เรือลำน้อยคอยแอบแนบตลิ่ง สายน้ำนิ่งเนิบเรียดเฉียดพฤกษา แสงทองทาบฉาบส่องท้องธารา สวยนักหนาคราน้ำฉ่ำตะวัน มองสะพานหวานใจเคยได้เดิน คอยชวนเชิญคนใช้ให้เหหัน ชมมัจฉามาว่ายเกะก่ายกัน หัวเราะลั่นเริงร่าพาสุขใจ ใยวันนี้มีฉันเหมือนวันก่อน เธอไม่ย้อนมาเยือนแชเชือนไหน ปล่อยฉันช้ำระกำจิตคิดเปลี่ยนใจ แจวเรือไปเรื่อยเปื่อยชาเฉื่อยมอง หันมองกลับลับไม้ใต้แดดต้อง ตะวันส่องสะพานพาลหม่นหมอง เพราะว่างเปล่าเหงาใครเคยใฝ่มอง ทิ้งฉันจ้องจดจำลาค่ำคืน 10 เมษายน 2547
นกตะวัน 10 เม.ย. 2547 11:11 น. - ID 50811 
368
2
0
10 เมษายน 2547 12:13 น. - comment id 244642
พายเรือเดี่ยวเปลี่ยวใจอย่าได้เหงา จะเป็นเงาเป็นเพื่อนเยือนชิดใกล้ ขอให้รอคนคำคัญของหัวใจ มาเมื่อไหร่เงานี้คงต้องลา............... .................................................... มาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ.... เดี๋ยวตัวจริงมาก็จะไป.... อย่าไปคิดมากค่ะ....เค้าอาจงานยุ่งก็ได้ .........................................................
10 เมษายน 2547 12:25 น. - comment id 244658
มาเยี่ยมนะครับ *-*
10 เมษายน 2547 23:03 น. - comment id 245023
ใยวันนี้มีฉันเหมือนวันก่อน แล้วก็มีความร้าวรอนมาชิดใกล้ คนเคยรักคนห่วงอย่างดวงใจ กลับหายไปไม่มาหาพาเศร้าจริง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
