เดียวดายใต้แสงดาว

เฟี้ยตเตอร์

คืนดึก..ราตรีเต้นรำ
มุมเดียวดายของคนใจช้ำยังร้องไห้
รำพันบทกวี บนลมพัดวีที่แกว่งไกว
ใต้ท้องฟ้าสีหม่นไหม้ ชวนหดหู่ใจเหลือเกิน
คิดถึงเจ้าชายคนหนึ่ง
แต่ทำได้รำพึงอย่างพร่ำเพ้อ
บนทุ่งหญ้าเขียวขจี ที่มีแค่ฉันกับเธอ
แต่ฉันมันแค่เจ้าหญิงยิ้มเพ้อใต้แสงดาว
คืนนี้จะมีใคร
ปลุกปลอบคนที่ยังร้องไห้ ในซอกมุมของรักร้าว
หญิงสาวที่ขลาดกลัว ยังโงหัวกับรอยช้ำมานานยาว
ไม่เคยคิดว่ารักคือ สีขาว แต่คิดว่ารักคือสีดำ
ดึกแล้ว--ดาวยังเต้น
สิ่งที่ยังคงเห็นคือ ความชอกช้ำ
กี่บทกวีที่เขียนไป ก็ยังไร้ใครที่อยากจะเอ่ยคำ
เธอ..ผู้ที่เป็นรักไม่นิรันดร์ 
คือ เจ้าชายใจดำ-- ที่ฉันนอกใจไม่ลง				
comments powered by Disqus
  • เฟี้ยตเตอร์

    6 พฤษภาคม 2547 22:04 น. - comment id 262016

    เขียนเล่นๆ อยากให้ออกมาแปลกน่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 พฤษภาคม 2547 22:17 น. - comment id 262039

    เธอคือเจ้าชายใจดำ
    ที่ชอบทิ้งน้ำคำย้ำเพ้อเจอ
    ให้ฉันได้พบได้เจอ
    แล้วก็เผลอมอบใจให้ครอง
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ ชอบบทสุดท้ายมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • อัณณพ

    7 พฤษภาคม 2547 01:08 น. - comment id 262153

    **เจ้าชายไม่มีใจ แต่อัศวินที่อยู่ข้างๆคอยดูแลเจ้าหญิงนะ เจ้าหญิงลืมไปหรือเปล่า...มองข้ามไปหรือเปล่าจ๊ะ***
    ***แต่งได้ไพเราะดีมากค่ะ...
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    7 พฤษภาคม 2547 11:25 น. - comment id 262320

    เพราะค่ะ เพราะมากมายเลยค่ะ
    ปลาวาฬมาทักทายนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน