พายุพัด โหมกระหน่ำ ทำฟ้าเสียว เพียงเดี๋ยวเดียว ฟ้าหลังฝน พลันสดใส/font> หมู่นกกา ทุกหย่อมหญ้า ร่าเริงใจ ท้องฟ้าใส ไร้เมฆา มาบดบัง ธรรมชาติ ช่างสร้างสรรค์ กันได้เหมาะ ทุกสิ่งก่อ กำเหนิด เกิดร่วมสร้าง วางชีวิต ลิขิตเส้น เป็นแนวทาง มิอาจขวาง ฟ้ากำหนด ชีวิตคน ดั่งท้องฟ้า นั้นอยู่คู่ ลมพายุ ท้องฟ้าดู มืดมิด ติดเมฆฝน พายุพัด ท้องฟ้าใส ในบัดดล เหมือนใจคน มีคู่รัก มักสุขใจ
19 เมษายน 2547 13:17 น. - comment id 249820
.....อาทิตย์หวานเคี่ยวนำตาลนำมาฝาก ...คงไม่มากจะเกิน เพลินหวีดหวิว ...ยามมีรักทายทัก ราวจะปลิว ..เริงละลิ่วแรงลมพรหมมึนเอง อรุโณทัย อาภาภัส
19 เมษายน 2547 13:44 น. - comment id 249837
ชอบฝนใหม่..เดือนพฤษภาครับ มีลูกเห็บด้วย หลังฝนตกใหม่ๆก็หอมไอดิน..หอนจริงๆนะครับ บ้างครั้งยังเคยนึกว่ามันกินได้เลย หญ้าก็เขียว บรรยากาศดีมากๆ..คิดถึง
19 เมษายน 2547 17:34 น. - comment id 249984
เพราะดีค่ะ
19 เมษายน 2547 20:31 น. - comment id 250095
อืม ได้เลยนะ เพราะ อิอิ
20 เมษายน 2547 09:12 น. - comment id 250445
มาเยี่ยมครับผม...บทกลอนไพเราะมากเลยครับ *-*
20 เมษายน 2547 11:30 น. - comment id 250516
น่ารักจังเลย แวะมาเป็นกำลังใจจ้า กลอนเพราะจัง