อย่าร้องไห้ได้ไหมจงเข็มแข็ง เมื่อกำแพงแห่งรักมาพรากฝัน ลิขิตฟ้าดลมาให้ลากัน เก็บคืนวันเอาไว้อย่าอาวร ฉันก็รู้ว่าเธอตัดใจยาก จำต้องจากรักนี้บทเรียนสอน ทั้งที่จริงฉันนี้ห่วงงามงอน แต่ต้องจรจากไกลเพราะรักเธอ ถ่านไฟเก่าของเธอที่เคยมอด เขาแวะหยอดคำหวานมาเสมอ จนทำให้เธอเขาเริ่มนัดเจอ เธอก็เพลอรักเขา ฉันเข้าใจ อย่าร้องไห้ได้ไหมฉันขอร้อง ตาจงมองดูฉันจะได้ไหม ฟังน่ะจ๊ะ ฉันขอก้าวออกไป เพื่อทำให้ทุกอย่างจบด้วยดี จากวันนี้สองเราเป็นแค่เพื่อน รักลางเลือนเปลี่ยนไปจากก่อนนี้ ฉันไม่โกรธโทษเธอเลยน่ะคนดี แหวนวงนี้ขอคืนตัดสัมพันธ์ จบเรื่องรักสามเซ้าเพียงเท่านี้ จะได้มีทางออกที่สร้างสรร ฉันพบทุกข์เธอมีสุขก็คุ้มกัน ความสัมพันธ์ขอจบลงแค่คำลา หากวันใดเธอเหงาและสับสน อย่าลืมคนคอยห่วงใยเคยห่วงหา ฉันยินดีที่จะขอเช็ดน้ำตา ลาเวลาจากทางใจเพื่อคนดี
19 พฤษภาคม 2547 09:09 น. - comment id 270515
อืม...เขียนได้ดีครับ อ่านแล้วดูน่ารักดีมากเลยอ่ะครับ อรุณสวัสดิ์ยามเช้านะครับ เด๋วเมกจะไปทำงานแล้วครับ ช่วงค่ำจะเข้ามาคอมเม้นส์ใหม่ครับ โชคดีครับ
19 พฤษภาคม 2547 09:37 น. - comment id 270528
อย่าร้องไห้ได้ไหมจงเข็มแข็ง เมื่อกำแพงแห่งรักมาพรากฝัน ลิขิตฟ้าดลมาให้ลากัน เก็บคืนวันสองเราให้ยาว นาน ฉันก็รู้ว่าเธอตัดใจยาก จำต้องจากรักนี้บทเรียน สอน ทั้งที่จริงฉันนี้ห่วงงาม งอน แต่ต้อง จรจากไกลเพราะรักเธอ คุณคะ สัมผัสระหว่างบท .. ที่หนึ่ง และ ที่สอง ค่ะ หากหัวใจของเธอมั่นเสมอ เราอาจเจอกันใหม่..นะใช่ไหม หากหัวใจเธอห่างจืดจางไกล ก็คงไม่..มีวันผูกพันเรา ..
19 พฤษภาคม 2547 09:43 น. - comment id 270532
จิตใจดีมากเลยค่ะ แต่งเพราะมากนะคะ
19 พฤษภาคม 2547 09:58 น. - comment id 270541
เขียนดีมากค่ะ คุณ กวีบ้านไร่ ที่คุณ อัลมิตรา ชี้แจงให้ด้วยกรุณา นั้นก็ดีค่ะ งานดี แก้ไขได้ ค่ะ เปิดหน้า ส่วนตัวเข้าไปแก้ไข ทิกิ ยังต้องแก้ไขกันทุกอย่างเป็นชั่วโมง ก็ยังมีค่ะ เพราะ สี ก็ดี ตัวสะกด ก็ดี คำสัมผัส ใน สัมผัส นอก บางที กลับมาอ่านมันสะดุดไม่ลื่นไหล ก็ต้องกลับไปเปลี่ยนใหม่ แม้น ข้ามวัน ยังต้องกลับไปเปลี่ยนอีก ยังมีค่ะ ทิกิ_tiki เป็นกำลังใจให้นะคะ
19 พฤษภาคม 2547 10:12 น. - comment id 270544
ขอบคุณครับ คุณ อัลมิตรา ที่แนะนำ -พอดีตาเผลอไปหน่อยน่ะครับ
19 พฤษภาคม 2547 10:45 น. - comment id 270565
iki เขียนได้ดีครับ ทำอย่างไรหนองานเขียนผมจะมีคุณภาพอย่าง tiki บ้าง *_*? แวะมาชมครับ จาก : รหัสสมาชิก : 7805 - กวีบ้านไร่ รหัส - วัน เวลา : 274947 - 19 พ.ค. 47 - 09:16 ขอบคุณมากค่ะ กวีบ้านไร่คะ ความตั้งใจไม่ท้อถอย พากเพียรพยายาม ที่จะทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้เป็นพลังข้อที่หนึ่งนะคะ ข้อที่สอง ด้วยใจรัก **ในงาน** คืองานเขียนกลอนจากใจ นี้เป็นงานที่ผสานใจ ผสานโลก ผสานโลกเก่า และ โลกใหม่ไว้ด้วยกัน เป็นสุนทรัย์แห่งชีวิต เป็นสุนทรียศาสตร์ เป็นวิชา อันมีหลักการยึดมั่นไว้ในใจ อย่าให้ตกหล่น เช่น สัมผัส นอก ระหว่างบท **** พี่ฝากให้ บ้านไร่ อย่าให้ร้าง ดูนกกา...หมูหมาบ้าง...อย่าบ้าบ่น อีกพืชไร่ ในนาข้าว...เคียวคาวคน อย่าท้อทน...ทุกข์ทรมาณ...พล่านไป,.มา **** จงจำคำ....อย่าซ้ำเติม...อย่าเพิ่มทุกข์ สุราเหล้า...อย่าไปปลุก....จะเป็น,.บ้า อย่ากลิ้งเกลือก...กับขวดเหล้า....ฤาเมา,.ยา ฝากบ้านไร่....ใจพี่,.ล้า....คราฝากกลอน... ส่วนสัมผัสใน ดูระบบ ไว้ มีทั้งสัมผัส อักษร เช่น ดูนกกา...หมูหมา,.บ้าง.......อย่า,.บ้าบ่น....... หรือ อย่า,.ท้อทน...ทุกข์ทร....มาณ...พล่านไปมา สัมผัส สระ ก็แฝง อยู่ทุกบันทัด ลองยกให้ดูนะคะ พี่ฝาก,ให้ บ้าน,ไร่ อย่า,ให้ร้าง ดูนก,กา...หมู,หมาบ้าง...อย่าบ้าบ่น อีกพืช,ไร่ , ใน...นา,ข้าว...เคียว,คาวคน อย่าท้อทน...ทุกข์ทร,มาณ...,พล่านไป.มา สองอย่างนึ้พึงจำให้ขึ้นใจ เขียนไปด้วยข้อความเพียร ก็ไม่ต้องท่องมันก็เวียนไปเวียนมาเอง สาม...,. .ใจรัก...ใจใส...ใจบริสุทธิ์ ตามใจ หากใจมันอยากเขียนอะไร ปล่อยไป แต่ บอกคนอ่านสักนิดว่า อันนี้ มันจินตนาการน้อ... อันนี้ มันคิดไปเองน้อ...คนนั้นเค้าไม่รู้หรอก อะไรอย่างนี้ เพราะบางที เขาก็ไม่รู้จริงๆว่าเราคิดบ้าบออะไรอย่างนั้นอยู่คนเดียวน่ะคะ แต่พี่ทิกิ มันถือว่า **ตามมาล้อเล่น**กับ**น้อง** อยู่ประจำ ก็ทำพลาดบ่อยๆเหมือนกัน เพราะใจคน มีความรู้สึก ซื้อไม่ได้ ไม่ได้มีไว้ขาย แล้วก็ ใจคน มีศักดิ์ศรี อันนี้ไม่ได้อยู่ในคำสอน นี่ แต่พี่สอนใจตัวเองด้วย เพราะมันพลาดไปแล้ว ทำไงได้ พอไหมคะ เดี๋ยวจะยกไปไว้ให้ใน คำตอบกลอนคุณด้วยนะคะ อิอิ ทิกิ_tiki http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_53775.php
19 พฤษภาคม 2547 11:15 น. - comment id 270580
เป็นผู้เสียสละเพื่อความรัก ใจก็จักเป็นสุขทุกข์สลาย ในเมื่อรักสามเส้าเศร้ามิวาย สุขสบายเมื่อสละผละจากเธอ *เป็นผู้เสียสละที่น่านับถือจริง ๆ ถึงจะเจ็บแต่ก็ทำให้คนรักมีความสุข ก็สร้างสรรผลงานออกมาเรื่อย ๆ นะครับ ติดตามอ่านผลงานเสมอ ...ยโส โย อรินครับ
19 พฤษภาคม 2547 12:21 น. - comment id 270619
ขอบคุณครับ tiki สำหรับคำแนะนำ และขอขอบคุณ ยโส ที่เข้ามาเยี่ยมชมครับ
19 พฤษภาคม 2547 14:20 น. - comment id 270672
มีพัฒนาการดีมากเลยค่ะ สงสัยเราจะตกกระป๋องคราวนี้ เมื่อคุรมาแต่งกลอนรัก กลอนไพเราะมากมายค่ะ ----------------มาเป็นกำลังใจนะคะ---------------
19 พฤษภาคม 2547 15:16 น. - comment id 270736
รัก .. นะ อยากบอก กระจอก แต่จริงใจ รัก .. นะ รักมากมาย แต่จำใจ .. ไปจากเธอ ..................................หลับตา แล้วยิ้ม .. ยามที่จากไป
19 พฤษภาคม 2547 15:23 น. - comment id 270739
ขอบคุณครับ
19 พฤษภาคม 2547 16:43 น. - comment id 270808
แต่งได้ดีครับ แวะมาทักครับ
19 พฤษภาคม 2547 17:09 น. - comment id 270836
ลดอาการแทรกซ้อน เดินออกมาก่อนน้ำตาจะหล่น เข้มแข็งเพื่อคนบางคน กัดฟันทนเพื่อมิตรภาพที่ดี มาอ่านค่ะ
19 พฤษภาคม 2547 17:28 น. - comment id 270846
ขอบคุณครับ พี่ดอกแก้ว และ ฝ่ามือคางคก
19 พฤษภาคม 2547 20:52 น. - comment id 270946
ชื่อมะด้ายลง.วีนัสเองนะคะ ข้างบนอ่ะ หุหุ แวะมาทักทายอีกรอบ หวังว่าคงไม่ว่ากระไร.. วีนัสก่ะเจ้า..
19 พฤษภาคม 2547 23:12 น. - comment id 270995
ซึ้งมาก อ่านแล้วซึมไปเลย ยอดนารี มีชาย หมายถึงสอง พี่รู้ดี ว่าน้อง นั้นรักเขา จำใจร้าง ห่างลาจาก พรากนงเยาว์ ชายหน้าเศร้า เหงาซึม ชอกซ้ำทรวง
20 พฤษภาคม 2547 09:26 น. - comment id 271117
ครับ แต่งจากชีวิตจริงครับ ใครไม่เคยเจอรักสามเซ้าคงไม่เข้าใจหรอกครับ ยิ่งอีกเซ้าหนึ่งเป็นถ่านไฟเก่าแล้วละก้อ คนมาทีหลังต้องช้ำใจไปอีกนานครับ