ยังจำได้มั้ย...ถึงคนคนนี้ ที่เราเคยผูกพันเมื่อนานมาแล้ว เมื่อเธอก็มีทางของเธอ..ฉันก็มีทางของฉัน เราจำต้องแยกกันเดินตามความฝันของตัว ยังจำได้นะที่เมื่อก่อนเธอฝันว่าจะเป็นหมอ แล้วเธอสัญญาว่าจะมารักษาฉัน ดูแลฉัน ยามฉันไม่สบาย ยังจำได้นะไอติมร้านที่เราชอบไปทานกันประจำหลังเลิกเรียน ร้านที่ฉันบอกว่าอยากเป็นเจ้าของจะได้ตักไอติมให้เธอทานทุกวัน มันก็เป็นแค่ความทรงจำเมื่อวันวาน ในวันนี้ฉันมีเขาอยู่เคียงข้าง...และเธอก็มีคนเคียงข้างแล้วเช่นกัน ฉันดีใจนะที่เห็นเธอผ่านมาทางนี้และยังทักทายกันเหมือนเดิม แม้ฐานะจะเปลี่ยนแปลงไปตามวันเวลา...แต่ฉันสัญญา ความผูกพันที่ฉันมีจะไม่เปลี่ยนแปลงไป...ตามกาลเวลา เมื่อกาลเวลาเดินผ่าน จากตะวันฉายก็เปลี่ยนเป็นลับลา จากวันเป็นเดือน..จากเดือนเป็นปี..จากปีเป็นความทรงจำ จากความรักเราเมื่อครั้งก่อน กลับกลายเป็นเพียงแค่เพื่อน...เท่านั้น
ความทรงจำ 13 พ.ค. 2547 16:13 น. - ID 53410 
748
5
0
13 พฤษภาคม 2547 16:24 น. - comment id 267002
***กลอนดีมากค่ะ แวะมาทักทาย อย่าหักโหมเรื่องเรียนนักนะ เดี๋ยวไม่สบาย เป็นห่วงนะ
13 พฤษภาคม 2547 16:39 น. - comment id 267021
เรียนบ้าง เล่นบ้าง เดี๋ยวก็จบเองแหละ อย่ามัวเมาทางอบาย ก็จะผ่านพ้นวัยนี้ได้
13 พฤษภาคม 2547 17:51 น. - comment id 267077
กลอนเพราะมากคับ...อย่าหักโหมมากนัก...อืทมพักด้วยการแต่งกลอนซิ..อิอิ
13 พฤษภาคม 2547 18:02 น. - comment id 267094
เวลายิ่งเดิน ยิ่งทำให้เหินห่าง แต่เราอยู่ได้โดยพึ่งพลังแห่งฝัน (ขอพึ่งแรงแห่งฝัน ขอให้เจอคนดี)
13 พฤษภาคม 2547 19:51 น. - comment id 267199
หน้าส่วนตัว
สื่อ..ความรู้สึก..ได้น่ารัก มากเลยคะ..
...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
