อย่าร้องไห้...เพื่อฉันเลย

แอ็ปเปิ้ล

บนทางเดินแห่งกาลเวลา
ทุกรอบหมุนของนาฬิกามีความฝัน
ฉันเพียงร้อยเก็บความศรัทธาแห่งคืนวัน
ที่ไม่เคยเล่าขาน...บอกกับใคร
ทุก ๆ ก้าวก่อนถึงปลายทางฝัน
ฉันผ่านคืนวันอันเหน็บหนาวจนหวั่นไหว
ทักทายคนรอบข้าง ฉันสบายดีไม่เป็นอะไร
แต่กลับมายิ้มเศร้า ๆ ให้กับหัวใจที่อ่อนแรง
ฉันรู้...เมื่อถึงเวลาดอกไม้จะบาน
เมื่อฟ้าเปิดม่าน เมฆฝนพัดผ่าน พระอาทิตย์จะทอแสง
ความศรัทธาจะโบยบินบนฟ้าอย่างกล้าแกร่ง
เวลานี้..ฉันเพียงเรียกร้องความเข้มแข็งให้กับคืนมา
ปล่อยความรู้สึกให้ออกเดินทาง
เผชิญความเหงา อ้างว้าง  เหว่ว้า
ฉันอยากเรียนรู้ทุกความผิดหวัง...ที่ไม่อาจเรียกอะไรให้คืนมา
เดินเดียวดายในสายลมล้าให้ซึ้งใจ
อย่าเห็นใจ...อย่าเข้าใจฉัน
อย่าปลอบขวัญให้ฉันอ่อนไหว
ขอบฝันที่ยาวนาน..ฉันอาจพ่ายแพ้อีกหนทางไกล
ขอได้โปรดอย่าเสียใจ..อย่าร้องไห้เพื่อฉันเลย				
comments powered by Disqus
  • เพียงคนเดียว

    20 พฤษภาคม 2547 15:17 น. - comment id 271283

    จับใจกับทุกถ้อยคำของกลอนค่ะ แต่งได้ไพเราะและความหมายดีมาค่ะ
    
    ขอเก็บเอาไว้นะคะ ^  ^
    
    มาทักทายค่ะ
  • =_+ VeNuS +_=

    20 พฤษภาคม 2547 16:19 น. - comment id 271305

    แต่ได้ไพเราะจังเลยค่ะ
    
    ..**แวะมาทักทายนะคะ**
    
    วีนัสก่ะเจ้า
  • พันดาว

    20 พฤษภาคม 2547 18:03 น. - comment id 271356

    กลอนแต่งได้ลึกซึ้งจัง....
    --------
    บนเส้นทาง... ความเหงา
    อาจไม่มีคำว่า -เรา- ตลอดเส้นทางฝัน
    อาจไม่มีคำว่า -รักนิรันด์- ให้ ได้ยินกัน
    เหลือแต่คำว่า -ฉัน- กับคืนวันที่นิรันด์เท่านั้นเอง
    
  • กวีบ้านไร่

    20 พฤษภาคม 2547 18:34 น. - comment id 271371

    แต่ได้ดีมากครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
    
    *_-?  แวะมาเยี่ยมครับ
  • เมกกะ

    20 พฤษภาคม 2547 20:10 น. - comment id 271410

    ร้องไห้อีกแล้วหัวใจ 
    หวั่นไหวอีกแล้ววันนี้ 
    เสียดายวันเวลาที่เคยมี 
    ให้กับคนไม่ดีอย่างเธอ 	
    
    ยิ่งอ่านเมกยิ่งเศร้าอ่ะ
    ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกได้ดีมากครับ
    เมกก็อยู่ในอารมณ์นี้เหมือนกันครับ
  • ชัยชนะ

    20 พฤษภาคม 2547 22:26 น. - comment id 271532

    ในหนทาง วางปู สู่ความฝัน
    ไยเธอนั้นก้าวสู่ทางอันหนาวเหน็บ
    ขอแบ่งปัน ความเดียวดาย แค่ปลายเล็บ
    หวังความเจ็บปวดเจ้าบรรเทาลง
    
  • !!!...^Imagine^...!!!

    20 พฤษภาคม 2547 23:24 น. - comment id 271561

    เพราะคะ  อ่านแล้วเศร้าตามไปเลย
    เป็นกำลังใจให้นะคะ....
    แวะมาทักทายกันค่ะ...^_^
  • พี่ดอกแก้ว

    21 พฤษภาคม 2547 00:09 น. - comment id 271591

    มาอ่านบทกวีเหงาๆ ...
    บรรยากาศรอบตัวนี่ก็เหงามากเลยละ
    
  • ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน

    21 พฤษภาคม 2547 13:40 น. - comment id 271873

    เพราะในความหมายของคำมากค่ะ
    
    
    งามในความรู้สึก เขียนได้ดี มากเลยค่ะ 
    
    แวะมาทักทาย และให้กำลังใจ นะค่ะ
    
    -`๏ิ__ิ`๏
  • แอ็ปเปิ้ล

    21 พฤษภาคม 2547 14:53 น. - comment id 271897

    บินไปเดียวดายกลางสายลมแปรปรวน
    เพียงทะเลครวญฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า
    ค่ำคืนนี้ฉันเพลีย ฉันเหนื่อย ฉันหนาว
    ...และเหงาเหลือเกิน
    
    ไม่เคยมีใครมีรักแท้จริงใจ
    จะมองทางใดดูเคว้งคว้างว่างเปล่า
    ฝ่าลมฝนลำพังมากี่ร้อนหนาว
    ...จนล้าสิ้นแรง
    
    ไม่อยากเห็นภาพใดแม้แต่ท้องฟ้า
    อยากจะพักดวงตาลงชั่วกาล
    จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์
    จะหลับฝันไม่ขอตื่นขึ้นมา
    
    คงจะมีเพียงลมหายใจรวยริน
    เอนกายบนดินยอมรับความแพ้พ่าย
    ปีกของฉันมันหนัก บินต่อไม่ไหว
    จะขอพักกายชั่วกาล
    
    ขอบคุณทุกคนเลยนะคะที่เข้ามาทักทายที่เข้ามาแวะเยี่ยมเยียนที่บ้านแอ็ปเปิ้ล
    เพียงคนเดียว  วีนัส กวีบ้านไร่ อิมเมจ  พี่ดอกแก้ว ฟ้าสีคราม&กล้าตะวัน
     และเมกกะ ความเหงาอยู่ได้ไม่นานหรอก
    ไปไปมามา จ๊ะ มันเป็นสาระของชีวิตนะจ๊ะ
    
    ขอบคุณพิเศษสำหรับลุงชัย ที่อาสามาช่วยแบ่งเบาความเจ็บปวด หนูไม่เป็นไรหรอกคะ
    แค่ช่วงนี้ซึม ๆ ไปนิดนะ  เดี๋ยวก็หาย
    ลุงชัยรักษาสุขภาพ ดูแลตัวเองดี ช่วงนี้ฝนตกบ่อย
    
    ขอบคุณพันดาวจ๊ะ บางครั้งช่วงเวลาหนึ่ง
    เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ตัวคนเดียวลำพังบ้าง
    ไม่งั้น หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ
    ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีดีทีมีมาตลอดนะคะ
  • รักคุณคับ

    21 พฤษภาคม 2547 22:48 น. - comment id 272130

    ชอบกลอนนี้จัง..
     ชอบมากๆ เลยคับ..แต่งดีซะยิ่งกว่าดีอีก
    ขอเก็บนาคร๊าบ..
     ชอบๆๆๆๆ ^_^
  • พันดาว

    23 พฤษภาคม 2547 11:34 น. - comment id 272905

    แวะมาอ่านอีกรอบ ขอบอกว่า เพราะจังเลย..  ขอเก็บน่ะ
  • แอ็ปเปิ้ล

    1 มิถุนายน 2547 13:38 น. - comment id 278146

    ^_____^  ขอบคุณคะที่ชอบ
    
    บทกลอนนี้ เป็นบางช่วงอารมณ์
    ที่ไม่อยากทำให้ใครเข้าต้องผิดหวัง
    กับตัวเราซ้ำแล้วซ้ำเล่านะ
    
    แม้รู้ว่าทุกชีวิต ทุกความรู้สึก
    จะมีเส้นทางต่างกัน
    แต่มีคนไม่น้อยที่เค้าต่างเป็นกำลังใจให้เรา
    จึงไม่อยากให้ต้องร้องไห้เสียใจกับบางสิ่งที่เราทำ
    
  • รุ้งสวรรค์

    4 มิถุนายน 2547 18:17 น. - comment id 279980

    ตราบเท่าที่ท้องฟ้ายังคงกว้าง...
    ฉันก็ยังอยากจะสร้างฝันอันสดใส
    
    
    เมื่อรักใครได้หมดหัวใจ
    แล้วทำไมไม่รักตัวเองบ้างละครับ
    
    
    ตราบที่ทะเลยังมีคลื่น
    อย่าได้หวังว่าชีวิตจะราบรื่นเสมอไป
    
    
    ร้องไห้เสียใจเปลี่ยวเหงา
    แต่ไม่ได้มีแต่เราที่เป็นอย่างนี้
    
    เตือนตัวเองให้ดี
    ชีวิตนี้เป็นเธอลิขิตเอง
    
    
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    10 ธันวาคม 2547 17:11 น. - comment id 283494

    ^_____^  จดจำได้ทุกคำพูดเลยคะ ขอบคุณนะไหน 
    คิดถึงมาก ๆๆๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน