:: ชอกช้ำ ::

นางสาวใบไม้

                                                    ลา....ลาไปลับแล้ว
                                                  แว่ว...แว่วเสียงหวนไห้
                                                  หมอง..หมองในหัวใจ
                                                  เหลือไว้แค่คำลา
                                                    ---------------------
                                                    หวิว...หวิวใจแทบขาด
                                                  หวาด...หวาดหวั่นผวา
                                                  ริน.....รินแล้วน้ำตา
                                                  ปวดปร่านะหัวใจ
                                                   ---------------------
                                                   หวัง....หวังใจจะทน
                                                  หม่น....หม่นสักเพียงไหน
                                                  ลืม....ลืมให้หมดใจ
                                                  ทิ้งไปกับวันวาน				
comments powered by Disqus
  • ชาติกานต์

    8 พฤษภาคม 2547 17:29 น. - comment id 263405

    เป็นกลอนสั้นๆที่ให้ความรู้สึกดีมากนะคะ
  • เมกกะ สมาชิกหมายเลข 7555

    8 พฤษภาคม 2547 18:23 น. - comment id 263491

    หวิว...หวิวใจแทบขาด 
    หวาด...หวาดหวั่นผวา 
    ริน.....รินแล้วน้ำตา
    ปวดปร่านะหัวใจ
    ถูกใจเมกมากเยยอ่ะครับ  เพราะจับจิตเมกจังเยยครับ
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    8 พฤษภาคม 2547 18:37 น. - comment id 263520

    กลอนเพราะมากมายเลยค่ะ
    เศร้าๆ เหงาๆ ปลาวาฬชอบจังค่ะ
    ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 พฤษภาคม 2547 19:06 น. - comment id 263565

    ลาลาแล้วลาลับ
    ไม่ไม่กลับมาเหมือนก่อน
    ร้าวร้าวใจร้าวรอน
    เพราะเมื่อก่อนเรามีกัน
    
    *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะแต่งเก่งจัง*-*
  • tiki

    9 พฤษภาคม 2547 00:32 น. - comment id 263866

    :)
  • เมกกะ

    9 พฤษภาคม 2547 14:12 น. - comment id 264230

    ...ผ่านไปนานนับปี....
    ...ความรู้สึกดี ๆ ..ที่มีให้....
    ..กลายเป็นความ..ปวดใจ..
    ...ในสิ่งที่เธอปิดไว้เรื่อยมา..
    
    ....ช็อค..เหนื่อยล้า..ท้อแท้...
    ...ฉันต้องการแค่..พัก .ความอ่อนล้า..
    ...กับใครสักคน ที่สามารถพูดจา..
    ....แต่กลับต้องมา..เสียใจ....
    
    ..ยอมรับ..เถอะคนดี....
    ....ฉันคนนี้..ไม่ไปไหน.....
    ...ต้องการแค่..ความจริงใจ.....
    ..ไม่เคยหวังอะไรเลิศเลอ...
    
    ***  แวะมาเยี่ยมชมครับ  กลอนเพราะครับ ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน