วันที่เหงาเศร้า ร้าวราน อยากได้ยินคำอ่อนหวานจากเธอ แต่ห่างไกลกันเหลือ รู้ไหมใจฉันเพ้อ ฉันคิดถึงเธอ ฉันรักเธอเหลือเกิน เดินทางอย่างเหงาเศร้า ร้าวรอน อยากให้มีคนอาทรและเข้าใจ แต่ยามนี้เราห่างกันไกล ฉันเหมือนไม่มีใครเลย อ้างว้างสุดอ้างว้าง เส้นทางนี้เหงาเหลือเอ่ย ฉันคิดถึงเธอจังเลย ฉันรักเธอเหลือเกิน อยากเดินตากฝน ให้เปียกปอนจนชุ่มไป เปียกโชกให้สะใจในความเหงาร้าวรอน คาดหวังลม ๆ แล้ง ๆ ให้รักกลับมาเหมือนก่อน แต่สิ่งที่แน่นอน คือนับวันห่างไกล .
10 เมษายน 2547 10:52 น. - comment id 244579
มาอ่านเพลงนี้ ขอ อย่างเดียว ชื่อมันตัวใหญ่ น่าตกใจจังเลยค่ะ อิอิ
10 เมษายน 2547 12:35 น. - comment id 244673
คุณทิกิขยายความอีกนิด ก.พ. หัวไม่ค่อยดี หัวเราะได้ทั้งวัน
10 เมษายน 2547 17:50 น. - comment id 244819
****************************************** อยากฟังครับ ว่าแต่อยากฟังเจ้าตัวร้อง จะได้มั้ยอะ ^____^ ชอบฝ่าฝนเหมือนกันเลยครับ แต่ไม่ชอบเปียกฝน .....เอ๊ะยังไง..... *****************************************
10 เมษายน 2547 19:27 น. - comment id 244864
เดินคนเดียวเดี๋ยวเดียวดาย มีจุดหมายปลายทางฝัน อยู่คนเดียวเปล่าเปลี่ยวทุกคืนวัน ไม่มีใครผูกพัน..อ้างว้างจริง .. **--** ขอฟังเพลงด้วยคน...ค่ะ
10 เมษายน 2547 20:58 น. - comment id 244921
คุณFirst_Januaryครับฟังเพลงคุณฤทธิพร อินสว่างไปพรางๆ ผมก็ลอกเขาทั้งเสียง ลีลา และหน้าตา เนื้อร้องเท่านั้นที่เป็นผม คุณnamsaiครับ เวลาเขียนจำเป็นต้องอยู่คนเดียวครับ อยู่ 2 คนนี่เขียนยากเหลือเกิน-ผมน่ะนะ
10 เมษายน 2547 22:47 น. - comment id 245003
ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ ชอบค่ะชอบ โดนความรู้สึกอย่างจังเลย*-*
11 เมษายน 2547 05:39 น. - comment id 245179
ครับ ขอบคุณมาก
11 เมษายน 2547 14:14 น. - comment id 245333
..เรนชอบจังคะ... ก็ เรน..เป็น..สายฝน..นะคะ.. ..
11 เมษายน 2547 15:01 น. - comment id 245368
ใช่เลย ผมก็ชอบสายฝน ผมได้ทำนา มีข้าวกินเพราะฝน ผมมีน้ำดื่ม มีน้ำอาบ มีน้ำเล่นสงกรานต์ ก็เพราะฝนด้วย ขอบคุณครับ
11 เมษายน 2547 18:01 น. - comment id 245445
ฝ่าฝน...ทนร้าวรอน มิ่งสมรจรจำไกล รักเธอ..ยิ่งสิ่งใด มอบหทัยนี้ให้เธอ วันลา...คราฝนพรำ ยังตอกย้ำอยู่เสมอ รอคอย..เพื่อพบเจอ เฝ้าละเมอเพ้อคร่ำครวญ....ฯ แวะมาทักทายค่ะ...ทราบว่า..คุณก่อพงษ์..เป็นศิษย์เก่า มข. (มหาวิทยาลัยขอนแก่น)..ราชิกา..ก็เป็นศิษย์เก่า มข. เช่นกันค่ะ ...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ...
11 เมษายน 2547 19:55 น. - comment id 245482
ครับผม ยินดีครับที่ได้พบงานของคุณราชิกาที่นี่ ผมจบปี 2532 แวะกลับไปราว 3 หนครับ ตอนเรียนจนมากนะครับ เก็บหน่อไม้รอบ มข.มาต้มแกงกินกับเพื่อนๆ ก็จบๆกันไป ผมไปทำงานด้านพัฒนาชนบทหลายปี ตอนนี้สอนหนังสืออยู่ครับ แต่ผมเรียกตัวเองว่าชาวนา กระดานเขียวๆคือแปลงนาของผม ลูกศิษย์นั่นแหละคือต้นข้าว และนาจริงๆผมก็ทำกับลูกเมียนะครับ ข้าวจากแรงกายเรา หอมเหลือเกิน