วันแล้ววันเล่า ที่ฉันต้องอยู่กับความเหงาและอ้างว้าง ครั้นพอจะนึกถึงคนที่เคยร่วมทาง อะไรบางอย่างก็ทำให้มีน้ำตา อยากจะทำอะไรเพื่อใครสักคน ออกห่างจากชีวิตที่มืดมนเหว่าว้า ลืมเสียทีคนที่เคยมีที่ผ่านมา หยุดฉากความเศร้าที่มีแต่น้ำตา สักหนึ่งวัน ไม่อยากไม่มีแม้แต่คนให้คิดถึง หวังเพียงสักวันหนึ่งมีใครห่วงใยฉัน ให้ความรักแท้จริงแม้แค่สักหนึ่งวัน ให้คนอย่างฉันรู้ว่าความรักความผูกพัน...ก็มีจริง
1 เมษายน 2547 22:50 น. - comment id 239984
อ่านแล้ว..ก็เหงา..ตาม.. หอบกำลังใจ...กองใหญ่ ๆ... มากองไว้ให้จ๊ะ... ยิ้มนิด...เลิกเหงา... ไปอ่านงานสนุก ๆ..กัน... ว่าง ๆ..เชิญไปแวะที่บ้านบ้างน่ะ.. มีอารมณ์..หลายรสชาด..ให้เลือก.. ถ้าเหงา..ก็ไปหางานสนุด ๆ ..ตลก ๆ. .อ่านจะได้หายเหงา.
1 เมษายน 2547 23:42 น. - comment id 240036
ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
2 เมษายน 2547 00:22 น. - comment id 240080
ความคิดถึงสักเพียงหนึ่ง ไม่เคยได้รู้จัก แม้ความรักไม่มีทักเข้ามาหา แล้วเมื่อไหร่กับสิ่งนั้นที่รอมา หรือรอจนกว่าฟ้าจะมีเวลาให้พบสบเจอ มาให้กำลังใจนะ
2 เมษายน 2547 03:40 น. - comment id 240145
มีความอ้างว้างเป็นเพื่อน มีความลางเลือเป็นสหาย มีความเหงาเศร้าเป็นเพื่อนคู่กาย มีความเดียวดายเป็นรางวัล เพราะดีคะ ว่างๆไปอ่านของเราบ้างก้ได้นะ
2 เมษายน 2547 14:06 น. - comment id 240267
อย่าเศร้าไปเลย .. ถึงจะไม่มีใครให้เราคิดถึง เราอาจจะนึกไม่ถึง หรือ ไม่มีจริงๆก็เป็นไปได้ แต่.. ชีวิตของเราที่ควรคิดถึงให้มากที่สุด อย่าลืม อย่าเลือน .. เราควรคิดถึงเรา..
3 เมษายน 2547 19:01 น. - comment id 240908
คิดถึงใครซักคน ที่จะพาฉันออกจากชีวิตที่มืดมนแห่งนี้ ใครบางคนที่แสนดี หวังว่าจะมีอยู่บนโลกนี้ซักคน
7 เมษายน 2547 16:35 น. - comment id 242933
อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ ขอให้ผ่านคืนวันเหงาๆไปให้ได้นะ เข้มแข็งเข้าไว้ สุ้ๆค่ะ