ฝนกำลังตั้งเค้าแผ่เงามืด ต้นไม้ยืดกิ่งโน้มตามลมส่ง กระไอดินกลิ่นเดิงเริ่มเย็นลง ฝ้าฝุ่นผงขยายคลี่ม่านสีเทา กลับมาถึงที่นี่ที่เคยนัด มาสัมผัสรอยฝันของวันเก่า หลับตตาหลบฝุ่นที่คว้างยังเห็นเงา เหมือนกับเฝ้าความหลังที่ฝังใจ มือเธอปล่อยจากฉันเมื่อวันก่อน มมือฉันอ่อนเกินกว่ารั้งมาได้ มือที่สามเอื้อมมาจึงคว้าไป ปล่อยฉันให้เคว้งคว้างอยู่กลางฟ้า ธรรมชาติเป็นไปตามธรรมชาติ แต่ฉันกลับเป็นทาสความปรารถนา ธรรมชาติทำลายล้างแล้วสร้างมา แต่เธอฆ่าอย่างเดียวไม่เหลียวแล มายืนต้านพายุที่ดุร้าย ทนฝนสาดที่ทุกสายดั่งปลายแส้ รักเธอดับกับฉันแล้วผันแปร เป็นรักแท้กับคนอื่นชื่นสินะ เทอารมณ์ออกละลายกับสายฝน ประชดคนหลายใจเสียให้สะ จากปลายผมถึงปลายเท้าเอาฝนชะ แล้วฉันจะหลายใจบ้างเหมือนอย่างเธอ
เด็กบางขุนเทียน 1 เม.ย. 2547 00:15 น. - ID 50005 
772
4
0
1 เมษายน 2547 00:30 น. - comment id 239538
เป็นรักแท้กับคนอื่นชื่นซินะ ปล่อยฉันหละจมปลักรักกับรักนี้ ทำให้เศร้าเหงาจิตติดฤดี ตัวฉันนี้จะมีใหม่ไม่สนเธอ *-*กลอนไพเราะและสวยงามมากเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
1 เมษายน 2547 00:34 น. - comment id 239542
เพราะมากๆๆๆเลยล่ะ แต่งเก่งจังเลย นับถือค่ะนับถือ.....มาทักทายนะค๊า
1 เมษายน 2547 12:29 น. - comment id 239662
แบบว่าใช้ภาษาได้ดีมากมาย กลอนเพราะมากค่ะ
8 เมษายน 2547 02:01 น. - comment id 243248
ถึง ทุกคน ขอขอบคุณในคำชมที่มอบให้ ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
