** อ่ อ น แ อ แ ม้ เ พี ย ง แ ค่ จ ะ ห า ย ใ จ **

หนึ่งนะ

*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
. . . .ฉั   น   อ่    อ    น    แ   อ . . .
........

มีใครบ้างไหมห่วงใยคนอ่อนแอ...
หลงทางยํ่าแย่ ต่อการพ่ายแพ้ความรู้สึก
หลงกลเดินว่ายวนอยู่ในหลุมพรางแสนลึก
และถูกปิกผนึก อยู่ใต้เงาตึกใต้แสงพระจันทร์

อ่อนแอ...แม้เพียงแค่จะหายใจ
อยากซุกซ่อนตัวเองไว้ อยู่ใต้บันไดแห่งคืนฝัน
ปิดหน้าต่างเอาไว้ ซ่อนนํ้าตาที่ไหลจากดวงตะวัน
มุมที่มืดมิดที่สุดแห่งนั้น คือที่ที่ฉัน พรํ่าฝันรำพึง

หรือฉันจะเกิดมาเพื่อตายไปเพียงลำพัง
ไม่อาจส่งเสียงให้ใครได้ฟัง ไร้ที่พึ่ง
รับรู้แค่ว่า เสี้ยวเวลาที่ผ่านเข้ามาวันนึงวันนึง
มีเพื่อให้ฉันเดินไปถึง ความเดียวดาย

ฝัน ฉันฝัน..เพ้อ ฉันเพ้อ..
ฉันไขว่คว้า ฉันเอ่ยละเมอ ฉันคอยหาย
นานแสนนาน ก่อนถึงวัน ดวงดาวจะวางวาย
ฉันอ่อนแอ ฉันแพ้พ่าย ต่อการตามหาความหมาย ให้ตัวเอง


...........................
เคยเหนื่อยบ้างไหม 
กับการดูแลห่วงใย หัวใจตัวเอง


*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*