..อยากหยุดย้อน วันเคียง เยี่ยงวันเก่า อยากหยุดเงา วันเคย เงยหน้าเห็น อยากหยุดเรา วันคลอ ล้อเดือนเพ็ญ อยากหยุดเย็น วันคืน ยื่นมาปัน คืนวอนคำหวาน คลอผ่านม่านฝัน เคยเพ้อรำพัน เคียงจันทร์รัญจวน ย้อนรวงพวงพักตร์ เงารักหักหวน เราสองล่องทวน เย็นยวนชวนหา ........................................๑๑ มี.ค. ๔๗
10 เมษายน 2547 02:51 น. - comment id 244494
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ แวะมาชื่นชมผลงานนะค่ะ
10 เมษายน 2547 09:55 น. - comment id 244559
รัถยา..คราจันทร์..นั้นส่องฉาย จะฉงาย..ฉงนไป..กระไรหรือ ไปเคียงข้าง..วางพจน์..รจน์ระบือ ให้วางชื่อ...รัถยา...คราชมจันทร์ จะย้อนเย้า..เศร้า หรือ สุข..รินรุกร่าย ยินพระพาย..พระพิรุณ..พระธารสวรรค์ ขอรัถยา..อย่าท้อใจ..จงไปพลัน ไปร่ำคำ รำพัน ให้เธอฟัง เป็นกำลังใจให้เขียนงานหวานมีค่าต่อไปนะคะ คุณ รัถยา ทิกิ_tiki 8:34 a.m. April 10,2004
10 เมษายน 2547 21:35 น. - comment id 244951
ใจบางๆ ของฉัน มันไหวอ่อน หลับตานอน ใจฉันมันอ่อนไหว มีบ้างไหม ใครซักคนที่สนใจ คอยรัก คอยห่วงใย เอาใจกัน คิคิคิ รัถยา คุณคือยอดกวีครับ เมกชื่นชมผลงานของคุณมากครับ แต่งไม่สามารถจะร่ายวจีได้เช่นคุณ นับถือครับ นับถือ ยิ่งคุณ tiki สุดยอดมากครับ ไม่รู้อีกนานแค่ไหนผมจึงจะสามารถเขียนได้เช่นนี้ อิอิอิ แค่ฝันครับ เมก
10 เมษายน 2547 22:43 น. - comment id 244995
อาการเพ้อ... ดูไปก็คล้ายคนป่วย บางคนรักษาง่าย...แต่บางคนยากนักจะรักษา หากแต่...มียาขนานเอก... รักษารายไหน ก็ให้หายไปเสียเกือบทุกราย คือเธอ .... ยาใจ ... ................................................................................... พี่รัน..แต่งได้กินใจอีกแล้ว .... แต่..อย่าลืมนาพี่รัน ถ้าเสียจาย โพสละ 20 นา... ฮี่...ฮี่.. ..................................................................................
10 เมษายน 2547 23:34 น. - comment id 245044
..กลางผืนทรายที่สุมซ้อน ยากจะซอนหาทรายใส ปานถูกสาบให้หลาบใจ แต่เหตุใดไม่หลาบจำ ..เหมือนดั่งห้วงสิเหน่หา ลึกหนักหนายังกล้านำ ฝังดวงจิตให้จองจำ ยากจะขุดขึ้นคืนคอน(ใจ) ....................... ....เอาไป 1 บาท คุณหนูลี่ คุณผู้หญิงไร้เงา..คุณทิกิ..คุรเมกกะ ขอบใจมากนะ ที่มาเยือน
2 พฤษภาคม 2547 00:55 น. - comment id 258401
อันนี้ก่ะเพราะเหมือนเดิมเยยค่ะลุง แต่ชอบอันนี้จัง อ่านง่ายดี(สำหรับคนแบบหนูนะ)