สายลมนี้ขี้เหงาโศกเศร้าหรือ เสียงร่ำลือเล่าว่าน่าเป็นห่วง เพราะไม่เชื่อเบื่อฟังจึงนั่งท้วง จนเลยล่วงล้ำเวลามาเนิ่นวัน ขอลมเธอเผลอไผลโชยไหลสู่ เพียงใคร่รู้ร้อนหนาวคราวต้องฉัน หากสัมผัสรัดรึงซึ้งถึงกัน สายลมนั้นน่าพบรีบสบพัด แม้ลมโบยโชยโบกกรรโชกสั่น พายุพลันพลอยซ้ำกระหน่ำจัด ด้วยโกรธาภาษากลอนย้อนชะมัด คงเร่งรัดลิ้มรสแค่ทดลอง กลัวแต่ลมข่มมาอ่อนล้าเอื่อย โชยเนิบเนือยเหนื่อยจนดูหม่นหมอง พาลสงสารหวานลมพรมพัดลอง ฉันคงต้องตกหลุมลุ่มหลงลม แด่ คุณสายลมขี้เหงา เจ้าของบทกวี ตกหลุมรัก 15 เมษายน 2547
นกตะวัน 15 เม.ย. 2547 09:50 น. - ID 51180 
368
2
0
15 เมษายน 2547 15:04 น. - comment id 247493
วอนสายลม . . . พัดพา ช่วยให้เธอกลับมาหาฉัน ฝากบอกถึงคนที่ห่างไกลกัน ฉันยังคงมีเธอในภาพฝัน ตลอดมา . . . มาทักทายค่ะ
15 เมษายน 2547 16:41 น. - comment id 247513
++เพราะอีกแระ++ ++มาเยี่ยมมาเยือนค่ะ++
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
