..ปล่อยชีวิตที่เดียวดาย ให้ผ่านไปแต่ละวัน มีมากมาย ผู้คนรอบกายฉัน แต่ไม่เคยมีวันสุขใจ ..จนวันที่ได้พบเธอ ฉันจึงพบเจอความสดใส เหมือนบางสิ่งผลิบานในหัวใจ ตอบไม่ได้ว่าทำไม รู้เพียงแต่ว่าใจต้องการ ..เป็นความบังเอิญหรือพรหมลิขิต ที่ขีดให้เธอเดินผ่าน เธอจับมือฉันข้ามผ่านความร้าวราน เธอคือสิ่งสวยงามที่ผลิบานในหัวใจ ..อบอุ่นใจ เมื่ออยู่ใกล้เธอ ฉันไม่เคยได้เจอจากใครคนไหน เธอคือความเป็นจริง คือทุกสิ่งที่ขาดไป จะใช่ความบังเอิญหรือไม่ แต่รู้ว่าใจฉันรักเธอ