น่าเสียดายที่เผลอพร้อมยอมรับเธอ

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

อย่าเก็บฉันไว้เป็นก้างขวางความรัก
ฝังในตมจมในปลักซากความฝัน
เธอรักหวงห่วงเขา...เราเลิกกัน
เธอมีใจไว้แบ่งปัน...ฉันขอไป
เหมือนหายใจในน้ำสิ้นสำนึก
จมเหวลึกสามเส้าสุดร้าวไหว
เป็นความพลาดความผิดลิขิตใคร
เราจึงได้มีชีวิตดังนิยาย
คนทั้งคนถูกอีกคนมาแทนที่
คนคนนี้จึงขอร้องมองความหมาย
โปรดเกลียดใจอย่าเกลียดชังเพียงร่างกาย
น่าเสียดายที่เผลอพร้อมยอมรับเธอ				
comments powered by Disqus
  • tiki

    12 เมษายน 2547 17:08 น. - comment id 245962

    ยังเขียนสวยเขียนงามได้เหมือนเดิม
    มาชื่นชมค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 เมษายน 2547 14:18 น. - comment id 246375

    เหมือนหายใจในน้ำสิ้นสำนึก
    ไร้รู้สึกคิดนึกยั่งลึกราก
    เธอนั้นมาบอกรักแล้วตีจาก
    เจ็บมากมากในจิตคิดแล้วช้ำ
    
    *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆเลยด้วย ชื่นชมผลงานเสมอนะคะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน