กระจกใส ไร้รอยมัว ฉันมองเพ่ง ด้านซ้ายเป็น สวนสวย น้ำตกใส ด้านขวาเป็น ถนนยาว ทอดไปไกล เหตุไฉน ใจของฉัน มันวุ่นวาย มองต้นไม้ พร้อมธารใส ไหลรินร่วง ห่วงคู่ควง คนดี ใจหายหาย ป่านนี้เจ้า จะนั่งลุก หรืออย่างไร ทราบหรือไม่ น้องคิดถึง พี่มากจัง มองถนน ทอดยาวไป ไกลสุดหล้า เจ้าน้ำตา ร่วงริน ตามแก้มใส ยกมือเช็ด น้ำตา คราครั้งใด เจ้าหัวใจ ใยจึงเหงา เศร้าจังเลย
sun strom 2 เม.ย. 2547 13:58 น. - ID 50116 
590
4
0
2 เมษายน 2547 17:41 น. - comment id 240413
ความเหงา เข้ามาจากทางไหน ถึงลึกซึ้งเข้าไปในหัวใจ เจ้าความเหงาเจ้าจงไปให้ไกล จากใจฉันได้ไหมเจ้าตัวดี *-* เศร้าจังค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
2 เมษายน 2547 18:48 น. - comment id 240457
เหงาจังเลยม่ายมาหาพี่มัทซะนาน ลืมกันหรือป่าวคะเนี่ย ตอนนี้กำลังเฮิร์ท อยู่ เเล้วจามาใหม่คะ
2 เมษายน 2547 19:48 น. - comment id 240473
หน้าส่วนตัว
ยังไง ก็ยังมีเรานะมัท
ยินดีให้เป้นที่ระบาย อิอิ
เศร้า... Y_Y จัง
2 เมษายน 2547 23:42 น. - comment id 240553
หากเธอเหงาเศร้าจิตชิดเหว่ว้า ให้รู้ว่ายังมีฉันนั้นชิดใกล้ ไม่ไปจากเธอเลยเปิดเผยใจ ยังห่วงใยชิดใกล้กับใจเธอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
