วอนจันทร์..ขอฝันดี

พู่กันของหูกวาง

                         แล้วจัดเก็บเหน็บหมอนไว้กอดก่อน
                          ค่อยออดอ้อนวอนเฝ้าเคล้ายิหวา
                            ราตรีหนึ่งคิดถึงนางที่จากมา
                           นอนมองฟ้าหายอดชู้อยู่หนใด
                      แม้นกายหนาวเกล็ดน้ำค้างก็พร่างหยด
                           มันร่วงรดความฝันให้หวั่นไหว
                         ลืมตาขึ้นตื่นจากอุ่นคอยกรุ่นกาย
                             ฝันสลายอดได้พิงแม่อิงอร
                       ลมแรงพัดซัดเอาหนาวมากราวใกล้
                       ขาดหัวใจกอดให้อุ่นยามหนุนหมอน
                          ใจยิ่งสั่นมันเหว่ว้าขาดอาทร
                         เลยวิงวอนดวงจันทร์ช่วยฉันที
                            ลองหลับตาหน้าพริ้มยิ้มรับฟ้า
                              ปิดหูตาจมภวังค์วางแสงสี
                        ในอ้อมกอดยอดจันทราด้วยอารี
                            จะนอนหลับฝันดีสักทีเรา
                        แล้วกอดหมอนร่อนผ้าเอามาห่ม
                          ที่ทุกข์ตรมขาดหญิงอิงแก้เหงา
                        รอก่อนเถิดฉันเกิดหลับกลับสู่เงา
                         จะกอดเจ้าในฝันงามยามราตรี..