เวหาหาวและดาวเดือน

ลำนำรัก

เหม่อมองดูหมู่ดาวพราวพร่างฟ้า
หยาดน้ำตาหยดมาว่าช้ำใจ
ดั่งฟ้าเลือนห่วงเดือนเหนืออื่นใด
ดาวผ่องใสละเลยไม่เคยชม
เมื่อหยาดชลหล่นมาพาชุ่มชื้น
กลับขมขื่นฝืนใจให้ตรอมตรม
น้ำตาเราจึงเฝ้าแต่ขื่นขม
เปรียบดั่งลมพัดมาลาห่างเหิน				
comments powered by Disqus
  • ฮิคารุ

    23 เมษายน 2547 21:35 น. - comment id 253068

    กลอนเพราะดีค่ะ *-*
  • แม่จิตร

    24 เมษายน 2547 02:33 น. - comment id 253186

    เวหาหาวและดาวเดือน 
    รักสะเทือนไม่เลือนลาง
    ยังทนอยู่เหงาเศร้าอ้างว้าง
    แต่รักเธอไม่เจือจางลางเลือนไป
    
       ........มาทักทายยามดึก!!
  • tiki

    24 เมษายน 2547 13:23 น. - comment id 253418

    :)
  • น้ำ

    24 เมษายน 2547 22:07 น. - comment id 253645

    แจมอารมย์ด้วยนิ
    
    ไร้รัก....เวหา....ไร้อากาศ
    แสงดาว....รสชาติ....เฝื่อนขม
    สายฝน....เปียกแก้ม....แววกลม
    สายลม....คลาพัด...สลัดใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน