...เพ้อ...

รัถยา


..อยากหยุดย้อน วันเคียง  เยี่ยงวันเก่า
อยากหยุดเงา    วันเคย    เงยหน้าเห็น
อยากหยุดเรา    วันคลอ  ล้อเดือนเพ็ญ
อยากหยุดเย็น   วันคืน   ยื่นมาปัน
คืนวอนคำหวาน       คลอผ่านม่านฝัน
เคยเพ้อรำพัน           เคียงจันทร์รัญจวน
ย้อนรวงพวงพักตร์    เงารักหักหวน
เราสองล่องทวน        เย็นยวนชวนหา

........................................๑๑ มี.ค. ๔๗				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 เมษายน 2547 02:51 น. - comment id 244494

    แต่งได้ดีมากเลยค่ะ แวะมาชื่นชมผลงานนะค่ะ
  • tiki

    10 เมษายน 2547 09:55 น. - comment id 244559

    รัถยา..คราจันทร์..นั้นส่องฉาย
    จะฉงาย..ฉงนไป..กระไรหรือ
    ไปเคียงข้าง..วางพจน์..รจน์ระบือ
    ให้วางชื่อ...รัถยา...คราชมจันทร์
    
          จะย้อนเย้า..เศร้า หรือ สุข..รินรุกร่าย
    ยินพระพาย..พระพิรุณ..พระธารสวรรค์
    ขอรัถยา..อย่าท้อใจ..จงไปพลัน
    ไปร่ำคำ รำพัน ให้เธอฟัง
    
    
    เป็นกำลังใจให้เขียนงานหวานมีค่าต่อไปนะคะ
    คุณ รัถยา
    
    ทิกิ_tiki
    8:34 a.m.
    April 10,2004
    
  • เมกกะ

    10 เมษายน 2547 21:35 น. - comment id 244951

    ใจบางๆ ของฉัน มันไหวอ่อน 
    หลับตานอน ใจฉันมันอ่อนไหว 
    มีบ้างไหม ใครซักคนที่สนใจ 
    คอยรัก คอยห่วงใย เอาใจกัน
    คิคิคิ  รัถยา  คุณคือยอดกวีครับ  เมกชื่นชมผลงานของคุณมากครับ  แต่งไม่สามารถจะร่ายวจีได้เช่นคุณ  นับถือครับ นับถือ  ยิ่งคุณ tiki  สุดยอดมากครับ  ไม่รู้อีกนานแค่ไหนผมจึงจะสามารถเขียนได้เช่นนี้  อิอิอิ  แค่ฝันครับ  เมก
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    10 เมษายน 2547 22:43 น. - comment id 244995

    อาการเพ้อ... ดูไปก็คล้ายคนป่วย
    บางคนรักษาง่าย...แต่บางคนยากนักจะรักษา
    หากแต่...มียาขนานเอก...
    รักษารายไหน ก็ให้หายไปเสียเกือบทุกราย
    
    คือเธอ .... ยาใจ ... 
    ...................................................................................
    
    พี่รัน..แต่งได้กินใจอีกแล้ว ....
    
    แต่..อย่าลืมนาพี่รัน  ถ้าเสียจาย  โพสละ 20 นา... ฮี่...ฮี่..
    ..................................................................................
  • รัถยา

    10 เมษายน 2547 23:34 น. - comment id 245044

    ..กลางผืนทรายที่สุมซ้อน  ยากจะซอนหาทรายใส
    ปานถูกสาบให้หลาบใจ   แต่เหตุใดไม่หลาบจำ
    
    ..เหมือนดั่งห้วงสิเหน่หา  ลึกหนักหนายังกล้านำ
    ฝังดวงจิตให้จองจำ    ยากจะขุดขึ้นคืนคอน(ใจ)
    .......................
    ....เอาไป 1 บาท คุณหนูลี่
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา..คุณทิกิ..คุรเมกกะ ขอบใจมากนะ ที่มาเยือน
  • ก้อย

    2 พฤษภาคม 2547 00:55 น. - comment id 258401

    อันนี้ก่ะเพราะเหมือนเดิมเยยค่ะลุง แต่ชอบอันนี้จัง อ่านง่ายดี(สำหรับคนแบบหนูนะ)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน