เธอจะเอาอย่างไร..ทำไมทำห่างเหิน อยู่อยู่เธอหมางเมิน..จะให้ฉันเดินไปทางไหน เธอไม่เป็นเหมือนเก่า..ฉันไม่อาจเดา..ไม่เข้าใจ ควรหยุดหรือก้าวต่อไป..มันอึดอัดใจเต็มที เธอเปลี่ยนไปแล้ว..ไม่มีแววของวันก่อน เยื่อใจที่อาทร..ดูแหลกรอนจากก่อนนี้ ถ้อยคำเคยห่วงหา..กลายเป็นว่าไม่ไยดี ทำคล้ายจะหลีกหนี..พบกันที..ไม่ทายทัก เธออยากจะเลิกรา..จึงหลบหน้า..ใช่ไหม เล่นหายตัวไป..เจอเมื่อไหร่..ทำไม่รู้จัก วันนี้ฉันมีน้ำตา..เหมือนกับว่า..เจ็บยิ่งนัก เธอทำเหมือนหมดรัก..หาญหักน้ำใจกัน เธอไม่ยอมพูดจา..หรือกลัวว่าจะเสียชื่อ คงห่วงจะถูกลือ..จึงเล่นยื้อหัวใจฉัน ไยไม่เอ่ยคำร่ำลา..คอยหนีหน้าไปวันวัน กล้าเริ่มความสัมพันธ์..ก็ต้องกล้าจบมันด้วยตัวเอง.. ..............................................
19 พฤษภาคม 2547 00:58 น. - comment id 270422
มาทักทายพี่เบญค่ะ
19 พฤษภาคม 2547 03:03 น. - comment id 270437
อยากจะแต่งก็แต่ง ..ไปตรงชีวิตใครก็ขออภัยด้วยละกัน หึหึ ทำไมต้อง ...หึหึ... ด้วยล่ะ น่ากลัวพิลึก
19 พฤษภาคม 2547 04:34 น. - comment id 270457
มาทักทายคับ...
19 พฤษภาคม 2547 06:28 น. - comment id 270477
อืม..กล้าเริ่มความสัมพันธื ต้องกล้าจบมันด้วยตัวเอง โดน..นิดๆนะคะ หึๆๆๆ :) ชอบมีคนวาา ว่าเราโรคจิต จบความสัมพันธ์ไม่เป็น
19 พฤษภาคม 2547 08:12 น. - comment id 270490
การที่ฉันบอกจะรอเธอในวันนี้ คงไม่มีอะไรเหลือแล้วในวันนี้มันดูไร้ค่า กับความรู้สึกดีดีในวันที่ผ่านมา ทุกอย่างมันดูไร้ค่ากับวันเวลา...ที่ผ่านไป เขียนได้ดีมากครับ พยายามข่มใจของตัวให้ได้นะครับ อาการอย่างนี้ คนจริงใจที่ไหนก็เป็นครับ แต่เมกเชื่อว่า คุณจะผ่านมันไปได้ครับ หาอะไร ๆ ทำซะบ้างนะครับ อย่าเศร้าไปเลย เมกก็ผ่านเหตุการณ์ทำนองนี้มา เมกรู้ครับ มันอยู่กับเราไม่นานดอกครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
19 พฤษภาคม 2547 09:46 น. - comment id 270535
เราเป็นกำลังใจให้นะ
19 พฤษภาคม 2547 09:48 น. - comment id 270537
มีคนที่กล้าเริ่มความสัมพันธ์แต่ไม่กล้าจบมันลงอยู่มากมายเลยค่ะ ไว้ต้องให้มาอ่านกลอนของคุณผุ้หญิงสีม่วงจะได้รู้จักคิดเสียบ้าง แวะมาทักทายค่ะ
19 พฤษภาคม 2547 09:52 น. - comment id 270540
(ต่อจาข้างต้นค่ะ) แต่ หึหึ นี่ดูโหดจริงนะคะ
19 พฤษภาคม 2547 11:54 น. - comment id 270606
มิกล้าเริ่ม และมิกล้าที่จะจบ และทำใจจากไปจาก thaipoem จริง ๆ ...ยโส โย อรินครับ... **แต่งได้โดนใจจริง ๆ กับวลีนี้ ...กล้าเริ่มความสัมพันธ์..ก็ต้องกล้าจบมันด้วยตัวเอง..
19 พฤษภาคม 2547 12:00 น. - comment id 270609
...อืม... เหนด้วยกะเพียงคนเดียวค่ะ..หึหึ ดูโหด..อิอิ */*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/ จะแกล้งกันไปถึงไหน.. แค่ที่ให้มา..ไม่พออีกเหรอ.. ทั้งความเจ็บ..ช้ำใจ..จนแทบเบลอ แต่ตัวเธอ..ก็ยัง..มีใคร.. มองฉัน ให้ดีดีนะ.. ฉันคน จะเป็นคนใหม่... ไม่มีอีกแล้ว..ที่จะถูก ทำให้ช้ำใจ และจะไป..จากคนไร้ใจ เช่นเธอ.. /*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/ กลอนไพเราะดีค่ะ...มาเป็นกำลังใจนะ..*-*
19 พฤษภาคม 2547 12:03 น. - comment id 270612
ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่คนเรา เมื่อเห็นความจริงแล้วชอบอับอาย ก็แปลกอยู่ กล้าทำไม่กล้ารับ กล้าจับแต่ไม่กล้าปล่อย ปล้าพูดพล่อยแต่ไม่กล้ารับผิด อะไรทำนองนี้หล่ะมั๊ง คุณ
19 พฤษภาคม 2547 14:03 น. - comment id 270657
อิอิ ก็พอดีวันที่เจอน่ะ กำลังมีคนไปทำธุรกิจสำคัญด้วย ก็เลยทำไม่รู้จักไปก่อน ขอโทษนะ เราเข้าใจกันดี ก็คงอธิบายกันได้ นะ นะ ไม่มีไรหรอกแค่นั้นไม่สลักสำคัญอะไร เข้าใจนะ อิอิ
19 พฤษภาคม 2547 16:06 น. - comment id 270768
กล้ามาบอกรัก ต้องกล้าพูดคำลา อย่ามาทิ้งให้มันคาหัวใจ เคยฟังเพลงนี้ของปนัดดาไหมคะ เข้ากันกับกลอนพี่เบญเป๊ะเลย แวะมาเยี่ยม ด้วยความคิดถึงงงงงงงง
19 พฤษภาคม 2547 18:26 น. - comment id 270878
ไม่รู้จะเปรียบเทียบอย่างไรดี เอาเรื่องฟุตบอล กำลังฮิตเรืองซื้อสโมสรลิเวอร์พูลอยู่ สาเหตุที่กองหน้าปอดแหก ไม่กล้าชุดประตู อาจเป็นว่าเห็นแบ็คสองข้างประตู เกิดเกร็งไม่กล้าเข้าใกล้ เลี้ยงลูกออกข้างไปเลย หรือประตูที่ว่าไม่ใช่ประตูโกล์ แต่เป็นประตูที่แน่นหนา เจาะอย่างไรก็ไม่เข้า อาจเลี้ยงบอลดูจังหวะท่าทีอยู่ก็เป็นได้ ก็เดามาเรื่อย ๆ เล่น ๆ นะครับ ถ้าเป็นพี่ชัยถึงแม้อยู่ห่าง ก็ไม่หักเห หันหัวหายไปอย่างแน่นอน มาเยี่ยมมาหากัน สม่ำเสมอเหมือนเดิมครับ
19 พฤษภาคม 2547 21:49 น. - comment id 270962
มาแวะทักทายพี่เบญค่ะ กลอนก็เพราะเช่นเคย .. นี่ขนาดแต่งไปเรื่อยๆนะเนี่ย อิอิ คิดถึงค่ะ
19 พฤษภาคม 2547 22:34 น. - comment id 270977
..นางฟ้าซาตาน..ทักทายเฉย ๆ ไม่อยู่ดื่มโกโก้ร้อนสักถ้วยก่อนเหรอจ๊ะ ^_^ ..คุณ waynar..หึหึหึ .. เสียวสันหลังวาบเลยมั๊ยคะ !! ..คุณยาสีฟัน..สวัสดีค่ะ ..อืมม ชื่อนี้คิดนานมั๊ยคะเนี่ยย .. ..คุณวนัสนันท์..เอ่ยออกไปเถอะค่ะ..อย่าทรมานคนคอยเลย.. บางครั้ง มันรู้สึกเหมือนการรอคอยโดนตัดสินประหารชีวิตนั่นแหละค่ะ .. ร้อนรุ่ม .. รู้ ๆ อยู่..แต่ก็รอที่จะฟัง .. รอโอกาสรอดที่เหลือเพียงน้อยนิด .. ..คุณเมกกะ..อืมมม มันขึ้น ๆ ลง ๆ นะคะ อารมณ์พวกนี้.. บางครั้งเหมือนกับว่า ชินชา.. บางครั้งก็พีคถึงขีดสุด.. ทรมานจริง ๆ ................
19 พฤษภาคม 2547 22:42 น. - comment id 270983
..คุณเสียงเรียกจากสายลม..ขอบคุณมากนะคะ..เต็มใจรับค่ะ ..คุณเพียงคนเดียว..ยังโหด.. น้อยไปนะคะนี่.. ..คุณยโส..ตัวคนแต่งเองก็ชอบวรรคจบค่ะ .. ความในใจที่อยากจะพูดตัดพ้อออกไปเหลือเกิน .. ..คุณ venus..อืมมม ดีจัง..โหดแบบนี้ ยังได้รับกำลังใจเพียบเลย 555 ขอบคุณนะคะ .. ..Jackiecho..ชอบนะคะ ที่เขียนให้อ่าน..มนุษย์โลกก็เช่นนี้แหละค่ะ .. .............
19 พฤษภาคม 2547 22:52 น. - comment id 270985
..คุณฤกษ์..หึหึ แหม..เป็นเรื่องเป็นราวเชียวนะคะ ..กินยาอะไรมาคะเนี่ยย !! ..คุณถนนสายเก่าฯ..ไม่เคยฟังอ่ะจ้ะ.. ยินดีต้อนรับการเยี่ยมเยือนเสมอจ้า..คำนึงถึงเช่นกันจ้ะ.. ..พี่ชัยชนะ..กลัวว่านักเตะจะถอนตัวออกจากการแข่งขันเสียมากกว่าน่ะสิคะ.. ด้วยเหตุว่า..คู่แข่งไม่น่าสนใจ..ประตูไม่เข้าตา.. ยิงไปก็เสียเวลา..อะไรประมาณนั้น.. ผู้ชายอย่างพี่ชัยชนะ..คงยากที่ผู้หญิงสีม่วงจะมีโอกาสได้เจอในชีวิตจริงค่ะ .. ..กระดาษกาว..แหะ ๆ ก็ตอนนี้คิดอ่านอะไรเป็นกลอนไปหมดอ่ะนะ.. แต่งไปเรื่อย ๆ มันก็เลยออกมาแบบนี้แหละจ้า..ขอบคุณน๊าาา .................. เช่นเคยค่ะ .. ขอขอบคุณทุก ๆ คนอย่างมากมายนะคะ ..
22 พฤษภาคม 2547 19:06 น. - comment id 272544
ในเมื่อตอนต้นเริ่มค้นหา ยังบอกมาว่ารักสมัครสมาน พอตอนรักจบลงไม่พบผ่าน แล้วทำไมไม่กล้าบอกกับฉันกันเล่าเธอ *-*กลอนโดนใจค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*