หงิงง....งหงิงหงิงเจ้าหมาน้อยยังคอยเฝ้า วันคืนเล่าผ่านไปใจหมดหวัง คงอาศัยความรักเป็นกำลัง ชีพจึงยังไม่สิ้น.....สิ่งอาลัย งี๊ดด....งี๊ดงี๊ดได้แต่ครางเป็นลางรัก ดอกฟ้าไม่ประจักษ์ความรักใคร่ น้ำตาล้นไหลหลั่งคลั่งหัวใจ นานเท่าไหร่...ได้เคียงคู่ชูชมเชย ง๊อดด...ดง๊อดง๊อดกอดกับเหงาเคล้ากับเศร้า ชะรอยเราคงสิ้นหวังเค้าหยันเย้ย ก็รู้ดี...แต่ทำใงหัวใจเอย รักไม่เคยได้สมหวังทุกครั้งไป หัวใจดังกระจกแก้วแผล็วลงพื้น มิอาจฝืนกำหนดกฎใดได้ แต่....กระจกแตก!ดวงใจแยก!มิเป็นไร ขอแค่ใจ....ได้เพียงเพ้อรักเธอพอ ถึงแม้จะรักเธอจนล้นหัวใจ ...............แต่อย่างไรตัวเราคงไม่คู่ควร
กุ้งถุงทอง 28 เม.ย. 2547 01:07 น. - ID 52264 
773
4
0
28 เมษายน 2547 14:14 น. - comment id 256043
ฮะ ฮะ ฮะ จริงๆแล้วมันเศร้านะคะ แต่มันเศร้าแบบน่ารักๆอ้ะค่ะ เยี่ยมเลย รูปนั่นวาดเองรึป่าวคะ น้องหมาน่าสงสารเชียว แต่ . .. หมาอะไรสีชมพูอ้ะ?? หมาย้อมขน???
28 เมษายน 2547 15:12 น. - comment id 256098
หัวใจเราคงเป็นเช่นกระจก ที่หยิบยกไปไหนให้ต้องฝืน เพราะเปาะบางเหลือกำลังมิยั่งยืน หากหล่นพื้นคงจะแตกมิแปลกเลย *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบตั้งแต่ชื่อของกลอน รวมทั้งเนื้อหาด้วยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลย ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
28 เมษายน 2547 16:13 น. - comment id 256157
^ ^ ขอบคุณมากฮะ รูปผมวาดเองน่ะครับ
28 เมษายน 2547 22:17 น. - comment id 256442
..น่ารักดีค่ะ ทั้งรูปที่วาดและบทกลอนที่ประพันธ์.. *แวะมาเยี่ยมค่ะ*
29 เมษายน 2547 14:34 น. - comment id 256771
เก่งค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
