.....เพิ่งได้รู้ว่าการที่เธอจากไปในวันนั้น มันทำให้ฉันรู้สึกเหงาได้ขนาดนี้........ .......เพราะเราไม่เคยห่างกันเลยสักที...... ......แต่มาวันนี้เธอต้องจากไปแสนไกล........ ............เราไกลกันสุดฟ้า.......... ...ทุกครั้งที่คิดถึงเธอน้ำตามันมักไหล....... ....แต่ก็ยังปลอบตัวเองว่าไม่เป็นไร... .....ถึงจะอีกร้อยพันความห่างไกล................. ........เราจะสื่อใจถึงกัน......
3 พฤษภาคม 2547 11:01 น. - comment id 259178
... ถึงกายห่าง ห่างเพียงกาย ใจใกล้ชิด ใจตามติด ใจเธอไป ไม่แปรผัน สัมพันธ์ใจ ตรึงดวงจิต นิจนิรันดร์ ผูกใจกัน เป็นหนึ่งใจ ไกลไม่กลัว ... รวมดวงใจสองใจให้เป็นหนึ่งน้ะ อยู่ห่างไกลแค่ไหนใจถึงกันครับ
3 พฤษภาคม 2547 11:07 น. - comment id 259185
พึ่งรู้ว่ารักเธอเพียงใด เมื่อเธอจากฉันไปไกลสุดปลายฟ้า แต่ความรักที่มีให้ในอุรา ยังมีให้เธอเสมอมาในหัวใจ *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
3 พฤษภาคม 2547 12:13 น. - comment id 259217
ดีใจจังที่ซายน์ โตแล้ว อิอิ ห่างกันไกล.... กายห่างกัน.... ใจไม่ห่าง แม้เราดู...อ้างว้าง...ขาดเงาเขา ไม่ต้องการ...สิ่งใดแค่ ...เรามีเรา ไม่อับเฉา แค่เรา คิดถึงกัน ..................... มาเยี่ยมจ้ะ
3 พฤษภาคม 2547 14:29 น. - comment id 259303
ใช่เลยค่ะ ห่างกันแค่เพียงกาย ยังไงใจเราก็ใกล้กัน มาเป็นกำลังใจนะคะ
3 พฤษภาคม 2547 15:54 น. - comment id 259385
แม้ห่างกาย ก็ไม่ห่างใจค่ะ ความรักจะหอบความรู้สึกดีๆจากคนๆนั้นมาให้เราเสมอ**
3 พฤษภาคม 2547 17:48 น. - comment id 259492
กลอนน่ารักค่ะ ปลาวาฬมาทักทายนะคะ