เหนื่อยแล้วนะคนดี กับการที่ต้องวิ่งตามอย่างนี้....คงไม่ไหว บางทีคงเป็นเพราะเข้าข้างตัวเองมากไป จึงคิดว่าเธอมีใจ.....เหมือนอย่างที่ฉันเป็น ถึงเวลาที่จะหยุดเสียที กับการทำดีกับคนที่ไม่เคยมองเห็น เพิ่งจะรู้ว่าการทำให้คนมารักมันยากเย็น ปล่อยเธอตามที่อยากเป็นก็แล้วกัน ขอโทษที่รบกวนตลอดเวลา ฉันก็แค่คนผ่านทางเข้ามาก็เท่านั้น ที่ผ่านมาก็แค่พันธะที่ไม่มีความผูกพัน ต่อแต่นี้ขออยู่ห่างๆกัน.....อย่าได้มีเยื่อใย.
8 พฤษภาคม 2547 23:09 น. - comment id 263789
ชอบค่ะ เพราะดี....
8 พฤษภาคม 2547 23:29 น. - comment id 263806
ขอโทษที่ไปตามตอแย เพราะตอนนั้นฉันคงอ่อนแอเกินไป ขอโทษที่ตามมากวนใจ เพราะตอนนั้นหัวใจยังไม่เข้มแข็งพอ แต่ต่อไปนี้นะ เลิกแล้วหละจะไม่ไปแยแส จะเลิกทำตัวงองแง เลิกเหลียวแลกับตัวเธอ เธอทำอะไรจะไม่สน จะเดินตามใครกี่คนจะไม่ว่า และฉันให้คิดเสียว่าเรื่องราวที่ผ่าน ทุกอย่างนั้นหนาฉันฝันไป *-*อ่านแล้วคล้ายกลอนเก่าของตัวเอง เลยแจมให้อ่านกันนะค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
9 พฤษภาคม 2547 00:43 น. - comment id 263881
*.*ทนไม่ได้ ก็ต้องเลือกรักษาใจตัวเองก่อนค่ะ ดีแล้ว จะเป็นกำลังใจให้นะค่ะ แต่งได้ไพเราะมากค่ะ
9 พฤษภาคม 2547 11:19 น. - comment id 264103
กลอนเพราะมากมาย แต่อ่านแล้วก็อดเศร้าไม่ได้นะคะ ปลาวาฬมาทักทายค่ะ
9 พฤษภาคม 2547 13:48 น. - comment id 264218
ชอบมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วติดใจเลยอ่าค่ะ คนใจเดียวแวะมาทีกทายจร๊า
9 พฤษภาคม 2547 14:10 น. - comment id 264229
แวะมาเป็นกำลังใจให้อีกคน เขียนกลอนเพราะ ๆ เช่นนี้ให้เมกอ่านอีกนะครับ
9 พฤษภาคม 2547 19:06 น. - comment id 264389
ลึกซึ้ง ถ้าเหนื่อยแล้วพักบ้างก็ดีนะคะ