๏ ฟ้าครวญคำพร่ำฟ้อง..............ฟูมฟาย ฟกอกฟ้าสลาย...........................สลดไห้ กระโหยชลกระโหมสาย.............สรงแผ่น.........ภพเนอ ไผกระหน่ำทำฟ้าไข้...................ขุกร้องฟ้องขาน ฯ ๏ รานอุระรึสะอื้น......................สะอึกเสียง โศกกระหึ่มได้เสดียง.................สะดุดสะดุ้ง สดับคำคร่ำครวญเพียง..............พี่คร่ำ-............ครวญนอ คราถูกศรร้างกระทุ้ง..................กระแทกห้องหทัยหาย ฯ ๏ วายสวาทเรียมคลาดน้อง........ขาดนาง เสมือนหนึ่งเจ้าเมินหมาง...........หมดเชื้อ สิ้นแล้วสร่างรักจาง...................จริงฤ..............ฤๅแม่ ลืมอุ่นฤๅเล่าเนื้อ..........................แนบเคล้าเคียงเขนย ฯ ๏ เลยครวญคำพร่ำฟ้อง............ฟูมฟาย ฟกอกเรียมสลาย.......................สลดช้ำ กระโหยชลกระโหมสาย............สรงอก...........พี่อา อุระหักทำท่วมน้ำ-....................เนตรท้นกมลเหงา ๚ะ ๑๔ เมษายน ๒๕๔๗
15 เมษายน 2547 10:35 น. - comment id 247466
เราฟังฟ้าร่ำแล้วโครมครืน อกหวั่นเรียมเกินฝืนหวาดฟ้า จากเย็นจวบค่ำคืนฝนบ่ยอมตก เมฆตระหง่านขู่หล้าดึกแล้วราหาย บางทีก็เป็นอย่างนั้นครับ นึกว่าจะได้เปียกเสียหน่อย ก็เปล่า
15 เมษายน 2547 11:05 น. - comment id 247474
;-) ฟ้าคะนองในพายุฤดูร้อน ... ดูน่ากลัวนะครับ
15 เมษายน 2547 16:22 น. - comment id 247507
พายุฝน ฟ้าคะนองก็ดีเหมือนกันนะคะ โดยเฉพาะหน้าร้อนๆอย่างนี้ หลังฝนตกอากาศดี หลับสบาย ++สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ++
16 เมษายน 2547 04:01 น. - comment id 247676
ถึงคุณ.... เพราะมาก ภาพก็สวย เห็นภาพและได้อารมณ์มาก เด็กหญิงคนหนึ่ง แหงนมองฟากฟ้า ร้อนจังนะคะวันนี้ ท่านร้องไห้เพื่อปวงชนได้อาศัยสายธาราแห่งท่านให้เกิดสุข ท่านหลั่งนำตาเถอะค่ะ บ้านหนูไม่มีนำตาแห่งท่านนานทีแล้ว แม้เพียงเศษค่อนกระป๋องก็ชุบใจและชีวิตแห่งชนนะเจ้าคะ มองที่หน้าเด็กหญิงคนนั้น สายนำจากตาแห่งการอ้อนวอนของหนูน้อย มันหลั่งไหลย้อนสู่ใจฟ้าได้ไหม อรุโณทัย อาภาภัส