ฉันอยากเดินกลับมา อยากจะยืนมองท้องฟ้าตรงนี้ ก้อนเมฆที่ไม่เคยเปลี่ยนไปสักที สายลมที่พัดอยู่อย่างนี้เรื่อยไป ข้อแม้ของวัน..เวลา.. ทำให้เกิดคำอำลา..ในวาระสุดท้าย ฉันจะเดินผ่านมามองหาความห่วงใย ที่หลงเหลือตั้งแต่วันฉันจากไป.. ..โดยไม่รู้วันกลับมา.. หรือเพราะสายใยของความผูกพัน มันทำให้ฉันหันกลับมาห่วงหา ทวงถามความรู้สึกที่เลือนลางตา ให้กลับคืนมาเจิดจ้า..ในหัวใจ.. เผื่อว่าความทรงจำเหล่านั้น เราจะยังจดจำมันอยู่ได้ ให้รู้ว่าไม่ใช่แค่ฉัน..ที่นอนฝันอยู่ร่ำไป เพราะสิ่งที่ฉันสัมฝัสได้..คือความอุ่นใอ.. ที่ความรู้สึกของคนรักเธอหมดใจ..ไม่เคยลืม ถึงเวลาเปลี่ยนมันก็ต้องเปลี่ยนล่ะนะครับ ตอนนี้พู่กันเข้ามาเพื่อน เสิร์ช หาข้อมูลของที่เรียนพิเศษ ก็เลยได้โอกาสเข้ามาที่นี่ พู่กันยังไม่ลืมนะครับ งานอดิเรกที่รักที่สุดของพู่กัน กลอน...มันไม่ทำให้พู่กันลืมเพื่อนๆ ที่นี่หรอกครับ..แต่ยังไงพู่กันก็ต้องเติบโต จำต้องเปลี่ยนแปลงบางอย่างบ้าง..ยังรักเพื่อน ๆ เหมือนที่เคยรักเสมอนะครับ..เก็บกลอนเฉพาะกิจไว้เต็มเลยล่ะครับ ไว้จะเอามาให้อ่านนะ.. เพราะมันเปลี่ยนไปเร็วหรือเกิน เร็วจนฉันก้าวเดินอยู่ไม่ได้ จำต้องวิ่งเพื่อชิงเอาวันต่อไป ให้มั่นคงยิ่งใหญ่..ตลอดกาล
20 พฤษภาคม 2547 18:25 น. - comment id 271366
เพราะมากครับ กลอนสวยมากเลย *_-? แวะมาเยี่ยมครับ
20 พฤษภาคม 2547 19:51 น. - comment id 271399
.สำหรับเธอคงจะไม่รู้สึกอะไร... ...ที่จะต้องจากไกลกันในวันพรุ่งนี้... ...แต่ฉันไม่รู้ว่าจะตีหน้าอย่างไรดี... ...ความรู้สึกที่มีมันมากมาย.. อืม....เพราะดีครับ ถ่ายทอดความรู้สึกได้ชัดเจนมากครับ แวะมาทักทายเพื่อนบ้านครับ
20 พฤษภาคม 2547 22:28 น. - comment id 271534
สำหรับวันเวลาที่เปลี่ยนไป ย่อมทำให้ สิ่งต่าง...ต่างรอบกายเธอนั้นเปลี่ยนผัน หากเธอเหงา หรือท้อแท้ให้กลับมาหากัน เพราะฉันนั้นจะอยู่ที่เก่าเสมอไป... อยู่ตรงที่ Thaipoem ที่แห่งนี้ ด้วยใจรักที่ยังมีทำให้ใจนี้ไม่ไปไหน ที่แห่งนี้....ก็รอรับเธอเช่นกันด้วยหัวใจ ถึงวันนี้ห่างไกลกันเช่นไร....ความรู้สึกดี..ดีก็มีให้ไม่เปลี่ยนแปลง.... คิดถึงนะจ๊ะ....
20 พฤษภาคม 2547 22:53 น. - comment id 271543
จากไปไม่ลืมเลือน ความเป็นเพื่อนไม่เปลี่ยนไป ว่างธุระกลับมาใหม่ ด้วยใจจิตคิดถึงกัน
21 พฤษภาคม 2547 04:39 น. - comment id 271655
มาอ่านงานพู่กัน ด้วยความระลึกถึงเช่นเคยค่ะ พีทิกิ_tiki
21 พฤษภาคม 2547 05:58 น. - comment id 271673
แวะมาอ่านผลงานและยังจำคุณได้เสมอ ทำตามที่คุณอยากทำเถิด
21 พฤษภาคม 2547 08:38 น. - comment id 271705
แวะมาทักทายพู่กันนะ สวัสดีตอนเช้าด้วยจ้า .. น้องชาย
21 พฤษภาคม 2547 10:08 น. - comment id 271724
กลอนเพราะจังเลยค่ะ มาทักทายวันฝนพรำจ้ะ
21 พฤษภาคม 2547 12:04 น. - comment id 271793
แวะมาเยี่ยมบ้านพู่กันฯครับ เจ้าของบ้านไม่อยู่ตั้งนาน วันนี้ลมฝนทางโน้นน่าจะแรง เลยหอบกลับมาได้ .... แวะมายิ้มให้ครับ ^_____^
21 พฤษภาคม 2547 13:12 น. - comment id 271844
ผมไม่ลืมคุณหรอกครับพู่กันของหูกวาง คิดเหมือนกันว่าคุณหายไปเพราะติดธุระการเรียนของคุณ เห็นคุณก็รีบตอบเลย ทั้งที่ไม่ได้ล๊อกอินเข้ามา เพียงพูดคำเดียวว่า คิดถึงเสมอ แก้วประเสริฐ.
21 พฤษภาคม 2547 19:45 น. - comment id 271999
เรน..ก็.. คิดถึง นะคะ..
21 พฤษภาคม 2547 21:45 น. - comment id 272091
อ่ารวมช็อกแล็ตด้วยไม๊นี่ ยังไงก้อพี่กวางสู้ๆนะคะ เพื่อความสำเร็จในวันข้างหน้า มาเชียร์ค่ะ ** ^_____________^ **
22 พฤษภาคม 2547 16:48 น. - comment id 272491
รู้บ้างไหมว่าคิดถึงซึ้งห่วงหา กับน้องยาคนดีนี้เสมอ แม้นนานวันเรานั้นไม่เจอะเจอ แต่ยังคงรักเธอนะน้องชาย *-*คิดถึงเสมอนะจ๊ะ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมาก และขอแจ้งตรงนี้แล้วกันนะค่ะ พี่ได้รับเมล์แล้วแต่ยังไม่มีเวลาตอบกลับ เนื่องจากตอนนี้งานหนักมากจ๊ะ เอาเป็นว่าตอบขอบคุณกันตรงนี้เลยนะค่ะ รักและคิดถึงน้องชายเสมอค่ะ*-*
23 พฤษภาคม 2547 09:12 น. - comment id 272794
ดีครับวันนี้เราอยู่ที่ภูเก็ตสวยมากเลยว่าวๆก็มาเที่ยวบ้างนะจ๊ะ เราเอง
1 มิถุนายน 2547 17:32 น. - comment id 278301
ปลาวาฬอาจจะมาช้าไปม๊าก..มาก แต่ปลาวาฬว่ากลอนพี่พู่กัน เพราะแล้วก็ลึกซึ้งนะคะ ปลาวาฬมาทักทายค่ะ