ยามรักหวานมันก็หวานซาบซ่านจิต ทำให้คิดหลงไหลเพ้อใฝ่ฝัน ทำให้คิดพร่ำเพ้อทุกคืนวัน ทำให้ใจไหวหวั่นฝันละเมอ ยามรักขมมันก็ขมเกินข่มจิต เคยแนบชิดกลับต้องร้างต้องห่างหาย เคยมีเขาเป็นเงาเคียงข้างกาย ต้องมากลายเป็นจากไม่อยากจำ มาวันนี้หัวใจได้เรียนรู้ ให้ใจอยู่กับตัวเองบ้างสักพัก เหนื่อยมาหนักกับรักที่ไม่เคยจะจีรัง ทำท่าว่าจะสมหวัง.. สุดท้ายก็พังทลาย มาวันนี้ไม่มีดั่งวันวาน..หวานนั้นได้แปรเปลี่ยน ย้ำใจไว้ที่ผ่านมาคือบทเรียน..ได้จด..ได้เขียน..ให้เป็นครูคอยสอนใจ
^ลูกปัด^ 19 เม.ย. 2547 17:07 น. - ID 51581 
1206
6
0
19 เมษายน 2547 19:24 น. - comment id 250032
เพราๆๆๆๆดีคะ มาทักทายนะคะเลยได้อ่านกลอนเพราะๆเลย อิอิ ........พิม
19 เมษายน 2547 20:01 น. - comment id 250070
เจ็บแล้วจำ ช้ำแล้วหยุด ไม่ต้องฉุด ต้องรั้ง ฝังเอาไว้ สุดในสุด ก้นลึก ของบึ้งใจ ฝังเอาไว้ จำแล้วจด เป็นบทเรียน... **-** 5 5 5 5 ...มีเราด้วยเหรอ... ท่อนไหนน๊า....
19 เมษายน 2547 21:39 น. - comment id 250147
บทกลอนเศร้าจังค่ะ แต่มันเป็นบทเรียนสอนเราได้ดีเทียว ไพเราะดีค่ะ
19 เมษายน 2547 21:46 น. - comment id 250155
ถึงคุณ เพราะนะคะ แต่มีรักถึงเจ็บก็รัก ถ้าใช่รักนะ อรุโณทัย อาภาภัส
19 เมษายน 2547 22:46 น. - comment id 250214
รักด้วยรสหมดหวานก็ผ่านขม รักด้วยความจ่อมจมใยสมหวัง รักต้องร้อยรอยแรงแห่งพลัง ละอองธารผ่านภวังค์ยืนฝั่งใจ เรียนรู้ด้วยเรียนรักจักหนักหน่วง รินด้วยแรงแข่งกับช่วงความสดใหม่ ละด้วยเราด้วยรีบเร่งบรรเลงใจ แล้วค่อยคอยทยอยไประบายวัน ระบายวันที่ฝันสีเศร้าสลด แปลงเป็นความชื่นสดทั้งหมดฝัน รินโชนสีย้อมสายหมอกบอกบางวัน รักจะมาแต้มแต่งฝันบรรเจิดพราย ..... เป็นกำลังใจครับ
19 เมษายน 2547 23:03 น. - comment id 250230
ใช่เลย โดนพอดีเลยค่ะ
19 เมษายน 2547 23:28 น. - comment id 250259
เพราะค่ะ** เศร้าด้วยToT มาทักทายพี่เจนค่า...... ฮาโหลวว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
