ด้วยมุ่งมาดวาดฝันอันสดใส จะบุกป่าฝ่าภัยไปให้ถึง แสนลำบากตรากตรำไม่คำนึง ขอเพียงถึงที่หมายได้พบเธอ มีรอยยิ้มพริ้มใจบนใบหน้า อีกแววตาฟ้าใสให้เสมอ เพ้อพร่ำคำรักหวานฉันและเธอ รักล้นเอ่อเพ้อฝันวันวิวาห์ ด้วยรักที่ซื่อตรงนี้คงมั่น นางร้อยพันหันไกลอย่าได้หา ที่หายหดลดลงตรงเวลา ยากยิ่งหาเทียมเพชรเก็จมณี แล้วแววตาชาเฉยเลยปรากฏ ใช่ความรักนั้นลดลงที่นี่ ฉันยังรอขอเธอ...เฮ้อ...คนดี ส่วนแววตาข้าฯนี้พี่จนใจ