ต่อไปคงไม่มีคำปลอบโยน แม้น้ำตาเธอเปียกโชนแก้มต้องเปื้อน ก็รักษาตัวเองให้รอบลบเลือน อยู่โดยไม่มีฉันเป็นเพื่อนอย่างที่เคย เพราะรู้สึกตัวว่าส่วนเกิน สภาพใจเธอห่างเหินจนชาเฉย เป็นแค่ความอบอุ่นที่เธอคุ้นเคย ส่วนความหมายไม่มีเลยแม้ผูกพัน ขอโทษ ที่อ่อนไหวเกินไป ยุ่งกับชีวิตของใครมากอย่างนั้น เพราะทนไม่ได้ที่เห็นเธอเงียบงัน แต่ถ้าไม่ต้องการกันก็จะทน
13 พฤษภาคม 2547 16:40 น. - comment id 267024
การเป็นส่วนเกินของคนที่เราจริงใจด้วย มันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน
13 พฤษภาคม 2547 17:56 น. - comment id 267087
มาอ่านแล้วนะ..อิอิ มาให้กำลังใจกาบ
14 พฤษภาคม 2547 01:08 น. - comment id 267371
น้ำตาหรือจะแก้ปัณหาใจ
14 พฤษภาคม 2547 18:01 น. - comment id 267741
หากคิดว่าฉันเป็นเพียงสายเกิน เป็นความบังเอิญที่เธอเดินมาห่วงหา แสดงว่าวันนี้คงจะถึงเวลา ถึงฉันจะเดินจากลาคนห่วงหาที่เคยเจอ *-*ชอบมากๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*