อันว่ารักนั้นยากกว่าจะเข้าถึง จะรู้ซึ้งรักได้ในวันไหน กว่าจักรู้จักเห็นคงสายไป กว่าเข้าใจต้องรอวันสายเกิน เธอกลับมาขอได้โปรดให้อภัย ก็เข้าใจความรักเรามันห่างเหิน เธอขอโทษในความรักที่เคยเมิน ที่ได้เดินจากไปไม่ไยดี ก็ตอบเธอไปว่าฉันยังรัก ยังทึกทักมีเธอไม่เคยหนี แต่วันนั้นนานมาถึงวันนี้ เธอคนดีต้องการเหยียบย่ำฉันเท่าไร