+*- คิดถึง..คนแปลกหน้า..+-*

พู่กันของหูกวาง

                        ในวันที่โลกเงียบเหงา
                  ท้องฟ้าดูว่างเปล่าไร้จุดหมาย
                 มองไปตามถนนสายยาวไกล
           ไม่พบแม้ร่องรอยใดของคนแปลกตา
                         ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นเมื่อไร
    เธอเป็นเพียงหนึ่งในใคร ใคร ที่ไม่เคยพบหน้า
    แต่พึ่งรู้สึกว่าเธอ..ทำให้ฉันไหวเพ้อในแววตา
      คิดถึงห่วงหา..วันที่เราหายหน้าห่างไกล
                      เธอเป็นใครฉันไม่รู้
     แปลกที่หัวใจรู้สึกอยู่..จะเป็นถึงขนาดนี้ได้
    ปล่อยใจให้เธอเข้ามา..แล้วห่วงหาเรื่อยไป
      ทั้งทั้งที่รู้ว่าเป็นวันเดียวและวันสุดท้าย..
             ..ในการจะได้เจอเธอคนเดิม..
                  และในวันที่เราไกลห่างกัน
วันเดียวที่ฉันได้เจอเธอนั้น..ทำให้ความผูกพันมันยิ่งเพิ่ม
   ไม่เคยสบตาพูดจา..เพียงผ่านไปมาในวันเดิมเดิม
   ความรู้สึกที่มีเธอมาแต่งเติม..ยิ่งทำให้เหงาถนัดใจ
               อยากบอกเธอว่าแสนคิดถึง
รู้บ้างไหมว่าคนคนนึง..อยากจะรั้งดึงให้เธออยุ่ใกล้
      เธอเคยไม่รู้จักฉัน..ฉันไม่เคยรู้จักหัวใจ
วันนี้จึงมีความรู้สึกแปลกไป...เพียงเพราะเธอคนไกล..
..คนแปลกหน้าที่คิดถึงหมดใจ..และฉันไม่อาจลืม..