ร้อยคำพูดเวียนวนเหมือนคนบ้า ลากเดือนดาวหมดฟ้ามาร้องไห้ ทุกความคำย้ำเขลาเข้าพงไพร หลงทางใจจนคว้างหลงทางคำ หากเปลี่ยนเป็นสายตาซึ้งกว่าซึ้ง เธอจะพึงพอใจไหม งามขำ จากคนหลง คนดี ที่คงย้ำ ให้เธออ่านใจช้ำจากน้ำตา อย่ามองฉันผิวเผินแล้วเหินห่าง เพียงหลงทางจากเธอที่เพ้อหา แม้ร้อยกลิ่นรินจากร้อยสร้อยผกา ฤาหอมกว่าแก้มหอมของจอมใจ เพราะว่าหลงจึงย้ำคำว่าหลง หากจักคงสื่อย้ำคำอื่นได้ ทุกถ้อยเพ้อเจ้อปากลากเลยไป เพียงเพราะหลงใครต่อใครจนเลอะเลือน
30 เมษายน 2547 05:56 น. - comment id 257205
ถึงคุณหลง คุณหลงได้เพราะทุกบันทัดเลย ไม่ต้องไปต่อว่าอะไรหรอก หลงมีทุกคนเลยในตัวแต่ละคน ไม่เชื่อทดสอบกับคนข้างๆที่ใกล้น่ะ อรุโณทัย อาภาภัส
30 เมษายน 2547 08:22 น. - comment id 257236
.....สิ้นดินแดนแผ่นฟ้า..................มหาสมุทร รักแต่เจ้าอย่าสุด...........................เสื่อมด้วย ปานเปรียบเทียบนงนุช.................เรียมพี่ สคราญแฮ จักบ่งตรงชีพม้วย...........................จึ่งสิ้นสิเนหา ฯ .....ปฐพีมีเขตข้าม.........................เขาเขิน สมุทรอาจปูดเนิน..........................เหือดน้ำ นภาว่าดำเนิน..............................เกินกว่า คงแต่รักเรียมย้ำ...........................พร่ำซ้องสนองใจ ฯ
30 เมษายน 2547 09:17 น. - comment id 257262
.. หลงในคำล้ำอักษราภาษาสาน หลงลุกลามตามติดสนิทสม หลงรูปรสพจนาหลงอารมณ์ หลงภิรมย์จมอยู่ในบ้านกลอนไทย.. ..ตามมาหลง..คงไม่ว่ากระไร.. ..
30 เมษายน 2547 09:36 น. - comment id 257266
:)
30 เมษายน 2547 13:08 น. - comment id 257365
...สุดเอ่ยโอษฐ์กฏเกณฑ์เช่นเคยครั้ง ห้วงภวังค์หลงวนดลจิตข้อง ครั้นแนบชิดติดบ่วงห่วงใจครอง เพียงสนองดุจภักดิ์รักนงเยาว์ ...ฤๅกาลเก่าเราคงประสงค์หนึ่ง ฤๅเป็นซึงซอสายให้คลายเหงา บรรจงสีปรีเปรมเกษมเนาว์- เนื่องดั่งเจ้าเคียงใกล้ใช่ใครเลย ...หากมีหนึ่งซึ่งอาจประมาทพลั้ง ฤๅกำบังมิหมดโอษฐ์เฉลย เพียงอนงค์หลงคำยามเปรียบเปรย หาได้เฉยหมางเมียงเยี่ยงชายตา ...หากกาลก่อนย้อนยุคมิทุกข์เท่า จักบรรเทาด้วยรื่นชื่นหรรษา มาหยอกเย้าหว่านจิตมิตรอีกครา ก่อนอำลา..สู่กาญจน์ฐานไพรวัลย์
30 เมษายน 2547 14:23 น. - comment id 257416
หลงเข้ามาในบทกลอนของคนหลง ยังพะวงไม่รู้ว่า...จะหลงไหม หลงมาหยอกเยี่ยมเย้าเร้าในใจ กลัวจะหลงต้องรีบไป...ก่อนหลงทาง *** อิอิ น่ารักดีนะคะ
30 เมษายน 2547 16:54 น. - comment id 257493
หลงอะไรก็ไม่เท่า หลงกลิ่นรัก ทำใจฉันแทบหัก เพราะหลงกลิ่น กลิ่นความรักเพ้อนัก มักชาชิน อย่าได้หลงสูดกลิ่น แกล้งหัวใจ
30 เมษายน 2547 18:10 น. - comment id 257555
อย่ามัวแต่หลง จนลืม รักตัวเองนะค่ะ
3 พฤษภาคม 2547 14:37 น. - comment id 259308
เพราะมากๆครับ
4 พฤษภาคม 2547 00:49 น. - comment id 259838
ขอบคุณทุกท่านนะครับ คุณอาภาภัส หลงได้ทุกคน แต่ถ้าหลงบ่อยๆเนี่ยก็แย่เหมือนกันน่ะครับ คุณอัลมิตรา เขาเขินนี่ใครเขินเหรอ อิๆๆๆ คุณกุ้งหนามแดง ม้าลายก็หลงอยู่ในบ้านกลอนไทยเหมือนกันครับ ไม่รู้หลงอะไรนักหนา แต่ยังแต่งกลอนไม่ได้เยอะเท่าคุณกุ้งเลย ว่าจะไปตอบกลอนคุณกุ้งบ้างก็ยังไม่ได้ไปเสียที แหะๆๆ คุณทิกิ ยิ้มสวยอีกแล้ว คุณอัลมิตรา2 ไปเที่ยวป่าเจอฝนคงน่าสนุก ขอให้สนุกหลายๆๆๆนะครับ (กลอนอ่านแล้วยังไม่ค่อยเคลียร์เท่าไหร่ ยังไงหลงในกลอนก็ดีกว่าหลงในป่านะครับ) คุณน้ำตาอาบแก้ม รูปประกอบเขาน่ารักดีครับ สีหวานแหววสุดๆ คุณสนิมรัก หลงกลิ่นรัก น่าสนใจมากเลย ขอบคุณครับ คุณเบนนี่ ขอบพระคุณที่เตือนครับ แหะๆๆ รับรองไม่หลงขนาดนั้นแน่นอน คุณต่อง(ต้อง) ksg ขอบคุณครับ
8 พฤษภาคม 2547 22:26 น. - comment id 263756
ไปป่า 5 วัน 4 คืน เจอฝน 5 วัน 4 คืน ... คุ้มจริงๆ ค่ะ
13 พฤษภาคม 2547 01:32 น. - comment id 266778
Looking for u
14 พฤษภาคม 2547 23:05 น. - comment id 267947
ใจความ จดหมาย ของนายหนึ่ง คงซึ้ง ถึงใจ ของนายสอง แก่งแย่ง แข่งขัน แย่งกันครอง สาวน้อย ที่หมายปอง เพียงหนึ่งคน จดหมาย ส่งใจ ไม่คิดย้อน อ่านตัว อักษร เขาไม่สน ใจเอย เลยลับ ยับเยินจน ปี้ป่น บนกระดาษ เหมือนขาดใจ จาก : looking for me? รหัส - วัน เวลา : 271208 - 13 พ.ค. 47 - 08:53 อันนี้ของคุณอะเปล่าคะ คราวหน้าลงทะเบียนด้วยสิคะ มันหายากนะหน้าคุณน่ะ ลำบากตอบนะคะ ... แต่ก็มาตอบให้อิอิ Looking for me?
15 พฤษภาคม 2547 00:14 น. - comment id 268023
:-)
18 พฤษภาคม 2547 11:45 น. - comment id 269953
:)