เรื่องรัก..วิชาลืม

ผู้เฒ่า

ถ้าฉันมีสิบพักตร์เหมือนยักษ์นั่น
    สิบหน้านั้นของฉันจะหันยิ้ม
    ยี่สิบตามองเฝ้าแต่เจ้าพิม
    ถนอมนิ่มนวลจอมกระหม่อมใจ
         ยี่สิบแขนสวมสอดกอดเจ้าฝัน
    อีกมือนั่นเชยชิดพิสมัย
    มอบความรักสิบดวงห้วงหทัย
    ให้จอมใจมิ่งขวัญกัลยา
         ขอหัวใจกันหนาวสักคราวครั้ง
    เสริมกำลังรักเราที่เฝ้าหา
    เป็นร่มรื่นเริงใจยามไกลตา
    คำสัญญาร่วมกันจะฝันครอง
         หรือคำบอกยอกใจที่ไหวอ่อน
    ไม่อาจวอนให้รู้เป็นคู่สอง
    หรือที่ผ่านเป็นแค่แผลทดลอง
    ใช่หมายปองร่วมฝันทุกวันไป
         สารภาพใจทรุดถ้าหยุดรัก
    เพราะลงหลักล่วงตอนที่ถอนไหว
    ถ้ารักเธอเมินหมาง.มาห่างไป
    คงทำได้แค่สะอื้น.ขื่นใจเรา
         และฉันมีหน้าเดียวซีดเซียวหมอง
    อีกมือสองของฉันอันอับเฉา
    ไร้พลังจะสร้างทางรักเรา
    เพราะโง่เขลางมงาย.ยังหมายปอง
        มีโรงเรียนไหนสอนขั้นตอนรัก
    จะสมัครเรียนถามเรื่องความหมอง
    วิชาลืมผิดหวังไร้ทางครอง
    ฤาเราต้องเริ่มเรียนเพื่อเปลี่ยนใจ
       วิชาลืมโปรดสอนขั้นตอนด้วย
    ขอจงช่วยสอนรักอย่าผลักไส
    เวทนาคนเขลาที่เศร้าใจ
    ยามเธอไกลไว้ลอบ.ปลอบชีวา
       อันดอกรักยังมีสีทั้งสอง
    ถ้าเรามองจะเห็นเป็นปัญหา
    สีม่วงเศร้ามองเห็นก็เย็นตา
    ควรเปรียบว่าเช่นไร.เชิญไขกัน...
       และอีกสีขาวนวลควรนิยาม
    เปรียบใจตาม.สีรักหรือพักฝัน
    จะมีรักควรตรองมองให้ทัน
    ไม่เช่นนั้นร้างสุข.จะทุกข์ตรม...