยก ทางใจ เหมือนไร้หวัง เสี้ยวอดีต ที่ยัง หวีดหวิวดัง เหมือนสายลม ที่พรมสั่ง รอยอาลัย แม้อดีต มิอาจคืน มิอาจย้อน แต่ยากถอด ยากถอน ความหมองไหม้ ที่เจ็บร้าว หนาวทั่ว ทั้งหัวใจ อยู่กับความ เป็นไป ที่เคยมี กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ แทนฯ มาเห็นห้องเก่าในอดีต ชวนให้คิดถึงภาพเคยสดใส บทเรียนรักมันคอยสอนบทเรียนใจ จึงทำให้ต้องทุกข์ทนอย่างทุกวัน อยากกลับไปได้ในทวิภพ จะไม่คบกับเธอให้โศกศัลย์ จะลืมคนที่พาทุกข์ให้จาบรร หยุดความฝันในครั้งแรกที่พบเจอ ถ้าหากรู้ว่ารักจะเป็นดังเช่นนี้ คงไม่มีอดีตให้รักเธอ ถ้อยคำที่เอ๋ยอ้างเสมอ บอกว่าอยากเจอรักเธอคงไม่มี...กวีบ้านไร่
25 พฤษภาคม 2547 16:03 น. - comment id 274266
ใจควรเก็บอดีดไว้อันใสสด สวยหมดจดเก็บไว้ในห้องฝัน สิ่งเลวร้ายปล่อยทิ้งไปอย่าผูกผัน หมุนคืนวัน...ก้าวต่อไปให้มั่นคง ความงามงดงดงามมาคามคลุก มาปลอบปลุกใจเพื่อนให้ไหลหลง อย่าไปกลัวเกรงกริ่งเฝ้าพะวง สักวันคง....พบทางออกบอกเธอไป กาลเวลาจะช่วยพาให้รู้แจ้ง สิ่งสำแดงแจ้งใจให้ขานไข ทุกสิ่งที่พบอยู่รู้แก่ใจ ขอแทนไท.....จงทนรออย่าท้อเลย.....
25 พฤษภาคม 2547 16:11 น. - comment id 274271
ถึงคุณรดา... ยินดีที่มาต่อกลอนให้งานงามยิ่งขึ้นครับ... ขอบคุณที่มาครับ ดีใจที่ได้เห็นกลอนคุณครับ มากความหมายจริ่ๆครับ... ขอบคุณจากใจ
25 พฤษภาคม 2547 16:12 น. - comment id 274272
เห็๋นเขาด้นกลอนเปล่าก็เศร้าจิต เราก็คิดอยากต่อกลอนของเขาบ้าง แต่ไม่กล้าเรามาใหม่แค่คนข้างทาง ให้กำลังใจใครเขาก็ไม่เป็น ....แค่คนผ่านมาที่ไม่รู้จักใคร แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คน และคนที่กำลังเศร้าด้วยค่ะ ....เศร้าทำไม เศร้าไปใย ใครทำเศร้า ..............จ๊ะ
25 พฤษภาคม 2547 16:13 น. - comment id 274273
ตอบพี่ทิกิ... ขอบคุณครับที่มา ยินดีครับที่ฝากงานไว้ ดีใจเสมอเสมอที่พี่มากันทุกบ่อยให้อุ่นใจ.....
25 พฤษภาคม 2547 16:17 น. - comment id 274274
its hard if im gonna express in english but what can i do, my comp.s suck. anyway its doesnt matter Dear brother, nothing remains the same nothings complicated ตอบน้องสาวคนที่อยู่ไกล คอมไม่ดียังมีความปรารถดีดีมาให้... ขอบคุณครับ...ขอบคุณจากใจ nothings always turn out that way nothings heartless shout out loud brother dont want you to be quiet -^_____________^- love you my brother จาก : its me faang
25 พฤษภาคม 2547 16:21 น. - comment id 274277
ถึงกวีบ้านไร่... เห็นชื่อมานานแล้วครับ ดีใจจังครับที่คุณมาเยือน แถมฝากกลอนดีดีไว้ให้อ่นให้สุขใจยิ่ง... ชอบบทนี้จังเลยครับ อยากกลับไปได้ในทวิภพ จะไม่คบกับเธอให้โศกศัลย์ จะลืมคนที่พาทุกข์ให้จาบรร หยุดความฝันในครั้งแรกที่พบเจอ.. ขอบคุณงานงาม และทุกเวลาที่มาเยือนครับ จากใจ
25 พฤษภาคม 2547 16:23 น. - comment id 274278
คนแทนใจ ไม่มี บ้างหรอกหรือ จึงได้ถือ ความเจ็บ เจียนบ้าคลั่ง คนเก่าไป หาใหม่ มาคลอบ้าง มาอ้างว้าง ทำไม หนอพี่ชาย ขอได้โปรด อย่าเหงา เศร้าซิน่า หัวเราะร่า ได้ป่าว ให้หน้าหงาย ประเดี๋ยวมัท หาคน มาแทนกาย ให้พี่ชาย สุขสม อารมณ์ดี มัทไม่อยาก ให้ใคร ๆ ในโลกนี้ รวมทั้งพี่ เศร้าหมอง หม่นหมองศรี อยากเห็นโลก ทั้งโลก เขียวขจี เหมือนดั่งมี เทพไท้ อวยชัยมา หยุดเถอะนะ พี่แทน หยุดความเศร้า ตัวของเรา เศร้าไป ให้ไร้ค่า คืนความสุข ให้ตัว คืนกลับมา นั่นแหละน่า ยิ้มรับ กับมัทเอย ไม่มีใด ไม่เลิกรา ความเศร้าอีกซักวันก็จะบินจากไป อีกหน่อยพี่แทนก็จะกลับไปเขียนกลอนรักหวาน ๆ ให้มัทอ่านแล้วดิ เป็นห่วงนะคะ พี่ชายสุดหล่อ อิอิ จาก : มัดหมี่ค่ะ ตอบน้องมัท ขอบคุณยิ่งครับที่มา เขียนกลอนฝากไว้มีกำลังใจให้มากมาย ปลุกใจปลอบใจได้ซึ้งใจนักครับ... ขอบคุณในทุกความรู้สึกที่ส่งมาครับ.. ขอให้ความปรารรถนาทุกอย่างย้อนคืนให้น้องมัทมีแต่สุขใจครับ... จากใจพี่แทน
25 พฤษภาคม 2547 16:26 น. - comment id 274279
อดีตมันก็คงเรียกให้คืนมาไม่ได้จริง ๆ นะคะ คุงแทนไท แต่มันก็อาจจะลบเลือนไปกับกาลเวลา อดีตที่ไม่น่าจดจำ ก็อย่าไปจำมันนานเลยนะคะ จาก : รหัสสมาชิก : 7932 - สุดปลายฝัน ตอบ..สุดปลายฝัน ขอบคุณด้วยหัวใจที่มาเตือนใจให้คิดครวญแต่สิ่งที่ดีดี... ขอบคุณที่มาครับ.. มาทักทายและฝากปรารถนาดีดีจากใจไว้ขอบคุณน่ะครับ.. ขอให้รักคุณเป็นนิรันดร
25 พฤษภาคม 2547 16:29 น. - comment id 274282
พี่แทนคะ ซึ้งเชียวนะ น่ารักจัง! แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจจ้า จาก : เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ตอบน้องกี้... ขอบคุณทุกถ้อยที่ร้อยให้รู้สึกดีดี แค่แวะทักทายก้สุขยิ่งแล้วยังมีกำลังใจฝากไว้จะมีคำใดเอ่ยได้เท่าคำ ขอบคุณ หามีไม่แล้ว.... ขอให้ความปรารถนาดีดีทั้งมวลย้อนคืนน้องคนดี
25 พฤษภาคม 2547 16:33 น. - comment id 274286
ใจควรเก็บอดีดไว้อันใสสด สวยหมดจดเก็บไว้ในห้องฝัน สิ่งเลวร้ายปล่อยทิ้งไปอย่าผูกผัน หมุนคืนวัน...ก้าวต่อไปให้มั่นคง ความงามงดงดงามมาคามคลุก มาปลอบปลุกใจเพื่อนให้ไหลหลง อย่าไปกลัวเกรงกริ่งเฝ้าพะวง สักวันคง....พบทางออกบอกเธอไป กาลเวลาจะช่วยพาให้รู้แจ้ง สิ่งสำแดงแจ้งใจให้ขานไข ทุกสิ่งที่พบอยู่รู้แก่ใจ ขอแทนไท.....จงทนรออย่าท้อเลย..... จาก : ดาหลาค่ะ... ตอบดาหลาเพื่อผู้แสนรู้ อิอิ(แสนดี 555) ดาจ๋าแทนขอบคุณครับมาสอนใจเตือนใจเพื่อนอีกแล้ว ขอบคุณน่ะครับ แต่เหมือนอย่างที่บอกทุกครั้งที่หลับตาเพื่อมีวันพรุ่งนั้ใหม่ ใยหัวใจเจ้ากรรม โดนอดีตค่อยย้ำ ให้ย่ำอยู่ที่เดิม.... ขอบคุณที่มาครับ.........
25 พฤษภาคม 2547 16:43 น. - comment id 274289
เห็๋นเขาด้นกลอนเปล่าก็เศร้าจิต เราก็คิดอยากต่อกลอนของเขาบ้าง แต่ไม่กล้าเรามาใหม่แค่คนข้างทาง ให้กำลังใจใครเขาก็ไม่เป็น ....แค่คนผ่านมาที่ไม่รู้จักใคร แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คน และคนที่กำลังเศร้าด้วยค่ะ.. ....เศร้าทำไม เศร้าไปใย ใครทำเศร้า ..............จ๊ะ จาก : รหัสสมาชิก : 7924 - ธาราธาร ตอบคุณธาราธาร.. ยินดีมากที่มาเยือนครับ คนรักงานเขียนเหมือนกันมาใหม่ก็ยินดีรู้จักครับ... ขอบคุณน่ะครับที่สละเวลามาอ่าน... จะแวะไปที่บ้านคุณน่ะครับ... ขอบคุณครับที่จริงก็ถูกอย่างคุณว่าจะเศร้าไปไย ได้แต่ถามใจวกวนว่าเพื่ออะไร เพื่อไร... ขอบคุณที่มาเยือน ความเป็นเพื่อนมีเสมอ ดีใจที่ได้เจอรับมือเธอด้วยยินดี.... จากใจ
25 พฤษภาคม 2547 16:45 น. - comment id 274293
เขียนกลอนเศร้า ๆ ก็เลยไม่เข้าหน้าส่วนตัวน่ะสิ..555 ................... ( ล้อเล่นนะคะ อิอิ )
25 พฤษภาคม 2547 18:11 น. - comment id 274322
แม้กาลเก่าเรานั้นช่างแสนหวาน มีแต่เรื่องพบพานหวานเสมอ แต่ตอนนี้สิ่งที่พบประสบเจอ กลับตรงข้ามเสมอในดวงใจ มีแต่ขมระทมจิตติดความหลัง มีแต่ความพลาดพลั้งรักหม่นไหม้ ต้องนั่งเศร้าเงียบเหงาเศร้าหทัย กับความรักที่ไปไม่ย้อนคืน *-*ชอบค่ะชอบ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ส่วนสาเหตุที่ไม่เข้าหน้าส่วน บอกตรง ๆ นะค่ะ ไม่มีใครเข้าหน้าส่วนตัวเลยสักคนค่ะ อิ อิ ซึ่งก็คงเกิดจากการแฮงค์ของเว็บนะค่ะ และคิดว่าทางเว็บคงกำลังดำเนินการแก้ไขอยู่ ยังไงรอหน่อยนะค่ะ คงไม่นาน ก็คงจะเหมือนเดิมค่ะ*-*
25 พฤษภาคม 2547 18:58 น. - comment id 274350
เศร้าจังเลย แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ ..................................
25 พฤษภาคม 2547 19:15 น. - comment id 274357
มาร่วมแจมกลอนด้วยค่ะ..ต่อจาก..คุณทิกิ..นะคะ..กลอนเพราะ..เลยอดใจไม่ได้ค่ะ..อิอิ... อยากหนีรักให้ไกลใจสุดท้อ จะไม่ขอพบเธอในทุกหน ด้วยรักช้ำระกำใจให้ทุกข์ทน ขอเป็นคนแกร่งกล้าและท้าทาย อาจจะมีบางวันฉันเหนื่อยนัก ขอหยุดพักดวงใจไม่สลาย อาจจะมีใครคอยอยู่เคียงกาย ยังไม่สายหากเสาะหามาพบกัน......ฯ ฟ้าหลังฝน..ยังสวยงามนะจ๊ะ..คุณแทน... มาเยี่ยมค่ะ..
25 พฤษภาคม 2547 19:55 น. - comment id 274387
เขียนกลอนเศร้า ๆ ก็เลยไม่เข้าหน้าส่วนตัวน่ะสิ..555 ................... ( ล้อเล่นนะคะ อิอิ ) จาก : รหัส - วัน เวลา : 278775 - 25 พ.ค. 47 - 16:45 ... ตอบ.. ขอบคุณที่มาครับ ยังมีหน้ามาแซวอีกคนคุ้มดีคุ้มร้าย อิอิ(เอามั้ง)
25 พฤษภาคม 2547 19:57 น. - comment id 274388
แม้กาลเก่าเรานั้นช่างแสนหวาน มีแต่เรื่องพบพานหวานเสมอ แต่ตอนนี้สิ่งที่พบประสบเจอ กลับตรงข้ามเสมอในดวงใจ มีแต่ขมระทมจิตติดความหลัง มีแต่ความพลาดพลั้งรักหม่นไหม้ ต้องนั่งเศร้าเงียบเหงาเศร้าหทัย กับความรักที่ไปไม่ย้อนคืน *-*ชอบค่ะชอบ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ส่วนสาเหตุที่ไม่เข้าหน้าส่วน บอกตรง ๆ นะค่ะ ไม่มีใครเข้าหน้าส่วนตัวเลยสักคนค่ะ อิ อิ ซึ่งก็คงเกิดจากการแฮงค์ของเว็บนะค่ะ และคิดว่าทางเว็บคงกำลังดำเนินการแก้ไขอยู่ ยังไงรอหน่อยนะค่ะ คงไม่นาน ก็คงจะเหมือนเดิมค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา .. ตอบขอบคุณคุณตูนครับที่มาตอบให้หายสงสัย... กลอนไพเราะจังครับ ขอบคุณความสม่ำเสมอที่มาเยือนกันให้อุ่นใจทุกครั้งน่ะครับ.... ขอบคุณครับขอบคุณมาก....
25 พฤษภาคม 2547 20:00 น. - comment id 274391
อดีตแม้ มิอาจย้อน มิอาจคืน.... แต่ทุกข์ความ ข่มขื่น ยังเพรียกหา ยังเร้าใกล้ ให้ดวง ใจทรมา ท่ามกลางความ ปรารถนา ที่ป่นพัง ท่ามกลางความ รู้สึก ที่เปล่าแปลก บนทางแยก ทางใจ เหมือนไร้หวัง เสี้ยวอดีต ที่ยัง หวีดหวิวดัง เหมือนสายลม ที่พรมสั่ง รอยอาลัย แม้อดีต มิอาจคืน มิอาจย้อน แต่ยากถอด ยากถอน ความหมองไหม้ ที่เจ็บร้าว หนาวทั่ว ทั้งหัวใจ อยู่กับความ เป็นไป ที่เคยมี กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ แทนคุณแทนไท แต่กาลนี้ ฉันเพียร เขียนกลอนเศร้า มองดูเขา หวานชื่น คืนสดใส ต่างกับฉัน ต้องทนเหงา ไม่มีใคร ไม่มีให้ แม้แต่ใจ ที่เจ็บเจียน ....รดา นับแต่นี้ กาลไหนไหน ไร้คนรัก คนเคยภักดิ์ รักร้อน จรแปรแปลี่ยน ไม่มีแล้ว แม้มือเย็น ใต้แสงเทียน เธอหมุนเวียน เปลี่ยนคน ทนเจ็บจำ...รดา อย่ากระนั้นว่าเราสองจะครองคู่ แค่ตามดูอ่านกลอนอ้อนให้ช้ำ จะหาใยใจยากจะฝากคำ จะเรียนร่ำรักที่ไหนให้สมกมล ?...พี่ทิกิ อยากหนีรักให้ไกลใจสุดท้อ จะไม่ขอพบเธอในทุกหน ด้วยรักช้ำระกำใจให้ทุกข์ทน ขอเป็นคนแกร่งกล้าและท้าทาย อาจจะมีบางวันฉันเหนื่อยนัก ขอหยุดพักดวงใจไม่สลาย อาจจะมีใครคอยอยู่เคียงกาย ยังไม่สายหากเสาะหามาพบกัน......ฯ.ราชิกา
25 พฤษภาคม 2547 20:04 น. - comment id 274392
..ในแววตาของความคิดถึง... ...ภาพของใครคนหนึ่ง ฉายอยู่อย่างอ่อนไหว... ...มีเสียงแผ่วเบา ผ่านฟากฟ้าถึงคนไกล... ...ว่าคิดถึงเธอ ทุกลมหายใจ... ...จากคนทางนี้เธอได้ยินไหม?... ...หนึ่งความรู้สึกที่ส่งไป ยังคงเต็มจนล้นปรี่... ...คือหนึ่งความห่วงหาและอาทรเธอคนดี... ...ที่ทุก - ทุกวินาที คนเหงาคนนี้มีให้เธอ... *** เขียนได้ดีมากตครับ*** *** เมกแวะมาทักทาย*** จาก : รหัสสมาชิก : 7555 - เมกกะ รหัส - วัน เวลา : 278690 - 25 พ.ค. 47 - 14:42 ตอบคุณเมกกะ.. เขียนได้ดีครับครับ กลอนเจอปนไปด้วยความเหงาแต่ไหวหวาน และงดงามดีจัง ... ไพเราะครับ ขอบคุณที่มาทักทายน่ะครับ ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่งดงาม ขอบคุณทุกความรู้สึกที่ร้อยพจฝากไว้น่ะครับ.... อภัยให้น่ะครับที่ตอบคุณช้าไปนิด... แต่มาตอบด้วยยินดียิ่ง...
25 พฤษภาคม 2547 20:06 น. - comment id 274396
ฟ้าหลังฝน..ยังสวยงามนะจ๊ะ..คุณแทน... มาเยี่ยมค่ะ.. จาก : ราชิกา รหัส - วัน เวลา : 278840 - 25 พ.ค. 47 - 19:15 ตอบคุณราชิกา ตอบเพื่อนผู้มาฝากถ้อยรสไว้เสมอเสมอ... แทนคุณแทนไทก็หวังใจให้ฟ้าหลังฝนงดงามแต่วันนี้ยังอยู่ในวันที่มัวฝนอยู่เลยครับ.... ขอบคุณกลอนงาม และขอบคุณที่มาเยี่ยมน่ะครับ อบอุ่นใจครับ
25 พฤษภาคม 2547 20:08 น. - comment id 274398
เศร้าจังเลย แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ .................................. จาก : กระดาษกาว รหัส - วัน เวลา : 278833 - 25 พ.ค. 47 - 18:58.. ตอบกระดาษกาว ขอบคุณที่มาครับขอบคุณสำหรับกำลังใจ... เศร้ารึครับ ดีใจจังที่งานเศร้าคนอ่านรู้สึกเศร้าด้วย...คงเพราะถอดมาจากที่นี่ที่หัวใจครับ.... ขอบคุณครับ ขอบคุณ
25 พฤษภาคม 2547 20:47 น. - comment id 274419
เรน..ชอบที่พี่แทนเขียน..นะคะ.. แต่ ..มัยร่า ? ..เลียนแบบ ..ไม่ได้ ..สักที.. ก็ ..เรน..อยากมี . .บทกวีดีๆ.. ให้พี่ๆ.. ได้ อ่านกัน.. สื่อ..ได้เศร้าจัง.. น้ำตารินหลั่ง ..ภาพฝัง ..ผูกพัน.. กับ ..ที่ตรงนั้น... ถักทอ..ฝัน ..อย่ากั้น ..เส้นทาง..รักเลย.. ..เรน..หัดแจม ..กลอนพี่แทน..นะคะ...
25 พฤษภาคม 2547 20:49 น. - comment id 274421
วันเวลาเปลี่ยนไปใครรู้เล่า เธอกับเขากลับมาขอเริ่มใหม่ ทิ้งรอยร้าวให้ฉันสะเทือนใจ นานเท่าใดเธอก้อยังไกลเท่าเดิม ลืมมันเถอะค่ะ
25 พฤษภาคม 2547 20:49 น. - comment id 274422
วันเวลาเปลี่ยนไปใครรู้เล่า เธอกับเขากลับมาขอเริ่มใหม่ ทิ้งรอยร้าวให้ฉันสะเทือนใจ นานเท่าใดเธอก้อยังไกลเท่าเดิม ลืมมันเถอะค่ะ
26 พฤษภาคม 2547 00:15 น. - comment id 274567
....ใครนะ มาหักอกคุณแทนเนี่ย....อยากรู้จัง อิอิ
26 พฤษภาคม 2547 01:13 น. - comment id 274586
อย่ากระนั้นว่าเราสองจะครองคู่ แค่ตามดูอ่านกลอนอ้อนให้ช้ำ จะหาใยใจยากจะฝากคำ จะเรียนร่ำรักที่ไหนให้สมกมล ?...พี่ทิกิ อยากหนีรักให้ไกลใจสุดท้อ จะไม่ขอพบเธอในทุกหน ด้วยรักช้ำระกำใจให้ทุกข์ทน ขอเป็นคนแกร่งกล้าและท้าทาย อาจจะมีบางวันฉันเหนื่อยนัก ขอหยุดพักดวงใจไม่สลาย อาจจะมีใครคอยอยู่เคียงกาย ยังไม่สายหากเสาะหามาพบกัน......ฯ.ราชิกา ฤารักจักหักหาญรานสลาย จวกก็เจ็บเจียนตายทะลายฝัน จะเอื้อมกอดทอดดับกับตะวัน จงไหม้ฝันให้ม้นวอดกอดเพียงลม ทิกิ_tiki ฝากแทนค่ะ
26 พฤษภาคม 2547 09:28 น. - comment id 274629
เรน..ชอบที่พี่แทนเขียน..นะคะ.. แต่ ..มัยร่า ? ..เลียนแบบ ..ไม่ได้ ..สักที.. ก็ ..เรน..อยากมี . .บทกวีดีๆ.. ให้พี่ๆ.. ได้ อ่านกัน.. สื่อ..ได้เศร้าจัง.. น้ำตารินหลั่ง ..ภาพฝัง ..ผูกพัน.. กับ ..ที่ตรงนั้น... ถักทอ..ฝัน ..อย่ากั้น ..เส้นทาง..รักเลย.. ..เรน..หัดแจม ..กลอนพี่แทน..นะคะ... จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain.. ขอบน้องเรน... ขอบคุณถ้อยคำดีดีที่ร้อยเรียงครับ.... บอกว่ามาแจมด้วยหัดเขียน... แต่ลีลาการเขียนน้องเป็นเอกลักษณ์ยิ่ง... ขอบคุณที่มาแจมทุกคราวครับ.... ขอให้หัวใจใสพิสุทิ์มีแต่รักที่งดงาม ดีงาม สวนงามครับ..... ขอบคุณจากใจพี่แทนครับ
26 พฤษภาคม 2547 09:31 น. - comment id 274630
วันเวลาเปลี่ยนไปใครรู้เล่า เธอกับเขากลับมาขอเริ่มใหม่ ทิ้งรอยร้าวให้ฉันสะเทือนใจ นานเท่าใดเธอก้อยังไกลเท่เดิม ลืมมันเถอะค่ะ จาก : รอวันฟ้าใส รหัส - วัน เวลา : 278906 - 25 พ.ค. 47 - 20:49 ตอบขอบคุณน้องมิวที่มาอ่านครับ ขอบคุณบทกลอนดีดีครับ อันที่จริงไม่อยากลืมอดีหรอกครับ... แค่อยากอยู่กับวันนี้ที่ไม่ต้องคิดถึงวันวานอันปวดเจ็บก็เท่านั้นแหละครับ.... ขอบคุณที่มาเตือนใจ...ขอบคุณ
26 พฤษภาคม 2547 09:34 น. - comment id 274631
อดีตแม้ มิอาจย้อน มิอาจคืน.... แต่ทุกข์ความ ข่มขื่น ยังเพรียกหา ยังเร้าใกล้ ให้ดวง ใจทรมา ท่ามกลางความ ปรารถนา ที่ป่นพัง ท่ามกลางความ รู้สึก ที่เปล่าแปลก บนทางแยก ทางใจ เหมือนไร้หวัง เสี้ยวอดีต ที่ยัง หวีดหวิวดัง เหมือนสายลม ที่พรมสั่ง รอยอาลัย แม้อดีต มิอาจคืน มิอาจย้อน แต่ยากถอด ยากถอน ความหมองไหม้ ที่เจ็บร้าว หนาวทั่ว ทั้งหัวใจ อยู่กับความ เป็นไป ที่เคยมี กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ แทนคุณแทนไท แต่กาลนี้ ฉันเพียร เขียนกลอนเศร้า มองดูเขา หวานชื่น คืนสดใส ต่างกับฉัน ต้องทนเหงา ไม่มีใคร ไม่มีให้ แม้แต่ใจ ที่เจ็บเจียน ....รดา นับแต่นี้ กาลไหนไหน ไร้คนรัก คนเคยภักดิ์ รักร้อน จรแปรแปลี่ยน ไม่มีแล้ว แม้มือเย็น ใต้แสงเทียน เธอหมุนเวียน เปลี่ยนคน ทนเจ็บจำ...รดา อย่ากระนั้นว่าเราสองจะครองคู่ แค่ตามดูอ่านกลอนอ้อนให้ช้ำ จะหาใยใจยากจะฝากคำ จะเรียนร่ำรักที่ไหนให้สมกมล ?...พี่ทิกิ อยากหนีรักให้ไกลใจสุดท้อ จะไม่ขอพบเธอในทุกหน ด้วยรักช้ำระกำใจให้ทุกข์ทน ขอเป็นคนแกร่งกล้าและท้าทาย อาจจะมีบางวันฉันเหนื่อยนัก ขอหยุดพักดวงใจไม่สลาย อาจจะมีใครคอยอยู่เคียงกาย ยังไม่สายหากเสาะหามาพบกัน......ฯ.ราชิกา อย่ากระนั้นว่าเราสองจะครองคู่ แค่ตามดูอ่านกลอนอ้อนให้ช้ำ จะหาใยใจยากจะฝากคำ จะเรียนร่ำรักที่ไหนให้สมกมล ?...พี่ทิกิ อยากหนีรักให้ไกลใจสุดท้อ จะไม่ขอพบเธอในทุกหน ด้วยรักช้ำระกำใจให้ทุกข์ทน ขอเป็นคนแกร่งกล้าและท้าทาย อาจจะมีบางวันฉันเหนื่อยนัก ขอหยุดพักดวงใจไม่สลาย อาจจะมีใครคอยอยู่เคียงกาย ยังไม่สายหากเสาะหามาพบกัน......ฯ.ราชิกา ฤารักจักหักหาญรานสลาย จวกก็เจ็บเจียนตายทะลายฝัน จะเอื้อมกอดทอดดับกับตะวัน จงไหม้ฝันให้ม้นวอดกอดเพียงลม...tiki
26 พฤษภาคม 2547 09:39 น. - comment id 274633
อดีตแม้ มิอาจย้อน มิอาจคืน.... แต่ทุกข์ความ ข่มขื่น ยังเพรียกหา ยังเร้าใกล้ ให้ดวง ใจทรมา ท่ามกลางความ ปรารถนา ที่ป่นพัง ท่ามกลางความ รู้สึก ที่เปล่าแปลก บนทางแยก ทางใจ เหมือนไร้หวัง เสี้ยวอดีต ที่ยัง หวีดหวิวดัง เหมือนสายลม ที่พรมสั่ง รอยอาลัย แม้อดีต มิอาจคืน มิอาจย้อน แต่ยากถอด ยากถอน ความหมองไหม้ ที่เจ็บร้าว หนาวทั่ว ทั้งหัวใจ อยู่กับความ เป็นไป ที่เคยมี กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี... มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ แทนคุณแทนไท แต่กาลนี้ ฉันเพียร เขียนกลอนเศร้า มองดูเขา หวานชื่น คืนสดใส ต่างกับฉัน ต้องทนเหงา ไม่มีใคร ไม่มีให้ แม้แต่ใจ ที่เจ็บเจียน ....รดา นับแต่นี้ กาลไหนไหน ไร้คนรัก คนเคยภักดิ์ รักร้อน จรแปรแปลี่ยน ไม่มีแล้ว แม้มือเย็น ใต้แสงเทียน เธอหมุนเวียน เปลี่ยนคน ทนเจ็บจำ...รดา อย่ากระนั้นว่าเราสองจะครองคู่ แค่ตามดูอ่านกลอนอ้อนให้ช้ำ จะหาใยใจยากจะฝากคำ จะเรียนร่ำรักที่ไหนให้สมกมล ?...พี่ทิกิ อยากหนีรักให้ไกลใจสุดท้อ จะไม่ขอพบเธอในทุกหน ด้วยรักช้ำระกำใจให้ทุกข์ทน ขอเป็นคนแกร่งกล้าและท้าทาย อาจจะมีบางวันฉันเหนื่อยนัก ขอหยุดพักดวงใจไม่สลาย อาจจะมีใครคอยอยู่เคียงกาย ยังไม่สายหากเสาะหามาพบกัน......ฯ.ราชิกา ฤารักจักหักหาญรานสลาย จวกก็เจ็บเจียนตายทะลายฝัน จะเอื้อมกอดทอดดับกับตะวัน จงไหม้ฝันให้ม้นวอดกอดเพียงลม...tiki ขอบคุณพี่ทิกิครับที่มาร้อความรู้สึกเพิ่มครับ...เขียนเก่งจัง
26 พฤษภาคม 2547 09:41 น. - comment id 274634
....ใครนะ มาหักอกคุณแทนเนี่ย....อยากรู้จัง อิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 7547 - รัถยา .. ตอบพี่รัน... ใครกันน่ะหักอกเรา นั่นซิใครกัน.........? ขอบคุณพี่รันที่มาเยือนครับ
26 พฤษภาคม 2547 09:50 น. - comment id 274640
งานงาน คุณภาพดี..อีกแล้วครับท่าน โดยพี่แทนสร้างสรรค์..อิอิ เข้ามาช้าไปหน่อย..ช่วงนี้วุ่นๆค่ะ *-*มาเป็นกำลังใจให้นะคะ*-* วีนัสก่ะเจ้า
26 พฤษภาคม 2547 10:24 น. - comment id 274670
ความรักมีทั้งสุขและทุกข์........... สักวันหนึ่งเธอจะพบกับคำว่ารักที่แท้จริง........ กระดานขอตัวก่อนนะค่ะ...... ไปและ.......
26 พฤษภาคม 2547 15:10 น. - comment id 274821
งานงาน คุณภาพดี..อีกแล้วครับท่าน โดยพี่แทนสร้างสรรค์..อิอิ เข้ามาช้าไปหน่อย..ช่วงนี้วุ่นๆค่ะ *-*มาเป็นกำลังใจให้นะคะ*-* วีนัสก่ะเจ้า จาก : รหัสสมาชิก : 7883 - =_+ VeNuS ตอบน้องวินัส... ขอบคุณครับที่แม้วุ่นอยู่กับงานยังมาให้อุ่นใจกัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีดีครับ....ขอบคุณ
26 พฤษภาคม 2547 15:13 น. - comment id 274825
ความรักมีทั้งสุขและทุกข์........... สักวันหนึ่งเธอจะพบกับคำว่ารักที่แท้จริง........ กระดานขอตัวก่อนนะค่ะ...... ไปและ....... จาก : กระดานโต้คลื่น ตอบน้องกระดาน... กว่าวันหนึ่งวันนั้นจะได้มี ต้องรออีกกี่ปีรู้รึไม่ กว่าจะมีคนที่รู้ใจ จะต้องอีกนานเท่าไรจึงได้เจอ..... ขอบคุณน้องตั๊กน่ะครับที่มาเยือนกันเสมอเสมอ
26 พฤษภาคม 2547 16:51 น. - comment id 274867
ก่อนนั้น .. ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ ได้เจอ .. คือเธอที่ฉันฝันหา เธออยู่แห่งไหน .. หัวใจร่ำร้องวิญญา ยังปรารถนา .. มอบใจรักไว้เพียงเธอ .. บัดนี้ .. ฉันมีชีวิตเพื่อใคร ขื่นขม .. เมื่อไรจะกลายเป็นหวาน ทนอยู่ต่อไป .. แม้ใจทนทรมาน วันคืนผันผ่าน .. รอวันได้มาพบเธอ .. *-* เพลงค่ะ .. ตรงกับพี่แทนไหมน๊า *-*
26 พฤษภาคม 2547 20:07 น. - comment id 274958
มากาลนี้เหลือแต่เศร้าที่เคล้าใจ ด้วยการผ่านความเป็นไปแห่งใจนี้ ทั้งปร่าปวดปรารถนาบรรดามี ทุกทุกข์ที่ช้ำชีวีตรอมระทม จึงขับขานภาษาประสาเศร้า ช่วยครวญเสียงเพียงเบาเบาด้วยใจข่ม ผสมหวานฝ่านลิ้นที่ลิ้มชม ด้วยความขมขื่นคืนอันขืนใจ ยากจะเก็บความลับประทับจิต จึงลิขิตอักษราเพื่อหวนไห้ กับอดีตเจียนเจ็บในหทัย มิหวังได้..วันก่อนมาย้อนคืน ............................................... ข้าพเจ้ามาทักทาย....พี่ชาย ประพันธ์ได้งดงามเสมอเลยค่ะ ปล.มาเศร้าด้วยคน..เจ้าค่ะ
26 พฤษภาคม 2547 20:16 น. - comment id 274963
ถ้อยอันประพันธ์ ดูยิ่งใหญ่มากเลยเจ้าค่ะพี่ชาย เห็นแล้วอดยิ้ม..ไม่ได้เลยบอกไว้ คือจริงจริงตั้งใจจะบอกให้รู้ว่าเขียนได้งดงามมากมากค่ะ (เดี๋ยวจะท้วงทีหลังหน่ะ)
28 พฤษภาคม 2547 12:10 น. - comment id 275850
ก่อนนั้น .. ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ ได้เจอ .. คือเธอที่ฉันฝันหา เธออยู่แห่งไหน .. หัวใจร่ำร้องวิญญา ยังปรารถนา .. มอบใจรักไว้เพียงเธอ .. บัดนี้ .. ฉันมีชีวิตเพื่อใคร ขื่นขม .. เมื่อไรจะกลายเป็นหวาน ทนอยู่ต่อไป .. แม้ใจทนทรมาน วันคืนผันผ่าน .. รอวันได้มาพบเธอ .. *-* เพลงค่ะ .. ตรงกับพี่แทนไหมน๊า *-* จาก : รอยร้าวอันอบอุ่น .. ( ไม่ได้ login ) .. รหัส - วัน เวลา : 279374 - 26 พ.ค. 47 - 16:51 ตอบ.. ขอบคุณครับเพลงไพเราะมาเลยครับ...ความหมายดีมากด้วยครับ ขอบคุณที่มาครับ
28 พฤษภาคม 2547 12:13 น. - comment id 275853
ตอบยอดหญ้า... ขอบคุณที่มาให้อุ่นใจน่ะครับ.... กลอนไพเราะมากเลยครับ เสียดายที่เข้าหน้าส่วนตัวไม่ได้ ขอบคุณน่ะครับ ขอให้สำเร็จดั่งหวัง