ในมุมรักอันอบอุ่นและนุ่มนวล บ่เร่าร้อนปั่นป่วนแบบเคร่งใคร่ งดงามอิ่มเอมเต็มหัวใจ ต่างรับและให้ด้วยใจจริง มิตรภาพแห่งรักในวันผ่าน อาจเป็นความหอมหวานของชายหญิง บางคนเอารักเป็นหลักอิง บรรเทาความเจ็บนิ่งความปวดร้าว สัจจะหลังการพบคือการจาก ยิ่งผูกพันกันมากยิ่งเหน็บหนาว ยิ่งเคยโอบกอดอุ่นอะคร้าว อาจยิ่งหวังมีคราวคืนมาพบ แต่บางทีมีแต่ซ่อนอาทร ต่างซ่อนยิ้มเฝื่อนเกลื่อนกลบ มิตรภาพเป็นน้ำตาพร่าทบ เปื้อนแก้มแล้วเลือนลบไปตามกาล .
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 1 พ.ค. 2547 14:22 น. - ID 52516 
718
7
0
1 พฤษภาคม 2547 14:23 น. - comment id 258055
เขียนในนามบรรลุพร นามโนรินทร์
1 พฤษภาคม 2547 14:48 น. - comment id 258066
ก็เขียนได้ดีค่ะ
1 พฤษภาคม 2547 19:45 น. - comment id 258205
มีพบมีพลัดพราก ไม่อยากจากจำต้องไกล ห่วงหาแม้อาลัย แต่จิตใจแนบใกล้กัน
1 พฤษภาคม 2547 20:04 น. - comment id 258216
บางคน และบางกรณี เป็นเช่นที่คุณชัยชนะว่าครับ
1 พฤษภาคม 2547 22:22 น. - comment id 258297
ซึ้งเลยค่ะ
1 พฤษภาคม 2547 22:31 น. - comment id 258303
ครับผม
3 พฤษภาคม 2547 11:40 น. - comment id 259198
++++++++++++++++++++++++++++++ มาเจอ ทักทาย แต่สุดท้าย ก็ต้องลา ^______^ ++++++++++++++++++++++++++++++++++
11 พฤษภาคม 2547 14:29 น. - comment id 265764
นั่นเป็นเพียงความรู้สึกหนึ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจเรา อีกไม่นานก็จะดับไปตามกาลเวลา รักสำหรับมัท ไม่มีดับอะพี่พงษ์ เพราะความรักของมัทเปรียบเหมือนแม่น้ำอันกว้างใหญ่ ให้เพื่อนๆ ได้อาบ ได้ดื่มกิน แต่มันไม่มีขายในท้องตลาดนะคะ คิดถึงพี่มากมายอะ หายไปนานทั้งพี่และมัท พักนี้มัทงานยุ่งค่ะ พรุ่งนี้มัทจะไปสัมมนาที่ชะอำอีก 5 วัน กลับมาวันจันทร์หน้าค่ะ
11 พฤษภาคม 2547 20:15 น. - comment id 265974
เดินทางโดยสวัสดิภาพครับคุณมัท เก็บเรื่องราวต่างๆ มาเขียนด้วย ระหว่างที่มัทไปพี่ก็จะเขียนไปเรื่อยๆ เดี๋ยวค่อยกลับมาอ่านนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
