อย่าเก็บฉันไว้เป็นก้างขวางความรัก ฝังในตมจมในปลักซากความฝัน เธอรักหวงห่วงเขา...เราเลิกกัน เธอมีใจไว้แบ่งปัน...ฉันขอไป เหมือนหายใจในน้ำสิ้นสำนึก จมเหวลึกสามเส้าสุดร้าวไหว เป็นความพลาดความผิดลิขิตใคร เราจึงได้มีชีวิตดังนิยาย คนทั้งคนถูกอีกคนมาแทนที่ คนคนนี้จึงขอร้องมองความหมาย โปรดเกลียดใจอย่าเกลียดชังเพียงร่างกาย น่าเสียดายที่เผลอพร้อมยอมรับเธอ
12 เมษายน 2547 17:08 น. - comment id 245962
ยังเขียนสวยเขียนงามได้เหมือนเดิม มาชื่นชมค่ะ
13 เมษายน 2547 14:18 น. - comment id 246375
เหมือนหายใจในน้ำสิ้นสำนึก ไร้รู้สึกคิดนึกยั่งลึกราก เธอนั้นมาบอกรักแล้วตีจาก เจ็บมากมากในจิตคิดแล้วช้ำ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆเลยด้วย ชื่นชมผลงานเสมอนะคะ*-*